Metodologia badań językoznawczych - diachroniczna 3003-11B1MD
Wykład ma za zadanie zaznajomienie studentów z metodologią badań językoznawczych, głównie diachronicznych, ale też badań w ramach innych dyscyplin językoznawstwa, uwzględniających perspektywę diachroniczną. Realizację celów edukacji umożliwi omówienie następujących tematów:
1. Metodologia badań naukowych: podstawowe pojęcia, kryteria oceny prac naukowych. Językoznawstwo na tle innych nauk.
2. Aspekt chronologiczny w badaniach językoznawczych: synchronia, diachronia, panchronia i inne chronie.
3. Krótko o historii opisu języka od XV w.; koncentracja na okresie od końca XVIII w., z uwzględnieniem problematyki badań i metod opisu języka po połowę wieku XX.
4. Naukowe badanie historii języka: dziewiętnastowieczne językoznawstwo historyczno-porównawcze.
5. Poglądy Ferdinanda de Saussure’a i jego znaczenie dla lingwistyki światowej.
6. Strukturalizm w polskiej diachronii – poglądy i badania Ireny Bajerowej.
7. Metodologia badań onomastycznych: różnice między nomen proprium a nomen appelativum, główne klasyfikacje onimów. Nowe metody badawcze i sposoby opisu nazw własnych.
8. Metodologia badań dialektologicznych.
9. Metodologia badań socjolingwistycznych oraz jej adaptacja do opisu tekstów dawnych.
10-11. Metody stosowane w pracach o leksyce i jej ewolucji.
12. Metodologia badań kognitywnych, w tym jej stosowanie do opisu języka w ujęciu diachronicznym.
13-14. Językoznawstwo komputerowe i korpusowe. Korpusy języka jako źródła materiału badawczego. Zdygitalizowane słowniki jako korpusy tekstów. Zastosowanie osiągnięć językoznawstwa komputerowego w badaniach diachronicznych.
15. Pisemny sprawdzian z wykładów.
W cyklu 2023Z:
Wykład ma za zadanie zaznajomienie studentów z metodologią badań językoznawstwa diachronicznego dzięki realizacji następujących tematów: |
W cyklu 2024Z:
Wykład ma za zadanie zaznajomienie studentów z metodologią badań językoznawstwa diachronicznego dzięki realizacji następujących tematów: |
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2024Z: | W cyklu 2023Z: |
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Absolwent zna i rozumie
K_W04
w stopniu pogłębionym miejsce i znaczenie językoznawstwa w relacji do innych dyscyplin naukowych oraz jego najnowszą specyfikę przedmiotową i metodologiczną
K_W06
w stopniu pogłębionym terminologię, teorie i metodologie z językoznawstwa diachronicznego i synchronicznego ze szczególnym uwzględnieniem terminologii, teorii i metodologii stosowanych najnowszych językoznawczych pracach badawczych oraz głównych kierunków rozwoju tej dyscypliny
K_W08
w stopniu pogłębionym diachroniczny charakter kształtowania się koncepcji badań językoznawczych, ze szczególnym uwzględnieniem badań nad językoznawstwem ogólnym i historią języka polskiego
Absolwent potrafi
K_U02
samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać umiejętności badawcze niezbędne do uczestniczenia w badaniach naukowych, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego oraz wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować, integrować informacje ze źródeł pisanych i elektronicznych i wykorzystywać je we własnych projektach badawczych z zakresu językoznawstwa
K_U05
w stopniu pogłębionym stosować w dyskursie naukowym i własnych pracach badawczych poznaną terminologię, ujęcia teoretyczne, paradygmaty badawcze i pojęcia właściwe dla językoznawstwa
Absolwent jest gotów do
K_K04
uznania znaczenia refleksji humanistycznej dla kształtowania się więzi społecznych
Kryteria oceniania
Przydział punktów ECTS (3 ECTS)
- udział w wykładzie: 30 godzin (1 ECTS);
- przygotowanie do zaliczenia: 60 godzin (2 ECTS).
Kryteria oceniania:
Zaliczenie z wykładu student otrzymuje na podstawie:
1. Obecności na wykładzie.
2. Sprawdzianu pisemnego
Metody weryfikacji efektów kształcenia:
Zasady dotyczące nieobecności na zajęciach:
1. Student ma prawo do dwóch nieusprawiedliwionych nieobecności w semestrze.
2. Jeśli student ma więcej nieusprawiedliwionych nieobecności, nie otrzymuje zaliczenia z zajęć.
3. Jeśli student chce usprawiedliwić nieobecności, musi w ciągu tygodnia udokumentować ich obiektywne przyczyny (np. zwolnieniem lekarskim).
4. Student ma obowiązek odrobić nadprogramowe usprawiedliwione nieobecności w sposób wskazany przez osobę prowadzącą zajęcia.
Podstawa: Regulamin studiów na Uniwersytecie Warszawskim:
a. pkt. 17 par. 2,
b. pkt. 5 par. 17,
c. par. 33.
Zasady dotyczące stosowania SI:
1. Jeśli student chce na potrzeby pracy zaliczeniowej lub prac cząstkowych skorzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, musi:
a. uzyskać na to zgodę osoby prowadzącej zajęcia,
b. uzgodnić z osobą prowadzącą zajęcia cele i zakres wykorzystania narzędzi sztucznej inteligencji.
2. Student nie może korzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, aby redagować prace w języku polskim, chyba że osoba prowadząca zajęcia się na to zgodzi.
3. Jeśli student wykorzysta narzędzia sztucznej inteligencji:
a. bez zgody osoby prowadzącej zajęcia lub
b. w sposób z nią nieuzgodniony,
osoba prowadząca zajęcia stosuje procedury analogiczne do tych stosowanych w procedurze antyplagiatowej. Procedury te opisała Uniwersytecka Rada ds. Kształcenia w uchwale nr 14.
Podstawa:
1. Uchwała nr 170 Rady Dydaktycznej dla kierunków studiów: filologia bałtycka, filologia klasyczna i studia śródziemnomorskie, filologia polska, filologia polskiego języka migowego, kulturoznawstwo – wiedza o kulturze, logopedia ogólna i kliniczna, slawistyka, sztuka pisania, sztuki społeczne z dnia 27 lutego 2024 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia na Wydziale Polonistyki
2. Uchwała nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia
3. Uchwała nr 14 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 13 lipca 2020 r. w sprawie wytycznych dotyczących standardów i procedur postępowania w przypadku przygotowywania prac zaliczeniowych i dyplomowych z naruszeniem prawa na Uniwersytecie Warszawskim.
Praktyki zawodowe
Nie.
Literatura
Bibliografia:
Ajdukiewicz K., Metodologia i metanauka, [w:] tegoż, Język i poznanie, t. 2. Wybór pism z lat 1945-1963, Warszawa 1985, s. 117-126.
Anusiewicz J., Lingwistyka kulturowa. Zarys problematyki. Wrocław 1994.
Badania diachroniczne w Polsce II. Między współczesnością a przeszłością, red. A. Krzyżanowska, M. Posturzyńska-Bosko, P. Sorbet, Lublin 2016.
Bajerowa I. (red.) Język polski czasu drugiej wojny światowej (1939-1945), Warszawa 1996.
Bajerowa I., Czy i jak historia języka może skorzystać z propozycji kognitywizmu?, „LingVaria” nr 2 (10), 2010, s. 37-44.
Bajerowa I., Kształtowanie się systemu polskiego języka literackiego w XVIII wieku, Wrocław 1964.
Bajerowa I., Polski język ogólny XIX wiek, t. 1. Ortografia, fonologia z fonetyką, morfonologia, t. 2. Fleksja, t. 3. Składnia. Synteza, Katowice 1986, 1992, 2000.
Bajerowa I., Strukturalna interpretacja historii języka, „Język Polski” XLIX, 1969, s. 81-103.
Bajerowa I., Tendencja do normalizacji jako główny czynnik rozwojowy polskiego języka ogólnego, [w:] „Studia historycznojęzykowe”, t. 3. Rozwój polskiego systemu językowego, pod red. K. Rymuta i W. R. Rzepki, Kraków 2000, s. 9-14.
Bajerowa I., Zarys historii języka polskiego 1939-2000, Warszawa 2003.
Bańko M., Z pogranicza leksykografii i językoznawstwa. Studia o słowniku jednojęzycznym, Warszawa 2001.
Bartmiński J., Językowe podstawy obrazu świata, Wyd. 2 uzup., Lublin 2007.
Bobrowski I., Wiedza historycznojęzykowa a dwudziestowieczne paradygmaty lingwistyczne, [w:] Synchronia – diachronia. Materiały z konferencji „Problematyka historycznojęzykowa we współczesnym językoznawstwie i jej miejsce w dydaktyce”, pod red. M. WojtyłyŚwierzowskiej, Kielce 1999, s. 29-38.
Bobrowski I., Zagadnienia metodologii i filozofii języka, Kraków 2020.
Bobrowski I., Zaproszenie do językoznawstwa, Kraków 1998.
Bogusławski A., Metodologia lingwistyki. Zarys, Warszawa 2023.
Borejszo M., Nazwy ubiorów w języku polskim do roku 1600, Poznań 1990.
Borejszo M., Nazwy ubiorów we współczesnej polszczyźnie, Poznań 2001.
Borejszo M., O sposobach tworzenia nazw odzieży w okresie staropolskim i współcześnie, „Studia historycznojęzykowe”, t. 1. pod red. M. Kucały i Z. Krążyńskiej, Kraków 1994, s. 43-49.
Büntig K.-D., Wstęp do lingwistyki, tłum. E. Tomczyk-Popińska, Warszawa 1989.
Buttler D., Rozwój semantyczny wyrazów polskich, Warszawa 1978.
Cygal-Krupa Z., Podstawowe słownictwo tematyczne języka polskiego (na wybranych przykładach), Kraków 1990.
Cygal-Krupa Z., Słownictwo tematyczne języka polskiego. Zbiór wyrazów w układzie rangowym, alfabetycznym i tematycznym, Kraków 1986.
Danielewiczowa M., Dosięgnąć przedmiotu. Rzecz o Ferdynandzie de Saussurze, Warszawa 2016.
Dawne ortografie, gramatyki i podręczniki języka polskiego. Internetowe kompendium edukacyjne, red. nauk. W. Decyk-Zięba, A. Kępińska, M. Kresa, A. Piotrowska, I. Stąpor, Warszawa 2014, www.gramatyki.uw.edu.pl.
Decyk-Zięba W., Kępińska A., Kresa M., Pawlicki K., Stąpor I., Etymologia w dydaktyce uniwersyteckiej. Dydaktyczny słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego (www.slowniketymologiczny.uw.edu.pl), [w:] Leksykografia w różnych kontekstach, t. 2, Warszawa 2020, s. 57-74.
Deptuchowa E., Informacja o badaniach zespołowych prowadzonych w Zakładzie Historii Języka Polskiego Instytutu Języka Polskiego, „LingVaria" V, nr 2 (10), 2010, s. 237-240.
Deptuchowa E., Publikacje Profesora Stanisława Urbańczyka w zakresie językoznawstwa polonistycznego, [w:] Język polski – wczoraj, dziś, jutro, pod red. B. Czopek-Kopciuch i P. Żmigrodzkiego. Wydawnictwo LEXIS, Kraków 2010, s. 15–23.
Derwojedowa M., Kieraś W., Skowrońska D., Wołosz R., Korpus polszczyzny XIX wieku – od mikrokorpusu do korpusu średniej wielkości, „Prace Filologiczne”, t. 65, 2014, s. 251-256
Derwojedowa M., Mikrokorpus gronowy polszczyzny 1830-1918, „Poradnik Językowy”, 2020, z. 8, s. 52-65.
Dialekty i gwary polskie. Kompendium internetowe pod red. Haliny Karaś, www.dialektologia.uw.edu.pl Doroszewski W., Mowa mieszkańców wsi Staroźreby. Opis i tezy teoretyczne, „Prace Filologiczne” XVI, 1934, s. 249-278.
Dubisz S., Dzieje języka polskiego jako problem badawczy w pracy historyka języka, „Poradnik Językowy” 2009, z. 3, s. 19–34.
Dubisz S., Historia języka polskiego – „wczoraj, dziś i jutro”, „LingVaria” 2 (10), 2010, s. 45-51.
Dunaj B., Perspektywy badań historycznojęzykowych, „LingVaria” 2(10), 2010, s. 53-57.
Dydaktyczny słownik etymologiczno-historyczny. E-zeszyt próbny, kier. projektu W. Decyk-Zięba, Warszawa 2018-2021, https:// slowniketymologiczny.uw.edu.pl/.
Encyklopedia języka polskiego, pod red. Stanisława Urbańczyka, Wrocław 1991; wybrane artykuły
Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, pod red. Kazimierza Polańskiego, Wrocław 1993; wybrane artykuły
Evans V., Leksykon językoznawstwa kognitywnego, przekład M. Buchta, M. Cierpisz, J. Podhorecka, A. Gicala, J. Winiarska, Kraków 2009.
Florczak Z., Europejskie źródła teorii językowych w Polsce na przełomie XVIII i XIX wieku. Studia z dziejów teorii języka i gramatyki, Wrocław 1978.
Gala S., Chronia w słowotwórstwie gwarowym, „Rozprawy Komisji Językowej ŁTN”, t. 56, 2011, s. 57-64.
Gala S., Diachronia czy synchronia w badaniach słowotwórstwa gwarowego, „Rozprawy Komisji Językowej ŁTN”, t. 51, 2006, s. 79-84.
Gala-Milczarek B., Zjawisko wariantywności motywacyjnej w kategoryzacji rzeczownikowych derywatów gwarowych, „Rozprawy Komisji Językowej ŁTN”, t. 67, 2019, s. 75-84.
Gołąb Z., Heinz A., Polański K., Słownik terminologii językoznawczej, Warszawa 1970.
Grabias S., Język w zachowaniach społecznych. Podstawy socjolingwistyki i logopedii, wyd. 4, uzup., Lublin 2019.
Greń Z., Słowniki przedmiotowe jako źródło w badaniach porównawczych językowego obrazu świata, [w:] Etnolingwistyka a leksykografia, Tom poświęcony Profesorowi Jerzemu Bartmińskiemu, red. nauk. W. Chlebda, Opole 2010.
Grzegorczykowa R., Wstęp do językoznawstwa, Warszawa, 2007.
Gwary dziś. 1. Metodologia badań, pod red. J. Sierociuka, Poznań 2001.
Heinz A., Dzieje językoznawstwa w zarysie, Warszawa 1983.
Historia języka, dialektologia i onomastyka w nowych kontekstach interpretacyjnych, pod red. R. Przybylskiej, M. Raka, A. KwaśnickiejJanowicz, Kraków 2018 (wybrane artykuły).
Jankowiak L.A., Słownictwo medyczne Stefana Falimirza, t. 1. Początki polskiej renesansowej terminologii medycznej, t. 2. Słownik, Warszawa 2005-2006.
Janowska A., Pastuchowa M., Między leksykologią a słowotwórstwem. Osiągnięcia i propozycje katowickiej szkoły słowotwórstwa historycznego, [w:] Żywe problemy historii języka, red. M. Kuźmicki i M. Osiewicz, Poznań 2010.
Językoznawstwo w Polsce. Kierunki badań i perspektywy rozwoju, red. nauk. M. Grochowski, Warszawa 2012.
Karaś H., Perspektywy polskiej dialektologii, „Poradnik Językowy” 2012, z. 8, s. 15-28.
Karaś H., Polska leksykografia gwarowa, Warszawa 2011.
Klemensiewicz Z., Historia języka polskiego, t. 1-3, Warszawa 1974.
Kleszczowa K., Staropolskie kategorie słowotwórcze i ich perspektywiczna ewolucja. Rzeczowniki, Katowice 1998.
Kleszczowa K., Strukturalizm i poststrukturalizm w badaniach historycznojęzykowych, „Biuletyn PTJ” LXVII, 2011, s. 97-115.
Kołodziejek E., Człowiek i świat w języku subkultur, Szczecin 2007.
Kresa M., Księgi metrykalne i program EXCEL jako źródło i narzędzie badań antroponimicznych, [w:] Badania historycznojęzykowe. Stan, metodologia, perspektywy, red. B. Dunaj i M. Rak, Kraków 2011, s. 399-411.
Kuhn Th. S., Dwa bieguny. Tradycja i nowatorstwo w badaniach naukowych, tłum i posłowiem opatrzył S. Amsterdamski, Warszawa 1985.
Kurcz I., Lewicki A., Sambor J., Woronczak J., Słownictwo współczesnego języka polskiego. Listy frekwencyjne, t. 1-5, Warszawa 1974-1977.
Kurek H., Metodologia socjolingwistycznego badania fonetyki języka mówionego środowisk wiejskich (na przykładzie kilku wsi Beskidu Niskiego), Kraków 1990.
Lyons J., Wstęp do językoznawstwa, przeł. K. Bogacki, Warszawa 1976 (pierwodruk 1968).
Łozowski P., Panchronia, czyli językoznawstwo bez synchronii, [w:] Przeszłość w językowym obrazie świata, pod red. A Pajdzińskiej i P. Krzyżanowskiego, Lublin 1999, s. 25-50.
Łuczyński E., Maćkiewicz J, Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia, Gdańsk 2005.
Majewska Małgorzata B., Wileński "Słownik języka polskiego..." i zagadnienia jego digitalizacji, Warszawa 2020.
Markowski A., Leksyka wspólna różnym odmianom polszczyzny, t. 1-2, Warszawa 1990.
Metodologia badań onomastycznych, pod. red. M. Biolik, Olsztyn 2003.
Metodologie językoznawstwa. Ewolucja języka, ewolucja teorii językoznawczych, pod red. P. Stalmaszczyka, Łódź 2013.
Metodologie językoznawstwa. Od diachronii do panchronii, pod red. P. Stalmaszczyka, Łódź 2018.
Metodologie językoznawstwa. Podstawy teoretyczne. Podręcznik akademicki, pod red. P. Stalmaszczyka, Łódź 2006.
Miodunka W., Podstawy leksykologii i leksykografii, Warszawa 1989.
Młynarczyk E., Polskie słownictwo handlowe XVI i XVII wieku (na materiale krakowskich ksiąg miejskich i lustracji królewszczyzn), Kraków 2010.
Narodowy Korpus Języka Polskiego, praca zbiorowa pod red. A. Przepiórkowskiego, M. Bańko, R. L. Górskiego, B. LewandowskiejTomaszczyk, Warszawa 2012, http://www.nkjp.pl/settings/papers/NKJP_ksiazka.pdf
Niewiara A., Słowa klucze kultury jako nazwy pojęć wyrazistych o wysokim stopniu utrwalenia a zagadnienia synonimii leksykalnej, „LingVaria”, nr 1 (23) 2017.
Niewiara A., Wyobrażenia o narodach w pamiętnikach i dziennikach z XVI-XIX wieku, Katowice 2000.
Niewiara A., My i Inni: ewolucja wyobrażeń. Polski dyskurs prasowy w świetle imagologii i pamięci zbiorowej, Katowice 2020.
Okoniowa J., Profesor Kazimierz Nitsch i jego uczniowie, czyli „szkoły” dialektologiczne widziane inaczej, „Poradnik Językowy” 2012, z. 8, s. 29-40.
Pałka P., Kwaśnicka-Janowicz A., Przewodnik po elektronicznych zasobach językowych dla polonistów (słowniki, kartoteki, korpusy, kompendia), Kraków 2017. dostępny: https://www.tmjp.pl/106-przewodnik-po-elektr-zasobach.
Pamięć - tożsamość - kategorie językowo-kulturowe, red. nauk. S. Niebrzegowska-Bartmińska, M. Nowosad-Bakalarczyk, P. Łozowski, Lublin 2022.
Pastuch M., Metoda czy metodologia? Współczesne potrzeby historii języka, [w:] Historia języka w XXI wieku . Stan i perspektywy, pod red. M. Pastuch i M. Siuciak przy współpracy K. Wąsińskiej i W. Wilczek, Katowice 2018, s. 32-43.
Paveau M.-A., Sarfati G.-E., Wielkie teorie językoznawcze. Od językoznawstwa historyczno-porównawczego do pragmatyki, przekład I. Piechnik, Kraków 2009.
Pawłowski A., Empiryczne i ilościowe metody badań wobec naukowego statusu współczesnego językoznawstwa, [w:] Metodologie językoznawstwa. Filozoficzne i empiryczne problemy w analizie języka, pod red. P. Stalmaszczyka, Łódź 2010, s. 117-131.
Pelcowa H., Nowe wyzwania a tradycyjne metody badań dialektologicznych, „Poradnik Językowy” 2012, z. 8, s. 5-14.
