Scenariusze dzieł telewizyjnych i filmowych oraz ich realizacje 3007-M172ST

Celem zajęć jest pokazanie, jakie teksty mogą być użyteczne w procesie rozwijania projektu, produkcji i dystrybucji dzieła audiowizualnego oraz zaznajomienie studentów, na bardzo elementarnym poziomie, z regułami pisania, oceny i metodami wykorzystywania tych tekstów.
Humanista zainteresowany zrozumieniem mediów i pracą w nich (dla nich) powinien dobrze poznać rolę, jaką odgrywa tekst w dziele audiowizualnym, a także tekst będący planem tego dzieła, zapisem jego struktury. Znajomość reguł rządzących pisaniem takich tekstów, umiejętność rozróżniania ich gatunków, jak również umiejętność oceny ich wartości artystycznej i sprawności autora tekstów - współautora dzieła audiowizualnego pozwala nie tylko na twórczy udział w realizacji dzieł filmowych i telewizyjnych, ale też zmusza do poznania procesu powstawania tych dzieł (w tym mechanizmów rynku, który miałby produkcję dzieła sfinansować) i procesu ich istnienia w relacji z publicznością medialną. Publiczność ta w coraz większym stopniu postrzega świat poprzez nabyte wykształcenie w duchu tzw. "kultury obrazkowej", wykorzystującej chętnie stereotypy kultury popularnej, zwłaszcza romantycznej. Zadanie przeto humanisty - autora tekstów "na rzecz dzieł audiowizualnych" - jest dwojakie. Z jednej strony, musi on opanować w jak największym stopniu rzemiosło pisania i warsztat oceny takich tekstów - opierając się na analizach przykładów i doświadczeniach nie tylko polskich, lecz także europejskich i amerykańskich, bardziej wszechstronnych i wyrastających z potrzeby uniwersalizacji mediów. Z drugiej strony, powinien być rzecznikiem postawy artystycznej w mediach, czyli umieć wykorzystać poznane mechanizmy do wprowadzania na rynek audiowizualny dzieł sztuki, w szczególności filmów (dokumentalnych, fabularnych, animowanych, eksperymentalnych) o wysokich walorach artystycznych. Realizacja tych zadań będzie możliwa o tyle, o ile piszący zrozumie rolę tekstu jako scenariusza - zapisu struktury dzieła (i innych tekstów potrzebnych do jego produkcji), jak i znaczenie tekstu będącego integralną częścią dzieła (komentarzem, dialogiem, napisem, wizytówką) - znaczenie, którego nie można przecenić, jednak przy akceptacji nadrzędnej reguły mówiącej, że dzieło audiowizualne to ciąg obrazów (i dźwięków), jego twórca winien więc opanować sztukę myślenia przede wszystkim za pomocą obrazu, nie tekstu.

Kolejno podjęte będą następujące tematy:
1. Definicje pojęć wykorzystywanych w produkcji audiowizualnej. Teksty w dziełach audiowizualnych i teksty potrzebne w procesie produkcji. Gatunki audiowizualne. Najważniejsze lektury.
2. Skąd wziąć pomysł na film, serial albo program telewizyjny. Uwarunkowania technologiczne, rynkowe i prawne. Służebna rola scenarzysty. Praca nad rozwinięciem pomysłu. Źródła finansowania. Zasady publicznej prezentacji projektów filmowych (pitching forum).
3. Pomysł, drabinka, treatment, scenariusz, scenopis, storyboard, synopsis. Praca nad strukturą dzieła filmowego. Budowa scenariusza. Rola głównego bohatera.
4. Pomysł, treatment, scenariusz i komentarz filmu dokumentalnego. Rola montażu.
5. Pomysł, drabinka, treatment, scenariusz filmu fabularnego. Budowa sceny fabularnej. Praca nad scenariuszem cyklu filmowego, serialu i telenoweli.
6. Pomysł, scenariusz, storyboard filmu animowanego.
7. Pomysł, scenariusz, storyboard spotu reklamowego.
8. Kryteria oceny projektów filmowych. Ocena prac studentów.
Metodą zajęć jest w większym stopniu analiza przykładów niż refleksja teoretyczna. Będą zatem wykorzystywane liczne cytaty filmowe (a nawet całe filmy).

Warunki zaliczenia:
1. Twórcza obecność na wszystkich zajęciach.
2. Zaliczenie pracy.