Apokalipsy - obrazy końca świata w sztuce europejskiej 3105-APO-SP

K2_W02; zna terminologię z zakresu historii sztuki
wczesnochrześcijańskiej, bizantyjskiej i średniowiecznej na
poziomie rozszerzonym
K2_W03; ma uporządkowaną, pogłębioną wiedzę, obejmującą
terminologię, teorie i metodologię z zakresu historii sztuki i
innych nauk historycznych
K2_W04; ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do
specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu dziedzin nauki i
dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki
wczesnochrześcijańskiej, bizantyjskiej i średniowiecznej
K2_W05; ma szczegółową wiedzę o współczesnych
dokonaniach, szkołach badawczych, obejmującą wybrane
obszary dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla
historii sztuki
K2_W06; ma pogłębioną wiedzę o dziedzinach nauki i
dyscyplinach naukowych powiązanych z historią sztuki,
pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych dla kilku
dyscyplin naukowych
K2_W07; zna i rozumie zaawansowane metody analizy,
interpretacji, wartościowania i problematyzowania różnych
wytworów kultury, właściwe dla wybranych tradycji, teorii i
szkół badawczych w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin
naukowych, właściwych dla historii sztuki
K2_U02; student potrafi wykorzystywać pogłębione
umiejętności badawcze, obejmujące analizę prac innych
autorów, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i
konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację
wyników, pozwalające na oryginalne rozwiązywanie złożonych
problemów w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych
właściwych dla historii sztuki
K2_K04; student jest gotów do prawidłowego identyfikowania i
rozstrzygania dylematów związane z wykonywaniem zawodu,

rozumie konieczność przestrzegania norm etycznych w pracy
historyka sztuki i popularyzacji wiedzy z zakresu historii sztuki

Aktywny w udział w zajęciach, referat na zajęciach lub egzamin
ustny.

Apocalisse. L’ultima riverazione, mostra a cura di A. Geretti,
Ginevra-Milano 2007.
Apokalipsa. Symbolika – tradycja – egzegeza, t. 1, pod red.
K. Korotkicha i J. Ławskiego, Białystok 2006.
Apokalipsa. Symbolika – tradycja – egzegeza, t. 2, pod red.
K. Korotkicha i J. Ławskiego, Białystok 2007.
Apokryfy Nowego Testamentu. Listy i apokalipsy
chrześcijańskie, pod red. M. Starowieyskiego, Kraków 2001.
Apokryfy Starego Testamentu, opr. wst. R. Rubinkiewicz,
Warszawa 2000.
Czas Apokalipsy. Wizje dni ostatecznych w kulturze
europejskiej od starożytności do wieku XVII, red. K.
Zalewska-Lorkiewicz, Warszawa 2013.
In Umbra: демонология как семиотическая система,
Москва 2013.
J.P. Himka, Las Judgment Iconography in the Carpahians,
Toronto 2009.
В. Калашников, Русская демонология, Москва 2014.
P. S. Johnston, Cienie Szeolu. Śmierć i zaświaty w biblijnej
tradycji żydowskiej, przeł. P. Sajdek, Kraków 2010.
S. Kobielus, Niebiańska Jerozolima. Od sacrum miejsca do
sacrum modelu, Warszawa 1989.

N. O’Hear, A. O’Hear, Picturing Apocalypse. The Book of
Revelation in the Arts over Two Millenia, Oxford 2015.
Pieśń o niebieskiej księdze. Antologia rosyjskiej ludowej
poezji religijnej, przeł. R. Łużny, Warszawa 1990.
E. Przybył, W cieniu Antychrysta. Idee staroobrzędowców w
XVII w., Kraków 1999.
A. Sulikowska, Old Believers and the World of Evil: Images
of Evil Forces in Old Believer Art, “Ikonotheka”, 27, 2017, s.
71-91.
A. Sulikowska, Znaki Antychrysta. Miniatury starowierskiej
Komentowanej apokalipsy z kolekcji Biblioteki Narodowej,
„Rocznik Biblioteki Narodowej”, nr 45, 2014.
W.D. Wixom, M. Lawson, Picturing the Apocaplipse:
Illustrated Leaves from a Medieval Spanish Manuscript, “The
Metropolitan Museum of Art Bulletin”, winter 2002.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 3105-APO-SP w USOSweb