Współczesna polska polityka językowa 3003-C0N-KJ1
Konwersatorium obejmie następujące zagadnienia:
1. Definicja polityki językowej – różne ujęcia; historia tego pojęcia.
2. Czynniki kształtujące politykę językową: rozwój polszczyzny po roku 1989, stan świadomości językowej, zagrożenie funkcji języka narodowego.
3. Cele współczesnej polskiej polityki językowej.
4. Zadania tejże polityki.
5. Środki polityki językowej: działania informacyjno-edukacyjne i działania dyrektywne.
6. Akty prawne dotyczące polskiej polityki językowej.
7. Wykonawcy polityki językowej: instytucje społeczne i państwowe oraz organizacje specjalistyczne odpowiedzialne za politykę językową.
8. Działalność Rady Języka Polskiego w zakresie polityki językowej.
9. Polska zewnętrzna polityka językowa – działalność w tym zakresie w instytucjach UE i na terenie państw UE.
10. Polityka językowa w państwach UE i niektórych innych (USA, Rosja).
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Po ukończeniu zajęć student:
- analizuje procesy językowe we współczesnej polszczyźnie i potrafi podać ich podłoże socjolingwistyczne;
- potrafi uzasadnić konieczność prowadzenia polityki językowej;
- potrafi określić cele, zadania i środki współczesnej polskiej polityki językowej;
- zna zakres działalności podstawowych instytucji wykonujących polską politykę językową;
- umie wskazać cele polskiej zewnętrznej polityki językowej.
Kryteria oceniania
1. Kontrola obecności (dopuszczalne 2 nieobecności).
2. Kontrola bieżącego przygotowania do zajęć (czytanie zadanych lektur), potwierdzonego aktywnością na seminarium i przygotowaniem przez studenta co najmniej jednego referatu.
3. Końcowy test sprawdzający.
Literatura
1. Język polski jako narzędzie komunikacji we współczesnym świecie, red. J. Mazur, M. Rzeszutko-Iwan, Lublin 2007.
2. Andrzej Markowski, Polszczyzna końca XX wieku, Warszawa 1992.
3. Mowa rozświetlona myślą, red. J. Miodek, Wrocław 1999.
4. O zagrożeniach i bogactwie polszczyzny, red. J. Miodek, Wrocław 1996.
5. Kazimierz Ożóg, Polszczyzna przełomu XX i XXI wieku. Wybrane zagadnienia, Rzeszów 2001.
6. Walery Pisarek, Słowa między ludźmi, Warszawa 2004.
7. Polska polityka językowa na przełomie tysiącleci, red. J. Mazur, Lublin 1999.
8. Polska polityka językowa w Unii Europejskiej, red. J. Warchala i D. Krzyżyk, Katowice 2008
9. Polska polityka komunikacyjnojęzykowa wobec wyzwań XXI wieku, red. S.Gajda, A. Markowski, J. Porayski-Pomsta, Warszawa 2005.
10. Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci, red. W. Pisarek, Kraków 1999.
11. Polszczyzna publiczna początku XXI wieku, red. E. Wolańska, Warszawa 20o7.
12. Polszczyzna a/i Polacy u schyłku XX wieku, red. K. Handke, H. Dalewska – Greń, Warszawa 1994.
13. Polszczyzna XX wieku. Ewolucja i perspektywy rozwoju, red. S. Dubisz, S. Gajda, Warszawa 2001.
14. Przemiany współczesnej polszczyzny, red. S. Gajda, Z. Adamiszyn, Opole 1994.
15. Zmiany w publicznych zwyczajach językowych, red. J. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa 2001.
16. Marian Bugajski, Językoznawstwo normatywne, Warszawa 1993.
17. Danuta Buttler, Kodyfikacja normy, „Prasa Techniczna” 1987, z. 4.
18. Danuta Buttler, Polityka normatywna, „Prasa Techniczna” 1987, z. 4.
19. Kultura języka dziś, red. W. Pisarek, H. Zgółkowa, Poznań 1995.
20. Andrzej Markowski, Przemiany w strukturze normy współczesnej polszczyzny ogólnej, „Przegląd Humanistyczny” 1995, nr 5.
21. Andrzej Markowski, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2005.
22. Franciszek Nieckula, Językoznawstwo normatywne a socjolingwistyka, „Socjolingwistyka” 3.
23. Norma językowa w polszczyźnie, red. M. Bugajski, Zielona Góra 1995.
24. Polszczyzna w komunikowaniu publicznym. Prace poświęcone Profesor Halinie Satkiewicz z okazji jubileuszu Jej i Jej Zakładu, red. W. Gruszczyński, J. Bralczyk, G. Majkowska, Warszawa 1999.
25. Bogdan Walczak, Przegląd kryteriów poprawności językowej, „Poradnik Językowy” 1995, z. 9-10.
26. Jerzy Bralczyk, Język na sprzedaż, Warszawa 1996.
27. Jerzy Bralczyk, O języku polskiej propagandy politycznej lat siedemdziesiątych, Warszawa 2001.
28. Michał Głowiński, Nowomowa po polsku, Warszawa 1990.
29. Język propagandy, red. S. Amsterdamski, A. Jawłowska, T. Kowalik, Warszawa 1979 (Zeszyty TKN).
30. Marek Kochan, Slogany w reklamie i polityce, Warszawa 2002.
31. Walery Pisarek, Polskie słowa sztandarowe i ich publiczność, Kraków 2002.
32. Jadwiga Puzynina, Język wartości, Warszawa 1992.
33. Jadwiga Puzynina, Problemy aksjologiczne w językoznawstwie, „Poradnik Językowy” 1984,
34. Jadwiga Sambor, Nowomowa – język naszych czasów, „Poradnik Językowy” 1985, z. 6.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: