Narzędzia diagnostyczne w praktyce logopedycznej 3007-L1A3ND-W1
Zastosowanie wybranych narzędzi diagnostycznych stanowi ważny element diagnozy logopedycznej. Studenci poznają poznają rodzaje badań logopedycznych oraz typy narzędzi wykorzystywanych w czasie diagnozy logopedycznej. Opanowują umiejętność przeprowadzenia badania przy użyciu wybranych narzędzi diagnostycznych oraz kryteria ich doboru.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Wiedza
Student/ka ma:
- ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o budowie i funkcjach narządów mowy, metodach stosowanych w badaniach fonetycznych i podstawach opisu oraz klasyfikacji polskich głosek i fonemów; zna podstawowe teorie fonologiczne;
- ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o semantycznej, gramatycznej i prozodycznej strukturze wypowiedzi: jej składnikach, związkach między nimi (zgoda, rząd), typach zależności (równorzędność, podrzędność, inkluzja), typach zdań; wie, które realizacje systemu są poprawne, które błędne, a które są przejawem zaburzeń mowy;
Umiejętności
- Student/ka umie organizować w sposób świadomy, systematyczny i planowy zajęcia dydaktyczne dostosowane do wieku i możliwości poznawczych dziecka;
Kompetencje społeczne
- Student/ka ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ich uzupełniania i doskonalenia i potrafi to robić; dokonuje samooceny własnych umiejętności i kompetencji;
- dostrzega, poprawnie rozpoznaje i rozstrzyga problemy związane z lingwistycznymi aspektami zaburzeń mowy.
Kryteria oceniania
ocena przygotowania do zajęć bieżących, aktywność na zajęciach, realizacja zadań praktycznych, prezentacja / test pisemny, kontrola obecności (dopuszczalne są 2 nieobecności)
Student/ka ma prawo do dwóch nieusprawiedliwionych nieobecności na zajęciach. Jeśli student/ka ma więcej nieusprawiedliwionych nieobecności, nie otrzymuje zaliczenia z zajęć. Jeśli student/ka chce usprawiedliwić nieobecności, musi w ciągu tygodnia udokumentować ich obiektywne przyczyny (np. zwolnieniem lekarskim). Student/ka ma obowiązek odrobić nadprogramowe usprawiedliwione nieobecności w sposób wskazany przez osobę prowadzącą zajęcia.
Podstawa: Regulamin studiów na Uniwersytecie Warszawskim:
a. pkt. 17 par. 2,
b. pkt. 5 par. 17,
c. par. 33.
Wykorzystanie sztucznej inteligencji
1. Jeśli student/ka chce (na potrzeby pracy zaliczeniowej lub prac cząstkowych) skorzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, musi:
a. uzyskać na to zgodę osoby prowadzącej zajęcia,
b. uzgodnić z osobą prowadzącą zajęcia cele i zakres wykorzystania narzędzi
sztucznej inteligencji.
2. Student/ka nie może korzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, aby redagować prace w języku polskim, chyba że osoba prowadząca zajęcia się na to zgodzi.
3. Jeśli student wykorzysta narzędzia sztucznej inteligencji:
a. bez zgody osoby prowadzącej zajęcia lub
b. w sposób z nią nieuzgodniony,
osoba prowadząca zajęcia stosuje procedury analogiczne do tych stosowanych w
procedurze antyplagiatowej. Procedury te opisała Uniwersytecka Rada ds. Kształcenia w uchwale nr 14.
Podstawa:
1. Uchwała nr 170 Rady Dydaktycznej dla kierunków studiów: filologia bałtycka, filologia klasyczna i studia śródziemnomorskie, filologia polska, filologia polskiego języka migowego, kulturoznawstwo – wiedza o kulturze, logopedia ogólna i kliniczna, slawistyka, sztuka pisania, sztuki społeczne z dnia 27 lutego 2024 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia na Wydziale Polonistyki
2. Uchwała nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia
3. Uchwała nr 14 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 13 lipca 2020 r. w sprawie wytycznych dotyczących standardów i procedur postępowania w przypadku przygotowywania prac zaliczeniowych i dyplomowych z naruszeniem prawa na Uniwersytecie Warszawskim.
Literatura
1. Bieńkowska K., 2012, Kwestionariusz obrazkowy do badania artykulacji.
2. Billewicz G., Zioło B., 2012, Kwestionariusz do badania mowy.
3. Drewniak-Wołosz E., Paluch A., 2018, Karta Oceny Języka Dziecka, .
4. Emiluta-Rozya D., 2013, Całościowe badanie logopedyczne z materiałem obrazkowym.
5. Emiluta-Rozya D., Mierzejewska H., Atys P., 2004, Badanie przesiewowe do wykrywania zaburzeń rozwoju mowy u dzieci dwu-, cztero i sześcioletnich.
6. Fedrowska W., Wardowska B., Rocławski B., 1992, Wywiad biologiczno-środowiskowy do wykrywania wczesnych uwarunkowań rozwoju mowy.
7. Grabias S. Kurkowski Z., Woźniak T., 2007, Logopedyczny test przesiewowy dla dzieci w wieku szkolnym.
8. Gruba J., Test do badania słuchu fonemowego 2015 lub Karty Oceny Słuchu Fonemowego 2016.
9. Gruba J., 2017, Karta Oceny Logopedycznej Dziecka, Gliwice.
10.Krajna E. 2009, 100-wyrazowy Test Artykulacyjny.
11.Michalak-Widera I., 2009, Logopedyczny test dla dzieci i młodzieży.
12.Michalak-Widera I., Węsierska K., 2012, Test do badań przesiewowych mowy dla dzieci w wieku przedszkolnym.
13.Rocławski B., 2009, Obrazki do badania i doskonalenia słuchu fonemowego u dzieci.
14.Smoczyńska M., Krajewski G., 2015, IRMIK.
15.Smoczyńska M., Krajewski G., 2015, KIRMIK – Słowa i Gesty.
16.Smoczyńska M., Krajewski G., 2015, Kirmik – Słowa i Zdania.
17.Smoczyńska M., Haman E., Maryniak A., Czaplewska E., Krajewski G., Banasik N., Kochańska M., Łuniewska M., 2015, Test Rozwoju Językowego.
18.Stecko E., 2014, Sprawdź jak mówię.
19.Tarkowski Z., 1992, Przesiewowy Test Logopedyczny.
20.Tarkowski Z., 2001, Test Sprawności Językowej.
21.Tarkowski Z., 2009, Test Słownika Dziecka.
oraz dodatkowa literatura podawana na bieżąco na zajęciach
W cyklu 2024L:
1. Bieńkowska K., 2012, Kwestionariusz obrazkowy do badania artykulacji. oraz dodatkowa literatura podawana na bieżąco na zajęciach |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: