Historia sztuki współczesnej polskiej 3105-LHSZWP-W
Wykład przedstawia w ujęciu problemowo-
historycznym wybrane zagadnienia sztuki polskiej po
1945 roku. Koncentruje się na najważniejszych
tendencjach, środowiskach artystycznych oraz twórcach,
z uwzględnieniem kontekstu historycznego, społecznego
i politycznego. Uwaga zwrócona zostanie również na
relacje pomiędzy sztuką światową i polską. Analizie
podlegają także ważne stanowiska badawcze,
pozwalające zrozumieć zmieniające się modele
interpretacji zjawisk artystycznych.
Przewidywane tematy i problemy, m.in.: sztuka polska
wobec doświadczeń wojny i Zagłady; I Wystawa Sztuki
Nowoczesnej; grupy artystyczne okresu „odwilży”; wokół
wystawy w Arsenale; galerie i sympozja lat 60. i 70.;
„nowa figuracja”; fotomedializm; „nowa ekspresja”;
sztuka kobiet; sztuka krytyczna.
Metody prowadzenia zajęć:
wykład z prezentacją multimedialną
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Studenci nabędą wiedzę dotyczącą sztuki polskiej po
1945 roku, zarówno w zakresie kierunków i tendencji
artystycznych, jak i niezbędnej terminologii. Zajęcia
powinny także umożliwić słuchaczom samodzielną
interpretację dzieł sztuki współczesnej, uwzględniającą
poznany kontekst kulturowy i filozoficzny analizowanych
zjawisk.
Po ukończeniu kursu student:
K_W02 – zna podstawową terminologię historyczno-
artystyczną dotyczącą dzieł sztuki współczesnej, w
szczególności w zakresie technik, materiałów, funkcji,
datowania
K_W03 – ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu
historii sztuki, obejmującą dzieje, teorię i metodologię
dyscypliny
K_W04 – ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z
zakresu historii sztuki współczesnej polskiej w ujęciu
chronologicznym, tematycznym i problemowym, w
zakresie najważniejszych artystycznych kierunków,
ruchów, tendencji, środowisk
K_W16 – ma podstawową wiedzę o powiązaniach
historii sztuki z innymi dziedzinami nauki, jak historia,
filozofia, antropologia, wiedza o kulturze, religii i
literaturze
Kryteria oceniania
Forma zaliczenia:
Egzamin pisemny: pytania testowe oraz otwarte
Kryteria oceniania:
Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie 60% punktów.
Literatura
I Wystawa Sztuki Nowoczesnej. Pięćdziesiąt lat
później, red. Józef Chrobak, Marek Świca,
Starmach Gallery, Kraków 1998.
• Bogucki Janusz, Sztuka Polski Ludowej,
Warszawa 1983.
• Czerni Krystyna, Nie tylko o sztuce. Rozmowy z
profesorem Mieczysławem Porębskim, Wrocław
1992.
• Taż, Rezerwat sztuki. Tropami artystów polskich
XX wieku, Kraków 2000.
• Dziamski Grzegorz, Awangarda po awangardzie,
Poznań 1995.
• Jakubowska Agata, Na marginesach lustra. Ciało
kobiece w pracach polskich artystek, Kraków
2005.
• Taż, Portret wielokrotny dzieła Aliny
Szapocznikow, Poznań 2008.
• Taż, Sztuka i emancypacja kobiet w
socjalistycznej Polsce. Przypadek Marii Pinińskiej-
Bereś, Warszawa 2022.
• Juszkiewicz Piotr, Od rozkoszy historiozofii do
„gry w nic”. Polska krytyka artystyczna czasu
odwilży, Poznań 2005.
• Kowalczyk Izabela, Ciało i władza. Polska sztuka
krytyczna lat 90., Warszawa 2002.
• Taż, Podróż do przeszłości: interpretacje
najnowszej historii w polskiej sztuce krytycznej,
Warszawa 2010.
• Krąg „Arsenału 1955”. Malarstwo, grafika,
rysunek z Muzeum Okręgowego w Gorzowie
Wlkp. [kat. wystawy], Galeria Zachęta,
Warszawa, luty 1992.
• Kowalska Bożena, Polska awangarda malarska
1945-1980, Warszawa 1988 (wyd. 2).
• Lachowski Marcin, Awangarda wobec instytucji.
O sposobach prezentacji sztuki w PRL-u, Lublin
2006.
• Tenże, Nowocześni po katastrofie. Sztuka w
Polsce 1945-1960, Lublin 2013.
• Markowska Anna, Sztuka w Krzysztoforach.
Między stylem a doświadczeniem, Kraków-
Cieszyn 2000.
• Taż, Definiowanie sztuki – objaśnianie świata. O
pojmowaniu sztuki w PRL-u, Katowice 2003.
• Taż, Dwa przełomy. Sztuka polska po 1956 i
1989 roku, Toruń 2012.
• Taż, Sztuka i rewolucja. Wieloperspektywiczne
ujęcie sztuki polskiej zaraz po wojnie, Kraków
2023.
• Majewski Piotr, Malarstwo materii w Polsce jako
formuła „nowoczesności”, Lublin 2006.
• Mazur Adam, Historie fotografii w Polsce 1839-
2009, Kraków 2009.
• Nader Luiza, Konceptualizm w PRL, Warszawa
2009.
• Nowocześni a socrealizm, pod. red. Marka Świcy i
Józefa Chrobaka [kat. wystawy], Fundacja
Nowosielskich, Starmach Gallery, Kraków 2000.
• Odwilż. Sztuka około 1956, pod red. Piotra
Piotrowskiego, Poznań 1996.
• Piotrowski Piotr, Dekada. O syndromie lat
siedemdziesiątych, kulturze artystycznej, krytyce,
sztuce – wybiórczo i subiektywnie, Poznań 1991.
• Tenże, Awangarda w cieniu Jałty. Sztuka Europy
Środkowo-Wschodniej w latach 1945-1989,
Poznań 2005.
• Tenże, Znaczenia modernizmu. W stronę historii
sztuki polskiej po 1945 roku, Poznań 2011 (wyd.
2).
• Tenże, Agorafilia. Sztuka i demokracja w
postkomunistycznej Europie, Poznań 2010.
• Ronduda Łukasz, Sztuka polska lat 70.
Awangarda, Warszawa 2009.
• Rottenberg Anda, Przeciąg. Teksty o sztuce
polskiej lat 80., Warszawa 2009.
• Sztuka polska po 1945 roku. Materiały Sesji
Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Warszawa,
listopad 1984, praca zbiorowa, Warszawa 1987.
• Sztuka kobiet, pod red. Jolanty Ciesielskiej i
Agaty Smalcerz, Bielsko Biała 2000.
• Włodarczyk Wojciech, Socrealizm. Sztuka polska
w latach 1950-1954, Kraków 1991.
• Wojciechowski Aleksander, Czas smutku, czas
nadziei. Sztuka niezależna lat 80., Warszawa
1992.
• Współczesność – historia nieznana. Studia z
historii sztuki, red. Wojciech Włodarczyk,
Stowarzyszenie Historyków Sztuki, Warszawa
2013.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: