Barbarzyńcy-Germanie-Goci. Historia wielkiej wędrówki od Bałtyku po Morze Czarne w pierwszych stuleciach po Chrystusie 3101-DWGOC
Na wykładzie przedstawieni zostaną barbarzyńcy zamieszkujący w
pierwszych wiekach po Chrystusie rozległe połacie Europy Środkowej,
Północnej i Wschodniej. W centrum zainteresowań znajdą się plemiona
germańskie, przede wszystkim tytułowi Goci, choć omówieni także
zostaną ich sąsiedzi, sprzymierzeńcy lub zaciekli wrogowie
reprezentujący inne etnosy i modele kultury, jak Bałtowie, Słowianie,
Sarmaci czy Hunowie. Szczegółowo zaprezentowane zostaną
rzymskie i greckie źródła pisane na temat barbarzyńców, a także
polityczne, militarne i handlowe związki tych ludów z cesarstwem.
Bazując na źródłach archeologicznych i pisanych omówione zostanie
zróżnicowanie społeczne barbarzyńców pod względem płci, wieku oraz
pozycji zajmowanej w grupie. Główną osią narracji będzie wędrówka
ludów gockich od Bałtyku po Morze Czarne, choć zaprezentowane
zostaną także inne przykłady przemieszczeń ludnościowych, które
pozostawiły ślady w materiałach archeologicznych. Omówione zostaną
teorie dotyczące migracji oraz metody ich badania przez nauki
historyczne i społeczne.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Opanowanie wiedzy dotyczącej barbarzyńców zamieszkujący w
pierwszych wiekach po Chrystusie Europę Środkową, Północną i
Wschodnią oraz metod badania migracji przez nauki historyczne i
społeczne.
Kryteria oceniania
Egzamin:
1 termin - pisemny
2 termin - ustny
Ocena bardzo dobra: uzyskanie 91-100% punktów
Ocena dobra plus: uzyskanie 81-90% punktów
Ocena dobra: uzyskanie 71-80% punktów
Ocena dostateczna plus: uzyskanie 61-70% punktów
Ocena dostateczna: uzyskanie 51-60% punktów
Ocena niedostateczna: uzyskanie 0-50% punktów
Literatura
J. Andrzejowski, Pod wodzą Filimera, czyli osadnicy wielbarscy na
Mazowszu i Podlasiu, [w:] M. Fudziński, H. Paner (red.), Nowe
materiały i interpretacje. Stan dyskusji na temat kultury wielbarskiej,
Gdańsk, 229–258.
J. Andrzejowski, A. Kokowski, Ch. Leiber, Wandalowie. Strażnicy
bursztynowego szlaku (Lublin-Warszawa 2004).
V. Bierbrauer, Archäologie und Geschichte der Goten vom 1.–7.
Jahrhundert, „Frühmittelalterliche Studien“ 28, 1994, 51–171.
S. Burmeister, Archaeology and Migration: Approaches to an
Archaeological Proof of Migration, Current Anthropology 41/4, 2000,
539-567.
A. Cieśliński, Kopce kultury wielbarskiej z Mazowsza i Podlasia a tzw.
typ rostołcki – próba nowego spojrzenia na związki cmentarzysk
kurhanowych z Polski północnej i wschodniej, „Wiadomości
Archeologiczne” LXV, 2014, 45–93.
A. Kokowski, Goci. Od Skandzy do Campi Gothorum (od Skandynawii
do Półwyspu Iberyjskiego) (Warszawa 2007).
J. Schuster, Lübsow. Älterkaiserzeitliche Fürstengräber im nördlichen
Mitteleuropa. Bonner Beiträge zur Vor- und Frühgeschichtlichen
Archäologie 12 (Bonn 2010).
K. Skóra, Struktura społeczna ludności kultury wielbarskiej (Łódź
2015).
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: