Tłumaczenia ustne polsko-chińskie-2 3004-TUPC2-PL+
Zajęcia z tłumaczenia ustnego (konsekutywnego) z języka polskiego na język chiński dla studentów na poziomie B2.
Korzystanie z narzędzi sztucznej inteligencji i translatorów internetowych jest dozwolone wyłącznie po wcześniejszym ustaleniu szczegółów w tym zakresie z prowadzącą/prowadzącym i uzyskaniu na to jej/jego zgody. W innych przypadkach jest niedozwolone.
W pracach pisemnych należy wyraźnie zaznaczyć wszelkie ewentualne fragmenty zaczerpnięte od innych autorek/autorów (np. z artykułów znalezionych w internecie). Brak takiej informacji jest równoznaczny z plagiatem, który stanowi poważne wykroczenie.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student rozumie najważniejsze kwestie teoretyczne i praktyczne związane z tłumaczeniem ustnym w różnych odmianach. Jest w stanie zauważyć i rozwiązywać podstawowe problemy wynikające z przekładu ustnego z języka polskiego na język chiński. Student jest świadom różnic strukturalnych pomiędzy oboma językami i potrafi wykorzystywać je w celu tłumaczenia standardowych komunikatów ustnych na poziomie B2 po uprzednim przygotowaniu.
Potrafi w sposób dynamiczny zrozumieć i przełożyć treść prostych i niektórych skomplikowanych wypowiedzi będących w zakresie własnych możliwości językowych, a także nadać tłumaczeniu formę adekwatną do sytuacji i kontekstu.
Student jest w stanie samodzielnie zrozumieć i przełożyć nietrudne komunikaty zawierające słownictwo specjalistyczne z dziedzin takich jak: ekonomia, polityka, stosunki międzynarodowe, literatura, historia itp.
Kryteria oceniania
Egzamin na koniec kursu – 40%
Obecność (tylko 2 możliwe nieobecności) – 20%
Aktywność na zajęciach – 40%
Żeby uzyskać zaliczenie i punkty na koniec semestru, student musi wykazać się osiągnięciami w każdej kategorii oraz zaliczyć egzamin końcowy. Student, które uzyska 0% w jednej z kategorii, nie otrzyma zaliczenia.
Literatura
Florczak, J., Tłumaczenia symultaniczne i konsekutywne. Teoria i praktyka, Warszawa 2013;
Gillies, A., Tłumaczenie ustne: poradnik dla studentów, przeł. A. Jagoda i M. Piechaczek, Kraków 2001;
Kruk-Junger K., Przekład ustny środowiskowy. Teoria, normy, praktyka, Bielsko-Biała 2013;
Tryuk M., Przekład ustny środowiskowy, Warszawa 2006;
Tryuk M. (red), Teoria i praktyka przekładu konferencyjnego, Warszawa 2006.
Materiały własne prowadzącej.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: