Techniki autoprezentacji 3007-N1B1TP
1. Rola autoprezentacji w pracy nauczyciela.
2. Ars bene dicendi – teoria i praktyka.
3. Lekcja jako spektakl retoryczny.
4. Dialog, dyskusja, rozmowa.
5. Sztuka przekonywania.
6. Werbalne i niewerbalne aspekty komunikacji.
7. Sztuka przemawiania.
8. Wybór, rozplanowanie, aranżacja materiału;
9. Intonacja i gra głosem.
10. Komunikacja z rodzicami.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
W zakresie wiedzy Student/Studentka zna i rozumie:
zasady autoprezentacji w perspektywie teorii spostrzegania społecznego i komunikacji;
zasady prawidłowego konstruowania wypowiedzi w sytuacjach szkolnych;
istotę autentycznego dialogu i dyskusji w procesie kształtowania umiejętności współpracy uczniów oraz ich kompetencji komunikacyjnych i nawyków kulturalnych, współpracy nauczyciela w procesie dydaktycznym z rodzicami, pracownikami szkoły i środowiskiem pozaszkolnym;
zasady planowania działań edukacyjnych i organizowania materiału.
Odniesienie do szczegółowych efektów uczenia się z rozporządzenia MNiSW z 25 lipca 2019 r.:
D.1/E.1.W4, D.1/E.1.W13, B.1.W3, C.W7
W zakresie umiejętności Student/Studentka potrafi:
konstruować spójne, skuteczne i edukacyjnie użyteczne wypowiedzi (również w sytuacjach trudnych i konfliktowych);
organizować celowo i racjonalnie realizację założonego materiału dydaktycznego z uwzględnieniem poziomu rozwojowego uczniów i ich zróżnicowanych potrzeb edukacyjnych;
opracowywać egzaminy i sprawdziany oraz przygotowywać uczniów do ich zdawania.
Odniesienie do szczegółowych efektów uczenia się z rozporządzenia MNiSW z 25 lipca 2019 r.:
D.1/E.1.U4, D.1/E.1.U6, D.1/E.1.U7, B.1.U2, B.1.U3, B.1.U4, B.1.U7
W zakresie kompetencji społecznych Student/Studentka jest gotów/gotowa do:
prowadzenia dialogu z zachowaniem wzajemnego poszanowania stanowisk, a jednocześnie służącemu edukacji, budowaniu systemu wartości i rozwijaniu postaw etycznych uczniów oraz kształtowaniu ich kompetencji komunikacyjnych i nawyków kulturalnych;
popularyzowania wśród uczniów i w środowisku szkolnym oraz pozaszkolnym wiedzy i umiejętności wykorzystywania retorycznych środków wzbogacających przekaz i czyniących go atrakcyjnym i skutecznym edukacyjnie.
Odniesienie do szczegółowych efektów uczenia się z rozporządzenia MNiSW z 25 lipca 2019 r.:
D.1/E.1.K2, D.1/E.1.K6
Grupa zajęć z rozporządzenia MNISW w sprawie standardu kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela z 25 lipca 2019 r.: D
Kryteria oceniania
Nakład pracy:
Udział w zajęciach: 30 godzin = 1 ECTS
Przygotowanie do zajęć (w tym czytanie wskazanej literatury, przygotowanie prezentacji cząstkowych): 30 godzin = 1 ECTS
Przygotowanie pracy zaliczeniowej/prezentacji: 15 godzin = 0,5 ECTS
Podstawa zaliczenia:
frekwencja (dopuszczalne 2 nieobecności)
a. osoba studiująca ma prawo do dwóch nieusprawiedliwionych nieobecności w semestrze;
b. jeśli osoba studiująca ma więcej nieusprawiedliwionych nieobecności, nie otrzymuje zaliczenia z zajęć;
c. jeśli osoba studiująca chce usprawiedliwić nieobecności, musi w ciągu tygodnia udokumentować ich obiektywne przyczyny (np. zwolnieniem lekarskim);
d. osoba studiująca ma obowiązek odrobić nadprogramowe usprawiedliwione nieobecności w sposób wskazany przez osobę prowadzącą zajęcia.;
przygotowanie do zajęć i aktywny udział w zajęciach;
przygotowana prezentacja.
Zasady korzystania z narzędzi SI:
1. Jeśli osoba studiująca chce (na potrzeby pracy zaliczeniowej lub prac cząstkowych) skorzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, musi:
a. uzyskać na to zgodę osoby prowadzącej zajęcia,
b. uzgodnić z osobą prowadzącą zajęcia cele i zakres wykorzystania narzędzi sztucznej inteligencji.
2. Osoba studiująca nie może korzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, aby redagować prace w języku polskim, chyba że osoba prowadząca zajęcia się na to zgodzi.
3. Jeśli osoba studiująca wykorzysta narzędzia sztucznej inteligencji:
a. bez zgody osoby prowadzącej zajęcia lub
b. w sposób z nią nieuzgodniony,
osoba prowadząca zajęcia stosuje procedury analogiczne do tych stosowanych w procedurze antyplagiatowej. Procedury te opisała Uniwersytecka Rada ds. Kształcenia w uchwale nr 14.
Podstawa:
1. Uchwała nr 170 Rady Dydaktycznej dla kierunków studiów: filologia bałtycka, filologia klasyczna i studia śródziemnomorskie, filologia polska, filologia polskiego języka migowego, kulturoznawstwo – wiedza o kulturze, logopedia ogólna i kliniczna, slawistyka, sztuka pisania, sztuki społeczne z dnia 27 lutego 2024 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia na Wydziale Polonistyki
2. Uchwała nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia
3. Uchwała nr 14 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 13 lipca 2020 r. w sprawie wytycznych dotyczących standardów i procedur postępowania w przypadku przygotowywania prac zaliczeniowych i dyplomowych z naruszeniem prawa na Uniwersytecie Warszawskim.
Literatura
Literatura obowiązkowa:
Dawid Bałutowski, O co ci chodzi? Praktyczny przewodnik po komunikacji interpersonalnej, Kraków 2019.
James Borg, Język ciała. Siedem lekcji komunikacji niewerbalnej, Warszawa 2021.
Przemysław Kutnyj, Sztuka autoprezentacji i wystąpień publicznych, Warszawa 2021.
Mark Leary, Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce autoprezentacji, Gdańsk 1999 (lub inne wydanie).
Sherwyn P. Morrele, Brian H. Spitzberg, J.Kevin Barge, Wystąpienia publiczne, [w:] Komunikacja między ludźmi, Warszawa 2007, s. 271-388.
Agata Rzędowska, Jerzy Rzędowski, Mówca doskonały, wyd. II, Gliwice 2018.
Bogdan Wojciszke, Tomasz Grzyb, Psychologia społeczne, Warszawa 2024, s. 161-170, 297-321.
Maud Winkler, Anka Commichau, Sztuka prowadzenia wykładów i lekcji, Kraków 2008.
Literatura uzupełniająca:
Chris Anderson, TED Talks. Oficjalny poradnik TED. Jak przygotować wystąpienie publiczne, Wrocław 2018.
Małgorzata Babiuch, Jak współpracować z rodzicami „trudnych” uczniów?, Warszawa 2002.
Joachim Bauer, Efektywna szkoła. O relacjach jako podstawie dobrze funkcjonującej edukacji, Warszawa 2024.
Jeremey Donovan, TED. Jak wygłosić mowę życia, Gliwice 2014.
Vann Joines, Ian Stewart, Analiza transakcyjna dzisiaj, Poznań 2022.
Monika Maj-Osytek, Komunikacja niewerbalna. Autoprezentacja, relacje, mowa ciała, Warszawa 2014.
Walery Pisarek, Wstęp do nauki o komunikowaniu, Warszawa 2008.
Michał Rusinek, Aneta Załazińska, Jak się dogadać czyli retoryka codzienna, Kraków 2018.
Friedemann Schulz Thun, Sztuka rozmawiania, t. 1, Warszawa 2007.
Andrzej Szmajke, Autoprezentacja – niewinny spektakl dla innych i siebie, [w:] Złudzenia, które pozwalają żyć, red. Mirosław Kofta, Teresa Szustrowa, Warszawa 2022 (lub wydanie wcześniejsze).
Aleksander Sztejnberg, Podstawy komunikacji społecznej w edukacji, Wrocław 2006.
Podczas pierwszych zajęć prowadzący w porozumieniu z grupą może zmodyfikować powyższą listę, np. rozszerzyć ją o teksty omawiające zagadnienia zgodne ze szczególnymi potrzebami i zainteresowaniami studentów.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: