Język polityki 3003-B353KJ1

Po ukończeniu zajęć student:
- opisuje język współczesnej polityki;
- opisuje paradygmaty myślenia o polityce;
- definiuje pojęcia: funkcja rytualna, funkcja magiczna, funkcja perswazyjna, funkcja dyrektywna, rytualny chaos, presupozycja, implikatura, konotacja, metafora i ilustruje je przykładami;
- znajduje w tekstach i opisuje językowe mechanizmy służące kreacji rzeczywistości oraz pozyskaniu odbiorcy;
- rozpoznaje typ dyskursu (zamknięty / otwarty; etyczny / pragmatyczny);
- interpretuje wypowiedź ze względu na jej cel i funkcję;
- rozpoznaje językowe cechy populizmu i teorii spisku;
- rozpoznaje typ argumentacji;
- tworzy teksty z użyciem poznanych na zajęciach środków językowych.

- ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność),
- kontrola obecności;
- współprowadzenie z wykładowcą zajęć na wybrany temat;
- test pisemny w semestrze letnim;
- złożenie pracy licencjackiej (w semestrze letnim).

B. Walczak, Co to jest język polityki? [w:] Język a kultura 11, red. J. Anusiewicz, B. Siciński, Wrocław 1994
J. Bralczyk, O używaniu języka w polskiej polityce w latach dziewięćdziesiątych [w:] Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci, red. W. Pisarek, Warszawa 1999
B. Dobek-Ostrowska, Pojęcie propagandy [w:] B. Dobek-Ostrowska, J. Fras, B. Ociepka, Teoria i praktyka propagandy, Wrocław 1997;
J. Bralczyk, O populizmie językowym [w:] Polszczyzna w komunikowaniu publicznym, red. W. Gruszczyński, J. Bralczyk, G. Majkowska, Warszawa 1999
M. Głowiński, Nowomowa [w:] Encyklopedia kultury polskiej XX wieku, t. 2 Współczesny język polski, red. J. Bartmiński, Wrocław 1993
J. Sambor, Nowomowa – język naszych czasów [w:] Poradnik Językowy 1985, z. 6
J. Fras, Język propagandy politycznej, cz. 5.2. – 5.15 [w:] B. Dobek-Ostrowska, J. Fras, B. Ociepka, Teoria i praktyka propagandy, Wrocław 1997;
T. Dobrzyńska, Metafory wartościujące w publicystyce i wypowiedziach polityków [w:] Kreowanie świata w tekstach, red. A.M. Lewicki, R. Tokarski, Lublin 1995
J. Fras, Język propagandy politycznej, cz. 5.1 – Język ogólnopolski (ogólny, literacki), czyli polszczyzna ogólna [w:] B. Dobek-Ostrowska, J. Fras, B. Ociepka, Teoria i praktyka propagandy, Wrocław 1997;
K. Ożóg, Wartościowanie w polskich kampaniach wyborczych [w:] tegoż, Polszczyzna przełomu XX i XXI wieku. Wybrane zagadnienia, Rzeszów 2001
K. Ożóg, Teksty wyborcze jako akt mowy [w:] tegoż, Polszczyzna przełomu XX i XXI wieku. Wybrane zagadnienia, Rzeszów 2001
K. Ożóg, Wykorzystanie niektórych mechanizmów retorycznych w ulotnych tekstach wyborczych [w:] tegoż, Polszczyzna przełomu XX i XXI wieku. Wybrane zagadnienia, Rzeszów 2001
J. Bralczyk, Językowy kształt świata propagandy [w:] tegoż, O języku polskiej propagandy politycznej lat siedemdziesiątych, Warszawa 2001
A. Kapciak, W poszukiwaniu stylu komunikacji publicznej. Między depolityzacją kultury a estetyzacją polityki [w:] Kultura narodowa i polityka, red. J. Kurczewska, Warszawa 2000
S. Mocek, Wobec kultury narodowej: „patriotyczna” i „pragmatyczna” formuła uprawiania polityki [w:] Kultura narodowa i polityka, red. J. Kurczewska, Warszawa 2000
D. Gawin, Od romantycznego narodu do liberalnego społeczeństwa. W poszukiwaniu nowej tożsamości kulturowej w polityce polskiej po roku 1989 [w:] Kultura narodowa i polityka, red. J. Kurczewska, Warszawa 2000
M. Czyżewski, Algorytmizacja debat publicznych. Główne tendencje i ich społeczno-kulturowe uwarunkowania [w:] Zmiany w publicznych zwyczajach językowych, red. J. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa 2001
K. Skarżyńska, Jak porozumiewają się politycy: język ostrych kategoryzacji; psychologiczne przyczyny i konsekwencje [w:] Zmiany w publicznych zwyczajach językowych, red. J. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa 2001
M. Kochan, „Przyklejanie etykietek”, czyli o negatywnym określaniu przeciwnika [w:] Język a kultura 11, red. J. Anusiewicz, B. Siciński, Wrocław 1994
J. Reykowski, Logika walki [w:] Logika walki. Szkice z psychologii konfliktu społecznego w Polsce, Książka i Wiedza, Warszawa 1984, s. 57-83;
M. Lis-Turlejska, Ingracjacja, czyli manipulowanie innymi ludźmi za pomocą zwiększania własnej atrakcyjności innymi [w:] J. Reykowski (red.) Osobowość a społeczne zachowanie się ludzi, Książka i Wiedza, Warszawa 1976, s. 325-363;
A. Piotrowski, O dyskursie politycznym polityków [w:] J. Miodek (red.) O zagrożeniach i bogactwie polszczyzny, Wrocław 1996, Towarzystwo Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej, s. 247-253;
K. Kłosińska, Retoryka form osobowych w dyskursie politycznym [w:] Poradnik Językowy 2004, z. 1, s. 19-39;
E. Wnuk-Lipiński, Fundamentalizm a pragmatyzm: dwa typy reakcji na radykalną zmianę społeczną [w:] Kultura i Społeczeństwo 1994, nr 1;
S. Dubisz, E. Sękowska. J. Porayski-Pomsta, Leksykalny kod polityczny we współczesnej komunikacji językowej [w:] Gajda S., Markowski A., Porayski-Pomsta J. (red.), Polska polityka komunikacyjnojęzykowa wobec wyzwań XXI wieku, Elipsa, Warszawa 2005;
E. Sękowska, Charakterystyka dyskursu politycznego na przełomie XX i XXI wieku [w:] Poradnik Językowy 1996, z. 3, s. 8-28;
R. Zimny, P. Nowak, Słownik polszczyzny politycznej po roku 1989, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009
J. Bralczyk, J. Wasilewski, Polskie języki publiczne [w:] Polska polityka językowa w Unii Europejskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2008, s. 273-288;
M. Głowiński, Retoryka nienawiści [w:] Gazeta Wyborcza 2009; http://wyborcza.pl/1,76498,7251866,Retoryka_nienawisci.html?as=3&ias=3&startsz=x
M. Czyżewski, Jazgot polityczny. Rozmowa z Markiem Czyżewskim [w:] Tygodnik Powszechny, nr 29, 20 VII 2003;
M. Czyżewski, S. Kowalski, A. Piotrowski, Wprowadzenie [w:] tychże (red.) Rytualny chaos. Studium dyskursu publicznego, Aureus, Kraków 1997, s. 7-41;
W. Pisarek, Szkic wstępu do politolingwistyki [w:] Prace Filologiczne 1986, t. XXXIII
K. Kłosińska, Językowe cechy politycznego „dyskursu zamkniętego” [w:] Sztuka perswazji. Socjologiczne, psychologiczne i lingwistyczne aspekty komunikowania perswazyjnego, red. R. Garpiel, K. Leszczyńska, Zakład Wydawniczy „Nomos“, Kraków 2004, s. 155-170;
K. Kłosińska, O retoryce partii politycznych [w:] Demokracja w Polsce. Doświadczanie zmian, red. U. Jakubowska, K. Skarżyńska, Academica, Warszawa 2005, s. 210-221;
K. Ożóg, Język populizmu w polskich kampaniach wyborczych roku 2005 [w:] B. Witosz (red.) Style konwersacyjne, Wydawnictwo UŚ, Katowice 2006
M. Głowiński, Nowomowa po polsku (fragmenty)
V. Klemperer, LTI. Notatnik filologa (fragmenty)
V. Havel, Powiadomienie [w:] Dialog 1966, z. 10
E. Wolicka, O potrzebie rytuału [w:] Znak 1996, nr 5, s. 4-13
P. Nowak. K. Olejnik, Współcześni czarnoksiężnicy – magia i rytuał w tekstach politycznych [w:] Etnolingwistyka 13, Lublin 2001
M. Ziółkowski, Pragmatyzacja świadomości społeczeństwa polskiego [w:] Kultura i Społeczeństwo 1994, z. 4
I. Kamińska-Szmaj, Słowa na wolności, Wrocław 2001 (fragm.)
I. Karolak, Patriotyzm [w:] J. Bartmiński, M. Mazurkiewicz-Brzozowska (red.): Nazwy wartości. Studia leksykalno-semantyczne I, Lublin 1994, Wydawnictwo UMCS, s. 157-176
S. Ossowski, Analiza socjologiczna pojęcia ojczyzny (w:) tenże: Z zagadnień psychologii społecznej, Dzieła, t.III, Warszawa, s. 201-226
J.H. Kołodziej, Słowa kluczowe polskich partii politycznych. Analiza porównawcza na przykładzie kampanii wyborczej do Parlamentu RP w 2001 r. (wydruk)

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 3003-B353KJ1 w USOSweb