Kultura popularna w nauczaniu języka polskiego jako obcego 3004-C3F-PO2
Podczas zajęć zostaną przedstawione następujące zagadnienia (spis nie jest chronologiczny), m.in.:
- od nauczania języka polskiego jako obcego i kultury polskiej jako obcej do nauczania innych tzw. języków rzadziej nauczanych;
- kulturoznawstwo glottodydaktyczne;
- kultura popularna w nauczaniu języków rzadziej nauczanych (m.in. JPJO, języki słowiańskie): teksty, treści, inspiracje;
- kultura „bliska” ciału i perspektywa akafanowska;
- kanon(y) kultury oraz teksty i treści wchodzące w skład programów nauczania.
Omawiając ww. zagadnienia, będziemy odwoływać się do doświadczeń studentów i studentek, nabytych w trakcie nauki innych języków obcych.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student/studentka uzyskuje podstawową orientację co do teorii badawczych, zagadnień i tematów omawianych w glottodydaktyce polonistycznej, a szczególnie w kulturoznawstwie glottodydaktycznym.
Student/studentka umie opisać specyfikę nauczania JPJO, w odniesieniu do polonistycznego dorobku glottodydaktycznego.
Student/studentka umie krytycznie spojrzeć na teksty i treści kultury popularnej funkcjonujące w kulturze polskiej, przydatne w procesie glottodydaktycznym, oraz wykorzystać je w tworzeniu programów nauczania dostosowanych do potrzeb uczących się.
W efekcie – studenci i studentki uzyskują wiedzę przydatną przyszłym lektorom i lektorkom JPJO, świadomym korzyści płynących z nauczania kultury jako obcej.
Kryteria oceniania
Zaliczenie przedmiotu jest możliwe po spełnieniu następujących warunków:
obecność na zajęciach (dozwolone dwie nieobecności) – 30%,
aktywność na zajęciach – 15%,
drobne prace domowe – 15%,
praca zaliczeniowa – 40%.
Praktyki zawodowe
-
Literatura
1. Bisko 2014, Polska dla średnio zaawansowanych. Współczesna polskość codzienna, Kraków.
2. T. Edensor 2004, Tożsamość narodowa, kultura popularna i życie codzienne, przeł. A. Sadza, Kraków.
3. P. Gębal, Wł. Miodunka 2020, Dydaktyka i metodyka nauczania języka polskiego jako obcego i drugiego, Warszawa.
4. W. Hofmański 2014, Transfer ujemny a kompetencja językowa. Język polski w nauczaniu Słowian, Praga.
5. I. Janowska 2010, Planowanie lekcji języka obcego. Podręcznik i poradnik dla nauczycieli języków obcych, Kraków.
6. I. Janowska 2011, Podejście zadaniowe do nauczania i uczenia się języków obcych. Na przykładzie języka polskiego jako obcego, Kraków.
7. P. Kajak 2020, Kultura popularna w nauczaniu polszczyzny jako języka obcego. Wstęp do kulturoznawstwa glottodydaktycznego, Warszawa.
8. R. Kucharczyk 2018, Nauczanie języków obcych a dydaktyka wielojęzyczności (na przykładzie francuskiego jako drugiego języka obcego), Lublin.
Na zajęciach wykorzystane zostaną fragmenty ww. publikacji. Pozostałe odniesienia bibliograficzne, umożliwiające własne poszukiwania studentów, będą udostępniane w trakcie zajęć.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: