Wprowadzenie do współczesnego edytorstwa literatury pięknej 3007-E1A3WE
Edycja tekstów historycznych:
1, Specyfika edytorstwa źródeł historycznych i problematyka
w świetle ankiety „O wydawaniu drukiem źródeł historycznych ”, „Kwart. Hist.” R.90 :1983, nr 1 s.141-163 i R.91 :1984, nr 3 s.533-538
2. Dezyderaty instrukcji wydawniczej Kazimierza Lepszego i
ich realizacja (XVI-XIX)
3. Dezyderaty instrukcji wydawniczej Ireneusza Ihnatowicza i
ich realizacja (XIX-poł. XX)
4. Specyfika źródeł do historii najnowszej i postulaty wydawnicze
5. Kolejne stadia edycji tekstów historycznych różnych epok –
ćwiczenia
Edycja tekstów literackich:
1-3. Pojęcia, terminy, zasady postępowania (ABC edytora
tekstów literackich).
4. Krytyka genetyczna a współczesne edytorstwo.
5. Edytor wobec literatury epok dawnych (XVI-XVII wiek)
6. Edycje tekstów literackich polskiego oświecenia.
7. Edycje tekstów literackich epoki Romantyzmu i Młodej
Polski.
8. Edytor wobec literatury współczesnej.
9. Problem edycji literatury dokumentu osobistego.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Student będzie potrafi:
WIEDZA
1. Opisać aparat naukowy niezbędny w pracy redaktora i
edytora różnych tekstów
2. Posiąść siatkę pojęć technicznych, nauczyć się języka
redaktora i edytora
UMIĘJĘTNOŚCI
1. Dokonać redakcji językowej tekstu
2. Dokonać edycji tekstów literackich z różnych epok i
uwzględnieniem specyfiki każdej z nich
3. Dokonać edycji tekstów historycznych z uzwzględneniem
norm wydawniczych
POSTAWY
1. Postrzegać edytorstwo i redakcję jako zespół umiejętności
z różnych dziedzin, uwzględniać i rozumieć zależność między
nim.
2. Rozumieć i krytycznie odnosić się do norm edytorskich w
zależności od specyfiki wydawanych tekstów
Kryteria oceniania
Bieżące przygotowanie do zajęć, w skład którego wchodzić
będą opracowywane teksty, końcowy test na ocenę
sprawdzający praktyczną wiedzę studenta.
Literatura
K. Lepszy, Instrukcja wydawnicza dla źródeł historycznych od XVI do poł. XIX w., Warszawa 1953
I. Ihnatowicz, Projekt instrukcji wydawniczej dla źródeł historycznych XIX i początku XX w., „Studia Źródłoznawcze” 1962, t. VII
Ihnatowicz, Problemy edytorstwa pamiętników jako źródeł do historii najnowszej. „Pamiętnikarstwo Polskie” R.4:1974 nr 1/2 s.135-144
M.Długosz-Kędziora, M. Wach, Zarys edytorstwa, Sandomierz 1997.
M.Drabczyśki, T.Gralewski, F.Trzaska, Od rękopisu do książki, Warszawa 1958
Z.Goliński, Edytorstwo. Tekstologia. Przekroje. Zbiór rozpraw. Wrocław 1969
L.Marszałek, Edytorstwo publikacji Warszawa 1974
R. Loth, Podstawowe pojęcia i problemy tekstologii i edytorstwa naukowego. Warszawa 2006.
K. Górski, Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich. Warszawa 1975.
J. Starnawski, Praca wydawcy naukowego. Warszawa 1979.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: