Mechanizmy uczenia się i strategie nauczania 3007-N3A2MS
Na zajęciach studenci zapoznają się z wybranymi zagadnieniami dotyczącymi metod nauczania i strategii uczenia się, obejmującymi m.in.: uwarunkowania procesów pamięciowych; rozwój mechanizmów uczenia się w kontekście rozwoju psychicznego, fizycznego i moralnego dziecka, w tym rozwoju sprawności językowych; metody i strategie kształcenia polonistycznego dostosowane do indywidualnych potrzeb uczniów (w tym osób z dysleksją, uczniów zdolnych i in.).
1. Wstęp (podstawowe pojęcia i zagadnienia)
2. Rozwój psychofizyczny dziecka, w tym rozwój poznawczy i etapy rozwoju mowy
3. Wybrane zaburzenia rozwojowe utrudniające nabywanie umiejętności szkolnych, zwłaszcza czytania i pisania
4. Pamięć i procesy uczenia się
5. Organizacja procesu dydaktycznego (w tym metody nauczania i organizacja lekcji)
6. Sprawdzian umiejętności i wiedzy
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Po ukończeniu kursu student wyjaśnia:
- jakie są etapy rozwoju dziecka i na czym polega gotowość szkolna;
- jakie są uwarunkowania procesów pamięciowych;
- jak przebiega rozwój mechanizmów uczenia się w kontekście rozwoju sprawności językowych dziecka;
- jakie są przyczyny i objawy specyficznych trudności w nauce pisania i czytania;
- jak należy dostosować metody i strategie kształcenia polonistycznego do indywidualnych potrzeb uczniów (m.in. osób z dysleksją i
uczniów zdolnych).
Kryteria oceniania
Podstawą do wystawienia oceny jest:
1. Obecność na zajęciach.
2. Aktywny udział w zajęciach.
3. Referaty cząstkowe.
4. Końcowe zaliczenie pisemne.
Literatura
1. Marta Bogdanowicz, Leworęczność u dzieci, Warszawa: WSiP 1992.
2. Marta Bogdanowicz, Anna Adryjanek, Uczeń z dysleksją w szkole. Gdynia 2004.
3. Barbara Bokus, Grace W. Shugar: Psychologia języka dziecka - stare pytania, nowe dane, nowe hipotezy, [w:] Psychologia języka dziecka. Osiągnięcia, nowe perspektywy, red. Barbara Bokus, Grace W. Shugar, Gdańsk: GWP 2007, s. 9-32.
4. Zbigniew Bokszański, Andrzej Piotrowski, Marek Ziółkowski, Socjologia języka, Warszawa: Wiedza Powszechna 1977 (rozdz.: Socjolingwistyczna teoria Basila Bernsteina, s. 106-131).
5. Stanisław Bortnowski: Metody w stanie podejrzenia, [w:] tegoż Przewodnik po sztuce uczenia literatury, Warszawa: Wydawnictwo Stentor [2005?], s. 179-226.
6. Gordon Dryden, Jeanette Vos, Rewolucja w uczeniu, Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo 2003 (zwłaszcza: r. 3. Poznaj swój zadziwiający mózg; r. 7. Najważniejsze lata; r. 10. Rób to stylowo).
7. Anna Grabowska: Lateralizacja funkcji psychicznych w mózgu człowieka, [w:] Mózg a zachowanie, red. Teresa Górska, Anna Grabowska, Jolanta Zagrodzka, wyd. III zm. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2005, s. 443-488.
8. Stanisław Grabias, Pojęcie sprawności komunikacyjnej, {w:} tegoż Język w zachowaniach społecznych, Lublin: Wydawnictwo UMCS 1994, s. 278-284.
9. Maria Jagodzińska, Rozwój pamięci w dzieciństwie, Gdańsk: GWP 2003.
10. Leon Kaczmarek, Nasze dziecko uczy się mowy, Lublin: Wydawnictwo Lubelskie 1984 i nast..
11. Artur Kołakowski, Tomasz Wolańczyk, Agnieszka Pisula, Magdalena Skotnicka, Anita Bryńska, ADHD - zespół nadpobudliwości psychoruchowej. Gdańsk: GWP 2007.
12. Ida Kurcz, Język a psychologia, Warszawa: WSiP 1992.
13. Ewa Pisula, Małe dziecko z autyzmem, Gdańsk: GWP 2005 (rozdz. 3 i 4).
14. Daniel L. Schacter, Siedem grzechów pamięci. Jak zapominamy i zapamiętujemy, Warszawa: PIW 2003 (zwłaszcza: Wstęp. Błogosławieństwo zesłane przez Bogów oraz r. 8. Siedem grzechów: wady czy zalety?).
15. H. Rudolph Schaffer, Psychologia dziecka, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2006.
16. Manfred Spitzer, Jak uczy się mózg, Warszawa 2007.
17. Zbigniew Tarkowski, Jąkanie wczesnodziecięce, Warszawa: WSiP 1992 [gł. cz. IV i V].
18. Michael Tomasello, Kulturowe źródła ludzkiego poznawania, Warszawa: PIW 2002 (zwłaszcza r. 3. Wspólna uwaga a uczenie się kulturowe).
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: