Audiologia dla logopedów 3007-L1B1AL
Podczas zajęć student poznaje metody wykonania i analizowania badań audiologicznych, potrafi dokonać wstępnej diagnozy niedosłuchu i przewidywać możliwe konsekwencje dla mowy. Student pozna metody i techniki logopedyczne stosowane podczas terapii logopedycznej dzieci i dorosłych, zaznajomi się z zaburzeniami mowy będącymi konsekwencja różnych stopni niedosłuchu. Podczas wykładów zostanie przedstawiona metodyka diagnozy surdologopedycznej oraz szereg testów stosowanych w diagnostyce logopedycznej. Studenci poznają możliwości protezowania słuchu metoda wszczepów ślimakowych i pniowych – poznają pacjentów z takimi protezami, poznają ich problemy, dokonają oceny korzyści wynikających z zastosowania tej protezy. Naucza się tworzyć zestawy ćwiczeń adekwatnych do danego stopnia niedosłuchu, wieku i możliwości pacjenta.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
Znajomość czynników warunkujących i wpływających na rozwój mowy, etapów rozwoju mowy dzieci z wadami słuchu.
Znajomość zaburzeń występujących w rozwoju mowy dzieci z niedosłuchem.
Znajomość budowy i zasady działania implantu ślimakowego, pniowego.
Znajomość metod terapii dzieci z wadą słuchu. Znajomość systemu opieki, edukacji
i poradnictwa dla osób z wadami słuchu.
Znajomość obiektywnych i subiektywnych metod badania słuchu.
Student zna i rozumie:
• przyczyny, objawy oraz rodzaje uszkodzeń słuchu oraz definiuje podstawowe pojęcia z zakresu przedmiotu audiologia. Potrafi opisać metody diagnozowania niedosłuchu.
• zasady funkcjonowania implantu słuchowego, aparatu słuchowego, implantu Baha
• możliwości terapeutyczne stosowane w leczeniu zaburzeń narządu słuchu
• Posiada wiedzę dotycząca zaburzeń procesu komunikacji werbalnej u osób z zaburzeniami słuchu.
• ogólne zasady funkcjonowania sprzętu i aparatury stosowanej w diagnostyce zaburzeń słuchu.
Umiejętności – student potrafi:
• samodzielnie zaplanować oraz przeprowadzić proces postępowania logopedycznego u osób z zaburzeniami głosu i mowy pochodzenia audiologicznego
• wykonać i zinterpretować badania audiometryczne
• zaplanować i wdrożyć postepowanie logopedyczne u osób z zaburzeniami narządu słuchu
• prowadzić dokumentacje medyczną procesu diagnostycznego - terapeutycznego i stosowanych metod rehabilitacji, służącą monitorowaniu efektów prowadzonej terapii zaburzeń mowy i słuchu.
• zrozumieć i uszanować uwarunkowania kulturowe osób niesłyszących.
Kompetencje społeczne – student jest gotów do:
• dbania o prestiż związany z wykonywaniem zawodu logopedy.
• współpracy z foniatrą, audiologiem oraz pracownikami administracyjnymi ochrony zdrowia w celu uzyskania jak najwyższych efektów prowadzonej terapii zaburzeń mowy.
• Przestrzegania tajemnicy zawodowej, praw pacjenta w tym prawa do rzetelnej informacji na temat proponowanego postępowania diagnostyczno – terapeutycznego
• Jest świadomy potrzeby kontynuacji nauki przez całe życie zawodowe w celu stałego uaktualniania wiedzy i umiejętności zawodowych.
Kryteria oceniania
Obecność na wykładach i ćwiczeniach – aktywny udział, zaliczenie teoretyczne i praktyczne ćwiczeń na ocenę.
Egzamin - min 51%
Literatura
Obowiązkowa:
1. „Audiologia kliniczna” red. Mariola Śliwińska-Kowalska. Mediton 2006.
2. „Wychowanie słuchowe” H. Rosier. Warszawa: IFiPS 1997.
3. „Wychowanie słuchowe: historia-metody-możliwości” A. Lowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe,Warszawa 1995.
4. Eckert U. (1997). Pedagogika niesłyszących i niedosłyszących – surdopedagogika
5. Perier O. (1992). Dziecko z uszkodzonym narządem słuchu. Warszawa. WSiP.
6. „Ćwiczenia słuchowe dla dzieci w wieku 1-6 lat” S. Schmid-Giovannini. PZG, Szczecin 1998.
7. „Listy o wychowaniu dziecka z wadą słuchu” John Tracy Clinic, red. Korzon A., Góralówna M. PZG, Warszawa 1995.
8. „Wychowanie słuchowe dzieci z wadą słuchu” Korzon A. Polski Komitet Audiofonologii, Katowice 1993.
9. „Wczesna diagnoza i terapia dzieci z wadą słuchu od 0 do 3 roku życia” Audiofonologia 2002 tom. XXI.
10. „Rozwój funkcji słuchowych u małego dziecka” Kurkowski Z. M. Audiofonologia 2003, 21, s. 23-33.
11. „Proces terapii małych dzieci z uszkodzonym słuchem” Bieńkowska K. Audiofonologia 2005, 28,s. 47-51.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: