Nowe słowa 3003-C5TN-KJ1
Leksyka jako podsystem języka. Struktura polskiej leksyki. Pojęcia: jednostka leksykalna, leksem, frazeologizm, przysłowie.
Relacje znaczeniowe i formalne między wyrazami.
Sposoby powiększania zasobu leksykalnego (zapożyczenia zewnętrzne i wewnętrzne, neologizmy, neofrazeologizmy, neosemantyzmy).
Znaczenie słowa i jego definiowanie. Pojęcie konotacji semantycznej.
Słownictwo jako nośnik wartości i ekspresji.
Terytorialne i społeczne zróżnicowanie języka. Socjolekty. Profesjolekty. Gwary ludowe. Słownictwo wspólne.
Tworzenie definicji leksykograficznej.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu konwersatorium student:
- wyjaśnia i interpretuje zjawiska leksykalne współczesnej polszczyzny,
- ma świadomość kulturowych uwarunkowań rozwoju leksyki,
- przyporządkowuje słowa do odpowiednich kategorii semantycznych,
- zna tendencje rozwojowe współczesnej leksyki,
- umie tworzyć leksykograficzny opis słowa.
Kryteria oceniania
NIEOBECNOŚCI
1) Student ma prawo do czterech nieobecności w każdym semestrze. Jeśli student ma więcej niż cztery nieobecności, nie może zaliczyć zajęć.
2) Trzecią i czwartą nieobecność student musi nadrobić w sposób wskazany przez osobę prowadzącą zajęcia.
(podstawa prawna: Regulamin studiów na Uniwersytecie Warszawskim: pkt. 17 par. 2, pkt. 4.5 par. 17, par. 33)
WYKORZYSTANIE NARZĘDZI SZTUCZNEJ INTELIGENCJI
1) Jeśli student chce (na potrzeby pracy licencjackiej) skorzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, musi:
a) uzyskać na to zgodę osoby prowadzącego seminarium,
b) uzgodnić z prowadzącym cele i zakres wykorzystania narzędzi sztucznej inteligencji.
2) Student nie może korzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, aby przygotować i redagować pracę licencjacką.
3) Jeśli student wykorzysta narzędzia sztucznej inteligencji:
a) bez zgody prowadzącego zajęcia lub
b) w sposób z nim nieuzgodniony,
osoba prowadząca zajęcia stosuje procedury analogiczne do tych stosowanych w procedurze antyplagiatowej. Procedury te opisała Uniwersytecka Rada ds. Kształcenia w uchwale nr 14.
Przyjęcie pracy licencjackiej i uzyskanie zaliczenia seminarium nie jest wówczas możliwe.
(podstawa prawna: Uchwała nr 170 Rady Dydaktycznej dla kierunków studiów: filologia bałtycka, filologia klasyczna i studia śródziemnomorskie, filologia polska, filologia polskiego języka migowego, kulturoznawstwo – wiedza o kulturze, logopedia ogólna i kliniczna, slawistyka, sztuka pisania, sztuki społeczne z dnia 27 lutego 2024 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia na Wydziale Polonistyki; Uchwała nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia; Uchwała nr 14 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 13 lipca 2020 r. w sprawie wytycznych dotyczących standardów i procedur postępowania w przypadku przygotowywania prac zaliczeniowych i dyplomowych z naruszeniem prawa na Uniwersytecie Warszawskim).
Literatura
Bańko M., Nowe definicje w Nowym słowniku języka polskiego, „Poradnik Językowy”, 1994, z. 9, s. 1–14.
Doroszewski W., Cytaty [w:] Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, t. I, s. XXXVI, Warszawa 1958.
Hącia A., Kłosińska K., Łachnik J., Pędzich B., Słownik polskich neologizmów w Obserwatorium Językowym Uniwersytetu Warszawskiego [w:] Dialog z Tradycją, tom IX, Językowe świadectwa przemian społecznych i kulturowych, red. E. Horyń, E. Młynarczyk, Kraków 2021, s. 109–130.
Hącia A., Kłosińska K., Łachnik J., Pędzich B., Problemy metodologiczne związane z opisem nowych jednostek języka na przykładzie słownika neologizmów (OJ UW) [w:] Dialog z Tradycją, tom IX, Językowe świadectwa przemian społecznych i kulturowych, red. E. Horyń, E. Młynarczyk, Kraków 2021, s. 131–153.
Kłosińska K., Skąd się biorą frazeologizmy? Źródła frazeologizmów i mechanizmy frazeotwórcze [w:] Perspektywy współczesnej frazeologii polskiej. Geneza dawnych i nowych frazeologizmów polskich, red. G. Dziamska-Lenart, J. Liberek, Poznań 2016, s. 19–51.
Kłosińska K., Mikro- i makrostruktura słownika neologizmów Obserwatorium Językowego Uniwersytetu Warszawskiego, „LingVaria”, 2024, z. 2 (38), s. 47–61.
Markowski A., Ile mamy wyrazów w polszczyźnie? [w:] tegoż, Wykłady z leksykologii, Warszawa 2012, s. 18–26.
Markowski A., Wyodrębnianie jednostek tekstu i jednostek języka. Wyraz, leksem, frazeologizm i ich ogólna charakterystyka [w:] tegoż, Wykłady z leksykologii, Warszawa 2012, s. 26–38
Markowski A., Znaczenie jednostki leksykalnej. Typy znaczeń jednostek leksykalnych [w:] tegoż, Wykłady z leksykologii, Warszawa 2012, s. 39–49.
Markowski A., Definiowanie jednostek leksykalnych. Typy definicji [w:] tegoż, Wykłady z leksykologii, Warszawa 2012, s. 50–64.
Pajdzińska A., Udział konotacji leksykalnej w motywacji frazeologizmów [w:] Konotacja, red. J. Bartmiński, Lublin 1988, s. 67–82.
Puzynina J., O elementach ocen w strukturze znaczeniowej wyrazów, „Biuletyn PTJ” 1986, XL, s. 121–128.
Tokarski R., Konotacja jako składnik treści słowa [w:] Konotacja, red. J. Bartmiński, Lublin 1988, s. 35–55.
Żmigrodzki P., Ilustracja materiałowa w haśle [w:] tegoż, Wprowadzenie do leksykografii polskiej, Katowice 2003, s. 95–100.
Uwagi
W cyklu 2025Z:
Egzamin pisemny testowy. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: