Glottodydaktyka polonistyczna – język polski jako obcy 3004-C461GP1
- Glottodydaktyka polonistyczna (jpjo: język polski jako obcy) – rozwój i specyfika dyscypliny.
- Historia nauczania języka polskiego jako obcego.
- Współczesne teorie kulturoznawcze i ich wpływ na nauczanie jpjo (m.in. definiowanie takich pojęć jak: kultura narodowa, kanon kultury, kultura „wysoka”, kultura popularna, socjokultura, lingwakultura, realioznawstwo, krajoznawstwo, etc.).
- Culture as a fifth skill – nauczanie wiedzy o kulturze w ramach nauczania języków obcych, ze szczególnym uwzględnieniem przypadku polskiego.
- Kompetencja interkulturowa i różnokulturowa w glottodydaktyce polonistycznej.
- Upowszechnianie polskości w świecie - nauczanie języka polskiego jako obcego w dyplomacji publicznej.
- Wybór tematyki badawczej do pracy magisterskiej; próba usystematyzowania; praca nad tekstami krytycznymi związanymi z wybrana tematyką prac; opracowanie projektu badawczego; prezentacje projektów badawczych uczestników/uczestniczek seminarium.
|
W cyklu 2024:
Seminarium skierowane jest przede wszystkim do osób studiujących, które są zainteresowane polonistycznym kulturoznawstwem glottodydaktycznym, funkcjonowaniem polszczyzny w międzynarodowym kokntekście akademickim, promocją języka polskiego w świecie, historią polonistyki międzykulturowej, a także innych, którzy chcą poznać i analizować zasady nauczania języka polskiego jako obcego. Zajęcia będą prowadzone w formie konwersatoriów. Osoby uczestniczące poznają warsztat pracy magistrantki/magistranta i podstawy tworzenia prac naukowych, a przede wszystkim zdobędą wiadomości na temat specyficznych cech glottodydaktyki jako dziedziny naukowej i działalności praktycznej, nowych metod pracy i kierunków prowadzonych badań. Wstępne rozpoznanie tych zagadnień ułatwi wybór problemów, wokół których będą koncentrowały się prace magisterskie. Na kolejnych spotkaniach osoby uczestniczące będą ustnie przedstawiać wyniki swoich poszukiwań lekturowych i przemyśleń związanych z problemami glottodydaktycznymi. Wiedzę praktyczną na temat tworzenia pracy (specyfika problemowego ujęcia tematu pracy naukowej, struktura pracy, wymogi formalne, konspekt pracy, supozycje badawcze, przewidywane wnioski itd.) uzupełni umiejętność wyszukiwania informacji i budowania warsztatu bibliograficznego. Dzięki stopniowemu zapoznawaniu się z literaturą oraz naukowym językiem dyscypliny, osoby uczestniczące będą przygotowane do rozpoczęcia kolejnego etapu działań: planowania własnych prac magisterskich. |
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
W zakresie wiedzy student/studentka:
- wie, jak przeprowadza się postępowanie badawcze;
- ma pogłębioną wiedzę w zakresie wybranego przez siebie tematu (dydaktyka języków obcych, glottodydaktyka polonistyczna);
- uzyskuję wiedzę nt. pracy lektora języka polskiego jako obcego.
W zakresie umiejętności student/studentka:
- potrafi zaplanować i przeprowadzić postępowanie badawcze;
- potrafi przedstawić i poprawnie omówić zebrane materiały;
- potrafi porównywać i krytycznie ocenić różne koncepcje teoretyczne w sferze glottodydaktycznej;
- potrafi zredagować prace magisterską z zachowaniem norm językowych i edytorskich.
W zakresie kompetencji społecznych - student/studentka:
- potrafi dyskutować z poszanowaniem opinii innych uczestników grupy;
- potrafi redagować swoją prace magisterską z poszanowaniem praw autorskich i własności intelektualnej;
- współpracuje w grupie.
Kryteria oceniania
Na ocenę końcową wpływa:
- obecność na zajęciach seminaryjnych;
- aktywny udział w dyskusjach dotyczących problemów związanych z tematem zajęć;
- planowe prezentowanie wybranych zagadnień i przeczytanych lektur, związanych z tematyką pracy (w formie ustnej i/lub pisemnej);
- terminowe składanie bądź prezentowanie poszczególnych części pracy, uzgodnionych tematów referatów etc.
Literatura
Literatura obowiązkowa:
1) Wł. Miodunka, Glottodydaktyka polonistyczna. Pochodzenie-stan obecny-perspektywy, Kraków 2016.
2) W. Wilczyńska, A. Michońska-Stadnik, Metodologia badań w glottodydaktyce. Wprowadzenie, Kraków 2010.
3) P. Gębal, Wł. Miodunka, Dydaktyka i metodyka nauczania języka polskiego jako obcego i drugiego, Warszawa 2020.
4) P. Kajak, Kultura popularna w nauczaniu polszczyzny jako języka obcego. Wstęp do kulturoznawstwa glottodydaktycznego, Warszawa 2020.
5) A. Seretny, E. Lipińska (red.), Dydaktyka języka polskiego jako nierodzimego, Kraków 2021.
6) J. Tambor, Wł. Miodunka (red.), Nauczanie i promocja języka polskiego w świecie: diagnoza, stan, perspektywy, Katowice 2018.
Literatura zalecana:
1) A. Dąbrowska, Wł. Miodunka, A. Pawłowski, Wyzwania polskiej polityki językowej za granicą: kontekst, cele, środki i grupy odbiorcze, Warszawa 2012.
2) P. Gębal, Krakowska szkoła glottodydaktyki porównawczej na tle rozwoju glottodydaktyki ogólnej i polonistycznej, Kraków 2014.
3) I. Janowska, P. Gębal (red.), O lepsze jutro studiów polonistycznych w świecie. Glottodydaktyka polonistyczna dziś, Kraków 2016.
4) E. Sękowska, Język emigracji polskiej na świecie. Bilans i perspektywy badawcze, Kraków 2010.
Oprócz przedstawionej powyżej literatury, osoby magistranckie będą zapoznawały się z dodatkowymi tekstami, na bieżąco proponowanymi przez prowadzącego.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: