Boskie światło. Późno-antyczne kulty misteryjne antyku i triumf chrześcijaństwa 3101-DFBOS
Poźny antyk to czas prawdziwego starcia religii przedchrześcijańskiej z chrześcijańską. Kult
Izydy, Zeusa Dolicheńskiego i przede wszystkim Mitry i Sol Invictus zostały w IV
zdominowane przez chrześcijaństwo, które de facto wykorzystało niektóre aspekty tych
kultów, zwłaszcza w sferze symboliki światła. Nasz świąteczny dzień – niedziela – to dies
Solis (angielskie Sunday), a Boże Narodzenie obchodzone w dniu 25 grudnia to „nałożenie”
na Dzień Narodzin Słońca Niezwyciężonego. W Rzymie można w kilkunastu miejscach
podziwiać przedstawienia Chrystusa jako Heliosa w rydwanie, w dysku słonecznym lub jako
Oriens z podniesioną do góry prawicą, tak jak to widzimy w ikonografii Sol Invictus;
niekiedy towarzyszy Mu ponadto Feniks – ptak słoneczny. Przede wszystkim jednak bardzo
liczne zabytki Rzymu – i te w otwartej przestrzeni (Łuk Konstantyna) i te w muzeach i
wreszcie takie jak Mitrea – pokazują jak ogromna była popularność kultów misteryjnych
bliskowschodniego pochodzenia.
Polskie badania archeologiczne w Novae, a zwłaszcza te w Hawarte dostarczyły
materiałów do nowego spojrzenia na niezwykle rozpowszechniony, zwłaszcza w III wieku po
Chr., kult Mitry i zawartą w nim symbolikę światła. Okazuje się, że miał tu miejsce,
zwłaszcza w czasach cesarza Aureliana (270-75) wyraźny wpływ kultu Sol Invictus na kult
Mitry.
Wychodząc od tego ważnego wkładu polskiej archeologii w badania nad misteryjnymi
kultami późnego antyku proponujemy „objazd” Rzymu, poprzedzony kilkoma spotkaniami w
murach IAUW, którego głównym celem będzie poznanie kilkunastu Mitreów, zwłaszcza tych
trudno dostępnych, oraz zabytków zgromadzonych w Museo delle Terme i w oddziale
Muzeów Kapitolińskich w tzw. Museo Centrale Montemartini. Zarówno w wymienionych,
jak i innych muzeach można studiować także liczne dzieła sztuki związane z innymi kultami,
jak m.in. Izydy i Zeusa Dolicheńskiego. Istotnym elementem tak pomyślanego objazdu będą
wizyty w kilku kościołach wczesnochrześcijańskich.
Planowany wczesną wiosną tego roku objazd będzie próbą nowego, pogłębionego
przeanalizowania kultów misteryjnych, zwłaszcza kultu Mitry i Sol Invictus, które de facto
przygotowany drogę do chrześcijańskiej symboliki światła i wiary monoteistycznej.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Student poznaje dawne i najnowsze wyniki badań nad kultami misteryjnymi ze szczególnym uwzględnieniem tych kultów, które dominowały na obszarze Cesarstwa Rzymskiego od połowy II wieku po czasy Juliana Apostaty. Zapoznaje się z kluczowymi zabytkami mitraickimi z obszaru Syrii i Rzymu i otrzymuje podstawy do podejmowania samodzielnej eksploracji problematyki kultu Izydy, Mitry, Zeusza Dolicheńskiego oraz symboliki światła w sztuce wczesnochrześcijańskiej.
Kryteria oceniana:
Kryteria oceniania
Aktywność w czasie zajęć w murach IAUW i w czasie poznawania zabytków w Rzymie. Przygotowanie dobrze skonstruowanego referatu opartego na literaturze przedmiotu udostępnionego przez prowadzących
Literatura
Age of Spirituality. Late Antique and Early Chistian Art, Third to Seventh Century, ed. by
Kurt Weitzmann, Princeton 1979
Walter Burkert, Starożytne kulty misteryjne, przeł., Krzysztof Bielawski, Kraków 2014
Franz Cumont, The Mysteries of Mithra, New York 1956
John Ferguson, The Religions of the Roman Empire, London 1982
Jaś Elsner, Imperial Rom and Christian Triumph, Oxford, New York 1998
Gaston H. Halsberghe, The Cult of Sol Invictus, Leiden 1972
Hawarte. Ostatnie arcydzieła mistrzów antyku/Last Masterpieces of Ancient Painters,
Warszawa 2012
Jerzy Miziołek, Sol verus. Studia nad ikonografią Chrystusa w sztuce pierwszego tysiąclecia,
Wrocław, Warszawa, Kraków 1991
Attilio Mastrocinque, The Mysteries of Mithras, Tübingen 2017
Maria Jaczynowska, Religie świata rzymskiego, Warszawa 1987
Carlo Pava, Guida di Roma sotterranea, Roma 1999
Imperium der Götter. Isis, Mithras, Christus. Kulte und Religionen im Römischen Reich,
Karlsruhe 2013
Jolanta Sawicka, Feniks. Chrześcijanska interpretacja mitu u Laktancjusza, Warszawa 2000
Scavi di Ostia, vol. 2: I mitrei, a cura di G. Becatti, Roma 1954
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: