Konwersatorium literaturoznawcze 2 3020-BA3KL2
Celem zajęć jest rozwijanie ogólnych umiejętności humanistycznych, zwłaszcza czytania i interpretacji tekstów literackich i prasowych o różnorodnej tematyce. Analizie poddane zostaną przede wszystkim powstałe w różnym czasie (od wieku XVII po współczesność), ważniejsze i ciekawsze przekłady (i interpretacje) z języka łotewskiego na język polski oraz z języka polskiego na język łotewski; przedmowy do wydanych Polsce w XX i XXI w. antologii oraz artykuły z polskiej prasy codziennej i czasopism poświęcone kulturze, a w szczególności literaturze łotewskiej.
Początki kontaktów literackich polsko-łotewskich, łotewsko-polskich sięgają wieku XVII, a ich intensywność zależała głównie od bieżącej sytuacji politycznej. Te szczególne relacje przybliżone zostaną poprzez prześledzenie recepcji dzieł literatury łotewskiej w Polsce, przegląd ukazujących się w naszym kraju oraz na Łotwie od 1 poł. XX w. antologii (szczególnie poezji) oraz omówienie i lekturę najnowszych tłumaczeń łotewskiej literatury pięknej.
Szacunkowa liczba godzin, które student musi przeznaczyć na osiągnięcie zdefiniowanych dla przedmiotu efektów uczenia się:
konwersatorium – 30 godz. (1 ECTS)
samodzielne przygotowywanie się do zajęć – 60 godz. (2 ECTS)
konsultacje dot. prezentacji i przygotowanie prezentacji – 30 godz. (1 ECTS)
przygotowanie się do egzaminu końcowego – 30 godz. (1 ECTS)
RAZEM = 150 godz. (5 ECTS)
|
W cyklu 2025Z:
Zagadnienia: |
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Tryb prowadzenia
W cyklu 2025Z: w sali zdalnie | Ogólnie: w sali |
Efekty kształcenia
Wiedza:
– student orientuje się w najnowszych tendencjach literackich;
– rozpoznaje ważniejszych autorów współczesnej literatury łotewskiej i potrafi scharakteryzować ich twórczość.
Umiejętności:
– samodzielnie analizuje i interpretuje teksty literackie, uwzględniając kontekst historyczny i kulturowy;
– formułuje krótkie wypowiedzi analityczno-interpretacyjne;
– interpretuje i wykorzystuje literaturę przedmiotu;
– wskazuje właściwe techniki przekładowe dla wybranych utworów literackich;
Postawy
– rozumie rolę literatury jako sfery stanowiącej odbicie procesów historycznych i zjawisk społecznych;
– rozumie rolę tłumacza w komunikacji literackiej.
Kryteria oceniania
1. Student zobowiązany jest do regularnego uczęszczania na zajęcia (dopuszcza się 2 nieobecności w semestrze, a każda kolejna powinna być zaliczona w sposób uzgodniony z prowadzącym).
2. Wykluczone jest stosowanie narzędzi SI w celach interpretacyjnych, do tworzenia wypowiedzi pisemnej, prezentacji i opracowywania fragmentów tekstu.
3. Bieżące przygotowanie do zajęć oraz aktywność na zajęciach;
4. prezentacja na wybrany przez studenta temat;
5. Recenzja przeczytanej przez studenta, wybranej z listy lektury.
Literatura
1. „Literatura na świecie” nr 11[148], 1983.
2. Antologia poezji łotewskiej, przeł. S. Czernik, wybór E. Virza, Ostrzeszów: Biblioteka Okolicy Poetów 1938.
3. Ballada o błękitnym wielorybie. Ojārs Vācietis, Ima*nts Ziedonis, Jānis Peters, Maris Čaklais, Warszawa: Czytelnik 1982.
4. Benisławska K.: Pieśni sobie śpiewane, 2000.
5. Budzyński R.: Historyk z Inflant Polskich. Gustaw Manteuffel (1832–1916), 2023.
6. Bujnicki K.: Pamiętniki księdza Jordana, 1852.
7. Dąbrowska M., U północnych sąsiadów, 1929.
8. Dębiński D.: Na maryjnych szlakach Europy. Łotwa, 2009.
9. Durejko A. Polskie wiersze znad Dźwiny, 1994.
10. Durejko Agnieszka, Polskie życie kulturalne i literackie na Łotwie w XX wieku, Wrocław: Sudety 2001.
11. Dybaś B.: Terytoria inflanckie w ramach Rzeczypospolitej (1561-1795), [w:] B. Dybaś, P. Hanczewski, T. Kempa (red.), Rzeczpospolita w XVI-XVIII wieku. Państwo czy wspólnota?, 2007, 179-192.
12. Elger Georgius, Geistliche Catholische Gesänge…, oprac. M. Grudule, J. Prusinowska, M. Solarz, Warszawa: Sub Lupa 2018.
13. Głuszko M.: Polacy w Lipawie, 2018.
14. Janicki A.; Laszczkowski M., Jēkabsons Ē., Polentechnikum, 2012.
15. Jansons A. Jānis, Praca i piękno. O łotewskich pieśniach ludowych, „Literatura Ludowa” 1986, nr 4-6, s. 83-99.
16. Kolbuszewski Jacek, Kultura polska na Łotwie. Przeszłość i teraźniejszość. Próba zarysu całości, w: Kultura polska na Łotwie, Ryga: Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej 1994, s. 10-23.
17. Kolbuszewski Jacek, Miscellanea polsko-łotewskie, w: „Literatura Ludowa” 1986, nr 4-6, s. 151-166.
18. Kolbuszewski S.: Główne rysy kultury łotewskiej, 1937.
19. Kultura polska na Łotwie: red. Sozański J., Szklennik R., 1994.
20. Limanowski B.: Pamiętniki (1835-1870), 1961.
21. Literatura Bursztynowego Wybrzeża. Opracowanie: część łotewska Monika Warneńska, część estońska Adam Galis, Warszawa: Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej 1962.
22. Ludwika Hipolita Plater: Dramat bez nazwy. Wstęp i opracowanie: Dorota Samborska-Kukuć, 2015.
23. Łotewska literatura dziecięca, w: „Literatura Radziecka” 1986, nr 8.
24. Łotwa -Polska. Materiały z międzynarodowej konferencji naukowej nt. „Polsko- Łotewskie związki polityczne, ekonomiczne i kulturalne od XVI w. do 1940 r., red. Sozański J., 1995.
25. Manteuffel G.: Inflanty polskie oraz Listy znad Bałtyku., wstęp, red. i oprac. Krzysztof Zajas, 2009. Pisma wybrane, t. 1.
26. Mchaliszyn M., 2018, Latviešu un poļu kultūras kontakti Latvijas Universitātes Akadēmiskās bibliotēkas materiālos, Meklējiet rakstos! Misiņa bibliotēkai un Kārlim Eglem 130, 213- 223.
27. Michaliszyn M, 2017, Wpływ łotewskiej folklorystyki na kształt zainteresowań badawczych Juliana Krzyżanowskiego, Prace Filologiczne. Seria Literaturoznawcza, nr 7(10), 131-139.
28. Michaliszyn M, 2018, Poļu dzeja - owoc polsko-łotewskich związków kulturalnych w międzywojniu, Prace Bałtystyczne 7, 269-281, Wydano Nakładem Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego
29. Michaliszyn M., 2013, Pobyt Profesora Juliana Krzyżanowskiego na Uniwersytecie Łotwy w Rydze, Krzyżanowski. Spojrzenie po latach; 72-94.
30. Michaliszyn M., 2016, Krišjānis Ancītis – pierwszy lektor języka łotewskiego i wykładowca kultury łotewskiej na Uniwersytecie Warszawskim (Uniwersytecie Józefa Piłsudskiego w Warszawie), Prace Bałtystyczne 6, 179-202.
31. Michaliszyn M., Udział polskich naukowców w tworzeniu Łotewskiego Słownika Konwersacji (zarys problematyki). Przegląd Humanistyczny, Nr 2/2015, 153-166, 2015.33
32. Michaliszyn M.., 2013, Pobyt Profesora Stanisława Kolbuszewskiego na Uniwersytecie Łotwy w Rydze w Latach 1934-1945, Baltica - Silesia (1): Polska i Łotwa - bliscy nieznajomi, wraz z tłumaczeniem łotewskim: “Profesora Staņislava Kolbuševska uzturēšanās Latvijas Univeristātē Rīga, 21-56.
33. Opowiadania łotewskie, Warszawa: Książka i Wiedza 1951.
34. Piątkowski T.: Łotwa. Sąsiedzi naszych sąsiadów, 2015.
35. Polacy na Łotwie: red. Walewander E., 1993.
36. Polska i kraje bałtyckie w dialogu kultur: red. Barkowska K., Kazjukevičs A, 2007.
37. Rączka- Jeziorska T., O literackiej topografii dawnych dworów polsko-inflanckich, Prace i Studia Geograficzne, 64.4, 2019, 67-77.
38. Rączka- Jeziorska T.: Romantyzm polsko-inflancki. Sylwetki, teksty, archiwa, 2016.
39. Rubon, wyd. Bujnicki K., (1842-1849).
40. Samborska – Kukuć D. : Polski Inflantczyk. Kazimierz Bujnicki (1788-1878) – pisarz i wydawca, 2008.
41. Samborska-Kukuć Dorota, Literatura polska nad Dźwiną w 1. poł. XIX wieku – zarys syntetyczny, w: Stan badań nad wielokulturowym dziedzictwem dawnej Rzeczypospolitej, t. 6, red. W. Walczak, K. Łopatecki, Białystok 2013, s. 559-597.
42. Sozański J.: Moje Inflanty, 2004.
43. Śladami kultury polskiej na Łotwie, red. Čaupale R., Związek Polaków na Łotwie, 2007.
44. Ulanowska S.: Łotysze Inflant Polskich, a w szczególności z gminy wielońskiej pow. Rzeżyckiego. Obraz etnograficzny przez Stefaniję Ulanowską, cz I–III (1891, 1892, 1895.
45. Vāvere Vera, Wpływy polskie w literaturze łotewskiej (od połowy XIX w. do 1940 roku), w: Kultura polska na Łotwie, Ryga: Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej 1994, s. 98-125.
46. Wielka literatura powszechna. T. 3, Literatury celtyckie i germańskie, kraje bałtyckie, literatura węgierska, oprac. St. Lam, Warszawa: Trzaska, Evert, Michalski 1932.
47. Wielka literatura powszechna. T. 6, Cz. 2, Antologja. Literatury: hiszpańska, portugalska, rumuńska, celtyckie, angielska, północno-amerykańska, australijska, niemiecka, islandzka, norweska, szwedzka, duńska, holenderska i flamandzka, fińska,estońska, łotewska, litewska, węgierska, rosyjska, ukraińska, białoruska, czeska, słowacka, łużycka, Jugosławji, bułgarska, bizantyjska, nowogrecka, oprac. St. Lam, Warszawa: Trzaska, Evert, Michalski 1933.
48. Wybrana literatura pomocnicza w j. polskim:
49. Zajas K.: Nieobecna kultura. Przypadek Inflant Polskich, 2008.
50. Zielone żagle złudzeń. Opowiadania łotewskie, wybór J. Pachlowski, Warszawa: Czytelnik 1984.
51. Ziemlewska Anna, Ryga w Rzeczypospolitej polsko-litewskiej (1581-1621). Stan badań, w: Stan badań nad wielokulturowym dziedzictwem dawnej Rzeczypospolitej, t. III, Inflanty Polskie, red. W. Walczak, K. Łopatecki, Białystok 2012: Instytut Badań nad Dziedzictwem Kulturowym Europy, s. 81-89.
52. Zorze nad Dźwiną. Łotewskie wiersze wybrane, wybór i red. L. Lewin, wstęp Z. Stoberski, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1972.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: