Teatr starożytnej Grecji 3006-TAG-FAK
To starożytnym Grekom kultura europejska zawdzięcza wynalezienie teatru – dramat narodził się wraz z końcem epoki archaicznej, jako element kultu Dionizosa. Wyewoluował z improwizowanych pieśni kultowych, więc wymyślić od początku trzeba było wszystko: jeden aktor, dwóch, czy czterech? Czy tragedia musi być o Dionizosie? Jak pokazać ducha? Jak usunąć zwłoki ze sceny? Co zrobić, żeby publiczność w ostatnich rzędach wszystko widziała i słyszała? W czasie kursu prześledzimy historię dramatu greckiego od narodzin do epoki hellenistycznej – narodziny i rozwój gatunków dramatycznych, rozwój techniki scenicznej i najważniejszych konwencji teatralnych, zapoznamy się z kontekstem przedstawień teatralnych w starożytnej Grecji. Wśród poruszonych zagadnień znajdą się:
- „Nic wspólnego z Dionizosem”? – o powstaniu tragedii i komedii greckiej;
- Jak pokazać zbrodnię i karę? - o rozwoju techniki scenicznej w V w. p.n.e.;
- Czy dramaturg grecki znał zasadę trzech jedności? – o rozwoju konwencji scenicznych;
- Czy Sofokles miał poczucie humoru? O dramacie satyrowym;
- Czy tragedia może dobrze się skończyć?
- Obecność i rola kobiet w teatrze greckim - czy Atenki oglądały Medeę i Sejm kobiet?
- Jak zostać bohaterem komediowym? O Arystofanesie i jego słynnych „ofiarach”;
- Jak wygrać agon teatralny? I jak przejść do historii? O zmaganiach Arystofanesa z publicznością i o tym, skąd znamy wyniki starożytnych konkursów dramatycznych.
- Prometeusz w okowach i Rezos – o słynnych dramaturgicznych fałszerstwach (?);
- Odkrywanie dramatu greckiego – o słynnych znaleziskach papirusowych i rekonstruowaniu sztuk;
- O masce teatralnej, jej funkcjach i hellenistycznej „komedii masek”;
- Starożytne plakaty teatralne? O przedstawieniach inspirowanych dramatem w greckim malarstwie wazowym.
W cyklu 2023Z:
To starożytnym Grekom kultura europejska zawdzięcza wynalezienie teatru – dramat narodził się wraz z końcem epoki archaicznej, jako element kultu Dionizosa. Wyewoluował z improwizowanych pieśni kultowych, więc wymyślić od początku trzeba było wszystko: jeden aktor, dwóch, czy czterech? Czy tragedia musi być o Dionizosie? Jak pokazać ducha? Jak usunąć zwłoki ze sceny? Co zrobić, żeby publiczność w ostatnich rzędach wszystko widziała i słyszała? W czasie kursu prześledzimy historię dramatu greckiego od narodzin do epoki hellenistycznej – narodziny i rozwój gatunków dramatycznych, rozwój techniki scenicznej i najważniejszych konwencji teatralnych, zapoznamy się z kontekstem przedstawień teatralnych w starożytnej Grecji. Wśród poruszonych zagadnień znajdą się: |
Koordynatorzy przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Po zakończeniu kursu student:
- Zna stan zachowania tekstów starożytnych dramatów greckich,
- Ma podstawową wiedzę o kontekście przedstawień teatralnych w starożytnych Atenach;
- Zna podstawową charakterystykę głównych gatunków dramatycznych w starożytnej Grecji: tragedii, komedii starej, komedii nowej, dramatu satyrowego;
- Zna w ogólnym zarysie historię rozwoju starożytnej techniki scenicznej;
- Potrafi analizować starożytne teksty dramatów w przekładzie z uwzględnieniem kontekstu i realiów ich oryginalnego wystawienia.
Kryteria oceniania
Obecność i udział w dyskusji (50%), ustne zaliczenie końcowe (50%)
Literatura
Tłumaczenia tekstów greckich będą dostarczane sukcesywnie w trakcie zajęć.
M. Kocur, Teatr antycznej Grecji, Wrocław 2001;
O. Taplin, Tragedia grecka w działaniu, Kraków 2004;
E. Csapo, W.J. Slater, The Context of Ancient Drama, Michigan 1995,
A.W. Pickard-Cambridge, The Dramatic Festivals of Athens, Oxford 1953;
A. W. Pickard-Cambridge, Dythyramb, Tragedy, and Comedy, Oxford 1927,
R. Garland, Surviving Greek Tragedy, London 2004;
J. Rusten, The Birth of Comedy: Texts, Documents, and Art from Athenian Comic Competitions, 486-280, Baltimore 2011
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: