Podróżopisarstwo 3102-LPPO
Współcześnie – w czasach gdy podróżowanie jest zjawiskiem o charakterze globalnym, a „podróżnik” to bardzo atrakcyjny projekt tożsamościowy – powstają liczne zapisy podróży. Sposób ich funkcjonowania w różnych obiegach publicznych i prywatnych rodzi wiele pytań, na przykład: Jaką funkcję kulturową pełnią upubliczniane zapisy własnych podróży? Co antropolog może z nich wyczytać? Czy on sam może/powinien być podróżopisarzem? Czym jest prawda w kontekście opisu własnej podróży?
Te pytania to punkt wyjścia do antropologicznej analizy zjawiska.
Przedmiotem, którym zajmiemy się w czasie zajęć, są zarówno na praktyki pisania o podróżach, jak i ich efekty, czyli teksty literackie, reportażowe, a także formy pisarstwa internetowego (blogi). Naszym celem będzie ich analiza w perspektywie antropologicznej.
W toku zajęć omówione zostaną między innymi następujące kwestie:
Podróżopisarstwo jako narzędzie przekształcania praktyk turystycznych.
Tendencje współczesnej turystyki w powiązaniu z różnymi formami podróżopisarstwa.
Społeczno-kulturowe funkcje pisania o podróży.
Pisanie jako narzędzie w procesie tworzenia tożsamości podróżnika
Przemiany gatunkowe podróżopisarstwa
Formuły przekuwania doświadczenia na tekst podróżniczy, reportażowy, antropologiczny.
Zasady analizy tekstu podróżniczego z uwzględnieniem jego zakorzenienia gatunkowego
Ponadto zajmiemy się analizą i interpretacją zapisów podróżniczych oraz praktyk podróżopisarskich.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu przedmiotu student:
Umie wyróżnić różne formy podróżopisarstwa.
Umie określić funkcje w perspektywie kulturowej, społecznej i historycznej.
Umie przeprowadzić ich analizę i interpretację z antropologicznego punktu widzenia
Wie, na czym polega odpowiedzialne tworzenie zapisów podróży
Kryteria oceniania
Kontrola obecności na zajęciach.
Czynne uczestnictwo w zajęciach i wykonywanie zadań domowych.
Prezentacja ustna
Literatura
Literatura podstawowa
Adler, J., Travel as Performed Art., “American Journal of Sociology” 1989, nr 94
Barthes R., Mitologie, Warszawa 2000 (rozdział: Niebieski przewodnik).
Z. Bauman, Etyka ponowoczesna, Warszawa 1966 (Rozdział: Przestrzeń społeczna: poznawcza, estetyczna, moralna)
Burkot, S. Polskie podróżopisarstwo romantyczne, Warszawa 1988.
Horolets, A. Powtórzenia,. Postkolonialne echa podróżopisarstwa, (w: ) Konformizm, bunt, nostalgia, Kraków2013.
Pratt, J.- L. Imperialne spojrzenie, Kraków 2011
Lisle, D, The Global Politics of Contemporary Travel Writing, Cambridge 2006.
Lutz, C.A., Collins J.L., Reading National Geographic, Chicago 1993
P.Chilon, J. B. Mulcany Writing abroad,Chicago-London 2017.
Levi-Strauss, Smutek tropików
Rybicka, E. Travelebrity – markowanie dyskursu podróżniczego, „Kultura Współczesna” 2010, nr. 3
Część materiałowa literatury zależna będzie od zainteresowań studentów.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: