Historiografia grecka epoki klasycznej (Blok: Świat Starożytny) 3104-5SSSZINHA-OG

1. Hippiasz z Elidy: FGrHist 6 F 4 (u Klemensa Aleksandryjskiego, Kobierce VI 15,1) oraz T 3 (u Platona, Hippiasz Większy 285 d-e);
2. Hekatajos z Miletu: FGrHist 1 F 1;
3. Herodot z Halikarnasu, Dzieje I 1-5 oraz VII 20-21 (wraz ze wstępem R. Turasiewicza do wydania Biblioteki Narodowej);
4. Tukidydes, Wojna peloponeska I 1-22 oraz V 26 (wraz ze wstępem R. Turasiewicza do wydania Biblioteki Narodowej);
5. Diodor Sycylijski, Biblioteka, I 1-5.
Literatura przedmiotu:
B. BRAVO & E. WIPSZYCKA, „Historiografia antyczna”, [w:] E. WIPSZYCKA (red.), Vademecum historyka starożytnej Grecji i Rzymu. źródłoznawstwo starożytności klasycznej (wyd. 2. zmienione), Warszawa 2001, t. I/II, ss. 9-39 oraz informacje o poszczególnych autorach omawianych na zajęciach;
W naszych analizach posługiwać się będziemy, odpowiednio, angielskojęzycznymi komentarzami do Herodota (pod red. O. Murraya i A. Moreno), Hippiasza z Elidy (M. Węcowskiego) oraz Tukidydesa (S. Hornblowera).
Ewentualne lektury dodatkowe w porozumieniu z poszczególnymi uczestnikami zajęć.

metoda dydaktyczna:
Animowana przez prowadzącego dyskusja nad wybranymi problemami, w oparciu o uprzednie lektury źródłowe oraz lekturę opracowań przez studentów. Obowiązuje posługiwanie się w dyskusji odwołaniami do konkretnych miejsc starożytnych tekstów źródłowych.

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe
fakultatywne

Założenia (opisowo)

Pożądana bierna znajomość języka angielskiego. Mile widziane (ale niekonieczne) uprzednie zaliczenie egzaminu z historii starożytnej lub z kultury antycznej, lub podobnego.

Efekty kształcenia

W ramach zajęć studenci nauczą się m.in.:
• interpretacji prac historyków piszących w innych „paradygmatach” naukowych i kulturalnych;
• zwracać uwage na własną pozycją badawczą i specyfiką własnego warsztanu naukowego;
Po ukończeniu przedmiotu student w szczególności:
– analizuje (w tłumaczeniach) źródła starożytne literackie do poznania specyfiki greckiej historiografii;
– rozpoznaje różne typy piśmiennictwa historycznego starożytnych Greków, wskazując na różnice pomiędzy nimi;
– rozpoznaje konwencje literackie dominujące w poszczególnych typach źródeł i ich wpływ na sposób przedstawiania celów i metody pracy antycznego historyka w danym źródle;
– potrafi wskazać różnice w sposobie posługiwania się poszczególnymi typami greckiego piśmiennictwa historycznego przez dzisiejszego historyka starożytności;
– wyjaśnia najważniejsze kulturowe i społeczne uwarunkowania greckiej historuografii.

Kryteria oceniania

Ocena przez prowadzącego aktywności studenta na zajęciach. Maksymalna liczba nieobecności: 3.
Zaliczenie na ocenę.

Literatura

Patrz wyżej: „Zakres tematów”.

Więcej informacji

Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 3104-5SSSZINHA-OG w USOSweb