Komedia elegijna 3006-KE
W ramach zajęć poruszone zostaną następujące zagadnienia:
1. Humanizm średniowieczny. Renesans XII-wieku.
2. Modele edukacji w XII- i XIII-wiecznej Europie.
3. Szkoły katedralne: rys społeczno-historyczny.
4. Kultura retoryczna.
5. Komedia w średniowieczu.
6. Imitatio et aemulatio.
7. Komedia elegijna na tle literatury wernakularnej XII i XIII wieku.
8. Zawartość treściowa komedii.
9. Postać w komedii elegijnej.
10. Kompozycja.
11. Styl „przyjemny”, komizm, obscena.
12. Narracja i dialog.
13. Metrum.
14. Alegoryzm. Integumentum.
15. Recepcja komedii elegijnej.
Rodzaj przedmiotu
fakultatywne
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Po ukończeniu przedmiotu student:
– zna kontekst historyczny i kulturowy omawianych utworów
– posiada podstawową wiedzę na temat poetyki i retoryki w XII i XIII wieku
– potrafi interpretować teksty komedii elegijnych w perspektywie historycznej i antropologicznej
Kryteria oceniania
Warunkiem zaliczenia zajęć jest czynny udział w konwersatorium. Ocenie podlegać będzie przygotowanie do zajęć oraz umiejętność wykorzystania wiedzy wyniesionej z przeczytanych tekstów historyczno-literackich i teoretycznych w interpretacji komedii.
Literatura
Literatura obowiązkowa:
Commedie latine del XII e XIII secolo, t. 1-6, Genova: Instituto di Filologia Classica e Medievale 1978-1998 (wybrane utwory – studenci otrzymają kopie tekstów).
Auerbach, Erich, Język literacki i jego odbiorcy w późnym antyku łacińskim i średniowieczu, Kraków: Homini, 2006.
Curtius, Erich Robert, Literatura europejska i łacińskie średniowiecze, przeł. i opr. A. Borowski, Kraków: Universitas, 2005 (zwł. rozdz.: III. Literatura i edukacja; IV. Retoryka; VI. Bogini Natura; VIII. Poezja i Retoryka; Ekskurs IV: Żart i powaga w literaturze średniowiecznej)
Kruczyński, Aleksander, Średniowiecze o komedii, Warszawa : Krąg, 1998.
Rusinek, Michał, Między retoryką a retorycznością, Kraków : Universitas, 2003.
Literatura uzupełniająca:
Domański, Juliusz, „Scholastyczne” i „humanistyczne” pojęcie filozofii, Kęty: Antyk, 2005 [= „Studia Mediewistyczne” XIX, z. 1, Wrocław: Ossolineum, 1978].
Huizinga, Johan. 2007. Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury, przeł. M. Kurecka i W. Wirpsza, Warszawa.
Kałuża, Zenon. 2008. Pereat dialectica! O dwu odniesieniach Bartłomieja z Jasła do „Gety” Witalisa z Blois, [w:] „Przegląd Tomistyczny” 14 (2008), pp. 61-97
Michałowska, Teresa. 2007. Średniowieczna teoria literatury w Polsce. Rekonesans, Wrocław: Monografie Fundancji na rzecz Nauki Polskiej.
Murphy, James J., Rhetoric in the Middle Ages: A History of Rhetorical Theory from St. Augustine to the Renaissance, 1974, rpt. Berkeley-Los Angeles: University of California Press, 1981.
Pastoureau M., Życie codzienne we Francji i Anglii w czasach rycerzy Okrągłego Stołu (XII-XIII w.), przeł. M. Skibiniewska, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1983.
Średniowieczne gatunki dramatyczno-teatralne. Z. 2. Komedia elegijna. Aneks, opr. J. Lewański, red. M. R. Mayenowa, Wrocław Warszawa Kraków: Ossolineum, Wydawnictwo PAN, 1968.
Wetherbee, Winthrop, Platonism and Poetry in the Twelfth Century (Princeton: Princeton Univ. Press, 1972).
Zumthor, Paul, Essai de poétique médiévale, Paris: Seuil, 2000 (wyd. 2).
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: