Zaburzenia mowy u dzieci -profilaktyka, diagnoza i terapia 3007-L-S3KP2
Podczas seminarium studenci dowiedzą się, jak dokonać krytycznego przeglądu literatury przedmiotu, przygotować stan badań i wypracować metodologię badań własnych. Uczestnicy zajęć zapoznają się z metodami analizy wypowiedzi dziecka, którego rozwój mowy jest prawidłowy lub zaburzony. Studenci zdobędą wiedzę i umiejętności niezbędne do prowadzania działań profilaktycznych oraz do prowadzenia postępowania diagnostycznego i terapeutycznego w przypadku dyslalii i opóźnionego rozwoju mowy. Zakres i temat badań zostanie wybrany w porozumieniu z opiekunem naukowym i będzie uwzględniał zainteresowania studenta, jego poziom wiedzy i umiejętności oraz dostępne możliwości techniczne. Wśród proponowanych zagadnień znajdują się:
1. Działania profilaktyczne stymulujące prawidłowy rozwój mowy oraz działania zapobiegające ewentualnym nieprawidłowościom u dzieci z niezburzonym rozwojem mowy.
2. Działania profilaktyczne, diagnostyczne i terapeutyczne u dzieci z dyslalią.
3. Działania profilaktyczne, diagnostyczne i terapeutyczne u dzieci z opóźnionym rozwojem mowy.
Badania mogą przybrać formę studium przypadku pojedynczego dziecka lub kilkorga dzieci albo zaprojektowania autorskiego narzędzia do zbadania obszarów związanych z rozwojem mowy lub zaburzeniami tego rozwoju.
Koordynatorzy przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Wiedza
Student:
- posiada wiedzę na temat podstawowych metod i technik badań logopedycznych,
- posiada wiedzę na temat zaburzeń rozwoju mowy, w szczególności pogłębioną wiedzę na temat dyslalii i opóźnionego rozwoju mowy,
- posiada pogłębioną wiedzę na temat działań profilaktycznych podejmowanych w ramach profilaktyki pierwotnej, wtórnej i trzeciorzędowej,
- posiada wiedzę z zakresu językoznawstwa pozwalającą, przy wsparciu opiekuna naukowego, na analizę i interpretację zjawisk językowych obserwowanych w mowie dziecka,
- posiada wiedzę na temat planowania i wdrażania procesu usprawniania mowy w różnych rodzajach dyslalii i w opóźnionym rozwoju mowy;
Umiejętności
Student:
- potrafi wykorzystać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu językoznawstwa, logopedii, pedagogiki, psychologii oraz medycyny do oceny poziomu rozwoju mowy dziecka, rozpoznania zaburzeń oraz zaplanowania postępowania terapeutycznego,
- potrafi dokonać krytycznego przeglądu literatury przedmiotu i innych dostępnych źródeł,
- potrafi wykorzystać w badaniach nowoczesne technologie,
- potrafi samodzielnie pogłębiać wiedzę i rozwijać umiejętności;
Kompetencje społeczne
Student:
- ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, dąży do ich doskonalenia,
- dokonuje samooceny własnych umiejętności i kompetencji;
Kryteria oceniania
- obecność na zajęciach: dopuszczalne są 2 nieobecności w semestrze. Powyżej tej liczby (z wyłączeniem przypadków bezzwłocznie udokumentowanych, np. zwolnieniem lekarskim) – nie ma możliwości zaliczenia zajęć. Usprawiedliwione nadprogramowe nieobecności muszą zostać odrobione w sposób wskazany przez osobę prowadzącą zajęcia.
- aktywne uczestnictwo w zajęciach poprzez systematyczne przygotowywanie się do zajęć w postaci czytania zadanej literatury oraz wykonywanie zlecanych przez prowadzącego zadań, np. przygotowanie referatu na podstawie wskazanej publikacji lub zaprezentowanie własnych badań
- wywiązywanie się z harmonogramu przygotowania pracy dyplomowej (m. in. wybór tematu, przygotowanie konspektu, zebranie bibliografii, przygotowywanie kolejnych rozdziałów pracy), który zostanie ustalony w pierwszej połowie semestru zimowego,
Sposób wykorzystania narzędzi sztucznej inteligencji w pracach dyplomowych określają zapisy § 3 i 4 uchwały nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia. Zabrania się wykorzystywania systemów sztucznej inteligencji do korekty i redakcji tekstu.
Literatura
Błeszyński J., Baczała D., 2015, Wczesna interwencja w logopedii, Gdańsk.
Cieszyńska J., Korendo M., 2008, Wczesna interwencja terapeutyczna. Stymulacja rozwoju dziecka. Od noworodka do 6 r.ż., Kraków.
Czaplewska E., 2012, Diagnoza zburzeń rozwoju artykulacji [w:] Diagnoza logopedyczna. Podręcznik akademicki, Czaplewska E. Milewski S. (red), Sopot.
Czarnecki K., 2009, Metodologiczne podstawy rozwoju naukowego studentów, Sosnowiec.
Emiluta-Rozya D., 2007, Opóźniony rozwój mowy a opóźnienie rozwoju mowy, „Poradnik językowy”, nr 8, s. 54-65.
Grabias S., Kurkowski M. (red.), 2014, Teoria zaburzeń mowy, Lublin.
Grabias S., Panasiuk J. Woźniak T., 2015, Logopedia: standardy postępowania logopedycznego: podręcznik akademicki, Lublin.
Jastrzębowska G., Pelc-Pękała O., 2003, Metodyka ogólna diagnozy i terapii logopedycznej. W: G.Jastrzębowska, T. Gałkowski (red.). Logopedia. Pytania i odpowiedzi. t. 2 ,
Kaczorowska-Bray K., 2012, Diagnoza we wczesnej interwencji logopedycznej [w:] Diagnoza logopedyczna. Podręcznik akademicki, Czaplewska E. Milewski S. (red), Sopot.
Kaczorowska-Bray, Milewski S., 2016, Wczesna interwencja logopedyczna, Gdańsk.
Kielar-Turska M., 2012, Rozwój sprawności językowych i komunikacyjnych [w:] Diagnoza logopedyczna. Podręcznik akademicki, Czaplewska E. Milewski S. (red), Sopot.
Kurowska M., Wolańska E. (red.) 2015, Metody i narzędzia diagnostyczne w logopedii.
Milewski S., Kaczorowska-Bray K. (red), 2015, Metodologia badań logopedycznych z perspektywy teorii i praktyki, Gdańsk.
Pluta-Wojciechowska D., 2013, Zaburzenia czynności prymarnych i artykulacji. Podstawy postępowania logopedycznego, Bytom.
Pluta-Wojciechowska D., 2017, Dyslalia obwodowa: diagnoza i terapia logopedyczna wybranych form zaburzeń, Bytom.
Pluta-Wojciechowska D., 2019, Efektywność terapii dyslalii: logopedyczno-lingwistyczna analiza wyników badań, Katowice.
Pluta-Wojciechowska D., Sambor B., 2017, Współczesne tendencje w diagnozie i terapii logopedycznej, Gdańsk.
Porayski-Pomsta J., 2007, Mowa dziecka jako przedmiot badań, „Poradnik Językowy” 8, Warszawa, s. 3-25.
Porayski-Pomsta J. (red.), 2008, Diagnoza i terapia w logopedii.
Porayski-Pomsta J., 2015, O rozwoju mowy dziecka dwa studia, Warszawa.
Rocławski B. (red.), 1991, Opieka logopedyczna od poczęcia, Gdańsk.
Sołtys-Chmielowicz A., 2008, Zaburzenia artykulacji. Teoria i praktyka, Kraków.
Wolański A., 2013, Edycja tekstów. Praktyczny poradnik, Warszawa.
Zieliński J., 2012, Metodologia pracy naukowej, Warszawa.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: