Być malarzem w Paryżu XVIII wieku. Teksty, obrazy i interpretacje 3105-LBMWP-SP
W głównym nurcie europejskiej i anglosaskiej historii
sztuki od wielu lat panuje przekonanie, jakoby paryska
scena artystyczna XVIII wieku była jednym z pierwszych
poligonów nowoczesności. Zgoda panuje także co do
czynników, które miały uczynić tamtejsze środowisko tak
istotnym dla rozwoju idei modernizmu. Identyfikuje się je
z uwikłaniem procesu edukacji w instytucje o charakterze
państwowo-narodowym, funkcjonowaniem artystów w
przestrzeni publicznej, rozwijaniem się segmentu
spekulacji i handlu, czy tworzeniem przez artystów dzieł
autotematycznych.
W trakcie kolejnych zajęć poddamy analizie sposoby
funkcjonowania artystów w Paryżu i przedyskutujemy
ich modernistyczny, bądź też bardziej tradycjonalistyczny
charakter.
Kolejne spotkania będą oscylować wokół następujących
zagadnień:
- Pozycja społeczna malarzy i skala ich dochodów.
Prawne ramy funkcjonowania artystów.
- Charakter produkcji artystycznej. Problem własności
intelektualnej.
- „Nowoczesny gust” i jego społeczno-polityczne
uwarunkowania.
- Odziaływanie Akademii, Salonu i krytyki artystycznej
na artystów.
- Mutacje patronatu artystycznego i kolekcjonerstwa.
- Nowe formy handlu obrazami. Relacje marszandów z
artystami.
- Artystki, krytyczki, patronki i konsumentki sztuki.
Metody prowadzenia zajęć:
wykład konwersatoryjny / konwersatorium
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu kursu student:
K2_W02 – zna terminologię z zakresu historii sztuki XVIII
wieku na poziomie rozszerzonym
K2_W03 – ma uporządkowaną, pogłębioną wiedzę,
obejmującą terminologię, teorie i metodologię z zakresu
historii sztuki XVIII wieku
K2_W04 – ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą
do specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu dziedzin
nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii
sztuki
K2_W05 – ma szczegółową wiedzę o współczesnych
dokonaniach, szkołach badawczych, obejmującą
wybrane obszary dziedzin nauki i dyscyplin naukowych,
właściwych dla historii sztuki
K2_W06 – ma pogłębioną wiedzę o dziedzinach nauki i
dyscyplinach naukowych powiązanych z historią sztuki,
pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych
dla kilku dyscyplin naukowych
K2_W07 – zna i rozumie zaawansowane metody analizy,
interpretacji, wartościowania i problematyzowania
różnych wytworów kultury, właściwe dla wybranych
tradycji, teorii i szkół badawczych w zakresie dziedzin
nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii
sztuki
K2_U01 – wyszukiwać, analizować, oceniać,
selekcjonować i integrować informacje z zakresu historii
sztuki z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować
na tej podstawie krytyczne sądy
K2_U04 – przeprowadzić krytyczną analizę i
interpretację różnych rodzajów dzieł sztuki, stosując
oryginalne podejścia, uwzględniające nowe osiągnięcia
historii sztuki, w celu określenia ich znaczeń,
oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesie
historyczno-kulturowym
K2_U05 – stosować umiejętność merytorycznego
argumentowania, z wykorzystaniem własnych poglądów
oraz poglądów innych autorów, samodzielnego
formułowania wniosków i krytycznych wypowiedzi oraz
tworzenia syntetycznych podsumowań
K2_U06 – stosować umiejętność formułowania opinii
krytycznych o wytworach kultury na podstawie wiedzy
naukowej i doświadczenia oraz umiejętność prezentacji
opracowań krytycznych w różnych formach i w różnych
mediach
K2_U08 – stosować pogłębioną umiejętność
przygotowania różnych prac pisemnych w języku
polskim
K2_U10 – stosować umiejętności językowe zgodne z
wymaganiami określonymi dla poziomu B2+
Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego
Kryteria oceniania
Praca pisemna, aktywność na zajęciach
Literatura
J. Chatelus, Peindre à Paris au XVIIIe siècle, Nîmes
1991;
T. Crow, Painters and Public Life in Eighteenth Century
Paris, New Haven and London 1985;
D. Diderot, Esej o malarstwie, tłum. J. Stadnicki, oprac.
A. Pieńkos, Warszawa 2015;
Ch. Guichard, Signatures, Authorship, and Autographie
in Eighteenth-century French Painting, “Art History”,
2018, 41/2, s. 266-292;
Ch. Guichard, Taste communities. The Rise of the
Amateur in Eighteenth-Century Paris, “Eighteenth-
Century Studies”, nr 4, 2012, s. 519-54;.
Ch. Guichard, Arts libéraux et arts libres à Paris au
XVIIIe siecle: peintres et sculpteurs entre corporation et
Académie royale, „Revue d’histoire moderne &
contemporaine” 2002, nr 3, s. 54–68 [tekst dostępny
online na portalu CAIRN w tłumaczeniu na język
angielski]
M. Hyde, M. Ledbury (red.), Rethinking Boucher, Los
Angeles 2006;
M. Hyde, Making Up the Rococo: François Boucher and
His Critics, Los Angeles 2006;
M. Lacas (red.), Peintres femmes, 1780-1830 :
Naissance d'un combat, katalog wystawy, Paris 2021;
E. Lajer-Burcharth, Kwestia Nowoczesnosci: Przypadek
Bouchera, w: Le Siècle français. Francuskie malarstwo i
rysunek XVIII wieku ze zbiorów polskich, red. I.
Danielewicz,J. Guze, Warszawa 2009;
E. Lajer-Burcharth, Genre and Sex, w: Genre Painting in
Eighteenth-Century France, red. Ph. Conisbee, London
2007, s. 201-219;
E. Lajer-Burcharth, Chardin Material, Berlin 2011;
E. Lajer-Burcharth, The Painter’s Touch: Boucher,
Chardin, Fragonard, Princeton 2017;
P. Michel, Le Commerce du tableau à Paris dans la
seconde moitié du XVIIIe siècle, Lille 2007;
P. Michel, Peinture et Plaisir. Les goûts picturaux des
collectionneurs parisiens au XVIIIe siècle, Rennes 2010;
K. Millam, Fragonard's Playful Paintings: Visual Games in
Rococo Art, Manchester 2006;
K. Niemira, Wynalezienie rysunku? Prace na papierze w
kulturze artystycznej Paryża w XVIII w., „Kronika
zamkowa”, 2023, nr 10 (76), s. 83-109.
P. Rosenberg (red.), Chardin 1699-1779, katalog
wystawy, Paris 1979;
K. Scott, The Rococo Interior Decoration and Social
Spaces in Early Eighteenth-Century Paris, London 1996;
M. D. Sheriff, Fragonard: Art and Eroticism,
Chicago1990;
M. Schieder, Jenseits der Aufklärung. Die religiöse
Malerei im ausgehenden Ancien régime, 1994 [dostępne
także we francuskim tłumaczeniu];
S. Padiyar, Fragonard: Painting out of Time, London
2020;
D. Pullins, The Mobile Image from Watteau to Boucher,
Los Angeles 2024;
P. R. Radisich, Hubert Robert: Painted Spaces of the
Enlightenment, Cambridge 1998;
M. Tauziede-Espariat, Les peintres et sculpteurs „sans
qualité”. Une population invisible dans le Paris des
Lumieres, „Revue d’histoire moderne & contemporaine”
2019, nr 66, s. 35–62;
H. Williams, The Mysterious Suicide of François
Lemoyne, „Oxford Art Journal” 2015, t. 32, s. 225–245;
H. Williams, Académie Royale. A History in Portraits,
London 2015.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: