Historia starożytna 3006-HST2

Zajęcia polegają na analizie źródeł pod kierunkiem prowadzącego, podstawową i najczęstszą ich formą jest dyskusja na zapowiedziany temat, do której uczestnicy ćwiczeń samodzielnie się przygotowują. Tematy poszczególnych zajęć znajdują się w części B w rubryce „Zakres tematów”. Do każdych zajęć sformułowany jest temat, podane podstawowe źródła i wskazówki bibliograficzne. Student przygotowuje sam przewidziany sylabusem temat, a na zajęciach zmierza się do jego naukowego opracowania. W ten sposób studenci nabywają doświadczenia w badaniu naukowym. Dla każdej grupy ćwiczeniowej sformułowany został „temat przewodni”. Ma to pozwolić uczestnikom zajęć na wycinkowe (np. pod względem religijności czy wojskowości) porównywanie różnych wspólnot antycznych oraz obserwowanie przemian w poszczególnych z nich. Równocześnie odwoływanie się w trakcie zajęć do wiedzy zdobytej wcześniej na tym samym kursie ma rodzić świadomość kumulatywnego charakteru wiedzy historycznej. Często mogą mieć miejsce także indywidualne, niewielkie referaty studenckie, prezentujące bądź określone źródło, bądź też referujące opracowania naukowe. Wszyscy studenci, zgodnie z podanymi w sylabusie wskazówkami bibliograficznymi, czytają na każde zajęcia odpowiednią literaturę przedmiotu. Prowadzący ocenia pracę studenta na zajęciach, jego przygotowanie na każde ćwiczenia, wkład w dyskusję, stopień opanowania literatury przedmiotu.

Analizowane teksty i komentujące je opracowania są bardzo różnej długości, różny też będzie tryb pracy ze źródłami (np. z jednej strony kwerenda dużego tekstu np. Iliady Homera, a z drugiej drobiazgowa analiza pięciolinijkowej inskrypcji honoryfikacyjnej). Stąd trudno określić, inaczej niż w sposób uśredniony, czas potrzebny na przygotowanie się do poszczególnych zajęć. Uczestnicy muszą być przygotowani na to, że w początku roku akademickiego (praca z Homerem) będzie go trzeba poświęcić więcej (6-8 godzin tygodniowo), w dalszej części kursu wystarczy 4-6 godzin.

Ćwiczenia z bloku nauk pomocniczych literaturoznawstwa są prowadzone przez dwa semestry i obejmują wybrane zagadnienia z historii starożytnej Grecji i Rzymu od Homera po późną starożytność. Celem ich jest zapoznanie studentów ze specyfiką źródeł do dziejów antyku, prezentacja maksymalnie wielu ich kategorii (w pierwszej kolejności źródła literackie, ale także historiograficzne, inskrypcje, ikonografia, numizmatyka, papirusy, dane archeologiczne) oraz metod ich analizy. Studenci w trakcie zajęć mają nabyć umiejętności krytyki źródła i samodzielnej pracy źródłowej. Ćwiczenia mają też w założeniu kształtować inne umiejętności warsztatowe jak: poszukiwania bibliograficzne, kwerenda źródłowa do określonego problemu, sporządzanie notatek źródłowych, praca z literaturą naukową.

zob. Zakres tematów

Atlas historii starożytnej, L. Piotorowicz, Kraków 1994 (lub inne).
Mała encyklopedia kultury antycznej, red. Z. Piszczek, Warszawa 1966 i nast.
Oxford Classical Dictionary, red. S. Hornblower & A. Spawfroth, Oxford 2005 i nast.
Słownik pisarzy antycznych, red. A. Świderkówna, Warszawa 2001.
Vademecum historyka starożytnej Grecji i Rzymu, red. E. Wipszycka, t I-III, Warszawa 1999 (t. III), 2001 (t.I-II).

Literatura wymagana w poszczególnych grupach ćwiczeniowych jest podawana w rubryce: Zakres tematów.