Elementy kultury antycznej 3006-EKA1

Cel wykładu jest dwojaki: Po pierwsze, będziemy obserwować Greków i Rzymian w ich „środowisku naturalnym”, w świecie, który przeżywali, tworzyli i opisywali dostępnymi im kategoriami intelektualnymi – odmiennymi od tych, jakimi posługują się ludzie innych epok i kultur (w tym naszej). W ten sposób poznamy Greków i Rzymian w całej ich „obcości”, odmienności. Pozwoli to uniknąć pułapek potocznego myślenia o rzekomo bardzo nam bliskiej starożytności. Zwracać będziemy uwagę na pewne wyjątkowe cechy, wyróżniające cywilizację Greków i Rzymian na tle innych cywilizacji. Te wyjątkowe cechy (np. religia obywatelska czy wspólnota obywatelska) stanowią tło, na którym narodziły się i ewoluowały zjawiska o fundamentalnym znaczeniu dla dalszego rozwoju cywilizacji europejskiej, jak choćby filozofia i demokracja. Jednym słowem, patrząc na świat antyczny będziemy się starali widzieć jednocześnie to, co stanowi o cywilizacyjnej ciągłości dziejów Europy, jak i to, co stanowi o odrębności cywilizacji grecko-rzymskiej.

Sposób realizacji przedmiotu: Przedmiot realizowany w sali dydaktycznej. W razie konieczności realizowania zajęć w systemie zdalnym będą one prowadzone z wykorzystaniem Platformy Kampus, Google Meet, komunikacji mailowej lub czatu (Hangouts), stosownie do możliwości technologicznych prowadzącego i studentów.

Cel wykładu jest dwojaki: Po pierwsze, będziemy obserwować Greków i Rzymian w ich „środowisku naturalnym”, w świecie, który przeżywali, tworzyli i opisywali dostępnymi im kategoriami intelektualnymi – odmiennymi od tych, jakimi posługują się ludzie innych epok i kultur (w tym naszej). W ten sposób poznamy Greków i Rzymian w całej ich „obcości”, odmienności. Pozwoli to uniknąć pułapek potocznego myślenia o rzekomo bardzo nam bliskiej starożytności. Zwracać będziemy uwagę na pewne wyjątkowe cechy, wyróżniające cywilizację Greków i Rzymian na tle innych cywilizacji. Te wyjątkowe cechy (np. religia obywatelska czy wspólnota obywatelska) stanowią tło, na którym narodziły się i ewoluowały zjawiska o fundamentalnym znaczeniu dla dalszego rozwoju cywilizacji europejskiej, jak choćby filozofia i demokracja. Jednym słowem, patrząc na świat antyczny będziemy się starali widzieć jednocześnie to, co stanowi o cywilizacyjnej ciągłości dziejów Europy, jak i to, co stanowi o odrębności cywilizacji grecko-rzymskiej.

Sposób realizacji przedmiotu: Przedmiot realizowany w sali dydaktycznej.

Literatura obowiązkowa do egzaminu.
Grecja:
B. Snell, Odkrycie ducha. Studia o greckich korzeniach europejskiego myślenia, Warszawa 2009;
J.-P. Vernant (red.), Człowiek Grecji, Warszawa 2002;
Rzym:
A. Giardina (red.), Człowiek Rzymu, Warszawa 2002;
M. Kocur, We władzy teatru. Aktorzy i widzowie w antycznym Rzymie, Wrocław 2005;
P. Zanker, August i potęga obrazów, Poznań 1999.
UWAGA: Obowiązuje również znajomość podstaw geografii świata antycznego, np. na podstawie Atlasu do historii starożytnej L. Piotrowicza (Warszawa, wiele wydań), a także znajomość podstaw mitologii antycznej, np. wg. Mitologii Jana Parandowskiego (wiele wydań).
Literatura „referencyjna”, pozwalająca lepiej przyswoić sobie materiał z wykładów:
Encyklopedia sztuki starożytnej, Warszawa (wiele wydań);
P. Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1987;
K. Kumaniecki, Historia kultury starożytnej Grecji i Rzymu, Warszawa 1964;
E. Makowiecka, Sztuka Rzymu (od Augusta do Konstantyna), Warszawa 2010;
D. Sacks, Encyklopedia świata starożytnych Greków, Warszawa 2001;
Słownik kultury antycznej, pod red. R. Kuleszy, Warszawa 2012;
Słownik pisarzy antycznych, pod red. A. Świderkówny, Warszawa (wiele wydań).

Literatura obowiązkowa do egzaminu.
Grecja:
B. Snell, Odkrycie ducha. Studia o greckich korzeniach europejskiego myślenia, Warszawa 2009;
J.-P. Vernant (red.), Człowiek Grecji, Warszawa 2002;
Rzym:
A. Giardina (red.), Człowiek Rzymu, Warszawa 2002;
M. Kocur, We władzy teatru. Aktorzy i widzowie w antycznym Rzymie, Wrocław 2005;
P. Zanker, August i potęga obrazów, Poznań 1999.
UWAGA: Obowiązuje również znajomość podstaw geografii świata antycznego, np. na podstawie Atlasu do historii starożytnej L. Piotrowicza (Warszawa, wiele wydań), a także znajomość podstaw mitologii antycznej, np. wg. Mitologii Jana Parandowskiego (wiele wydań).
Literatura „referencyjna”, pozwalająca lepiej przyswoić sobie materiał z wykładów:
Encyklopedia sztuki starożytnej, Warszawa (wiele wydań);
P. Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1987;
K. Kumaniecki, Historia kultury starożytnej Grecji i Rzymu, Warszawa 1964;
E. Makowiecka, Sztuka Rzymu (od Augusta do Konstantyna), Warszawa 2010;
D. Sacks, Encyklopedia świata starożytnych Greków, Warszawa 2001;
Słownik kultury antycznej, pod red. R. Kuleszy, Warszawa 2012;
Słownik pisarzy antycznych, pod red. A. Świderkówny, Warszawa (wiele wydań).