Pędzich B., Jak powstaje socjolekt? Studium słownictwa paralotniarzy, Warszawa 2012.
Podstawy językoznawstwa korpusowego, red. B. Lewandowska-Tomaszczyk, Łódź 2005.
Polskie nazwy własne. Encyklopedia, pod red. E. Rzetelskiej-Feleszko, Warszawa 1998.
Polszczyzna XVII wieku. Stan i przeobrażenia, red. D. Ostaszewska, Katowice 2002.
Popper K.R., Wszechświat otwarty. Argument na rzecz indeterminizmu, tłum. A. Chmielowski, Kraków 1996.
Przepiórkowski A., Górski R. L., Lewandowska-Tomaszczyk B. i Łaziński M., Narodowy Korpus Języka Polskiego, [w:] „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego” LXV, 2009, s. 47-55.
Rospond S., Struktura i klasyfikacja nazwiska słowiańskiego na podstawie "Słownika nazwisk śląskich", "Rozprawy Komisji Językowej WTN", t. 5, s. 9-63.
Saussure F., de, Kurs językoznawstwa ogólnego, przekł. K. Kasprzyk, wstęp i przypisy K. Polański, Warszawa 1991, wyd. 2, Warszawa 2002.
Saussure F., de, Szkice z językoznawstwa ogólnego, przekł., wstęp i red. nauk. M. Danielewiczowa, Warszawa 2004.
Siuciak M., Strukturalistyczna koncepcja rozwoju języka wobec przemian współczesnej polszczyzny, [w:] Leksyka języków słowiańskich w badaniach synchronicznych i diachronicznych, pod red. M. Gębki-Wolak, J. Kamper-Warejko, A. Moroza, Toruń 2014, s. 265-276.
Skarżyński M., W kręgu gramatyk polskich XIX i XX wieku, Kraków 2001.
Skowronek K. Współczesne nazwisko polskie. Studium statystyczno-kognitywne, Kraków 2001, dostępny: http://rcin.org.pl/dlibra/ docmetadata?id=2593&from=publication
Skudrzykowa A., Urban K., Mały słownik terminów z zakresu socjolingwistyki i pragmatyki językowej, Kraków-Warszawa 2000.
Słownik stereotypów i symboli ludowych, koncepcja całości i red. J. Bartmiński, zastępca red. S. Niebrzegowska, t. 1. Kosmos, cz. 1. Niebo, światła niebieskie, ogień, kamienie - t. 2. Rośliny, cz. 7. Krzewy i krzewinki, Lublin 1996-2022.
Słowniki dawne i współczesne. Internetowy przewodnik edukacyjny, red. M. Bańko, M. Majdak, M. Czeszewski, www.leksykografia.uw.edu.pl
Szczaus A., Leksyka specjalistyczna w „Informacyi matematycznej” Wojciecha Bystrzonowskiego z 1749 roku na tle polszczyzny XVIII wieku, Szczecin 2013.
Szkice z metodologii językoznawstwa i filozofii języka, pod red. P. Stalmaszczyka, Łódź 2021.
Świdziński M., Lingwistyka korpusowa w Polsce – źródła, stan, perspektywy, „LingVaria”, nr 1, 2006, s. 23-32.
Tabakowska E., Kognitywizm po polsku – wczoraj i dziś, Kraków 2004.
Taszycki W., Słowiańskie nazwy miejscowe (Ustalenie podziału), [w:] tegoż, Rozprawy i studia polonistyczne, t.1, Warszawa 1958, s. 228-268 (pierwodruk 1946).
Tokarski R., Przeszłość i współczesność w językowym obrazie świata. Metodologiczne pytania i propozycje, [w:] Przeszłość w językowym obrazie świata, pod red. A. Pajdzińskiej, P. Krzyżanowskiego, Lublin 1999, s. 9-23.
Tokarski R., Światy za słowami. Wykłady z semantyki leksykalnej, Lublin 2014.
Tradycja i wyzwania. Metodologia badań slawistycznych XX i XXI wieku, pod red. H. Mieczkowskiej, E. Solak, P. Fałowskiego, N. Palich, Kraków 2015.
Urbańczyk S., Dwieście lat polskiego językoznawstwa 1751-1950, Kraków 1993.
Urbańczyk S., Językoznawstwo polskie pierwszej połowy XIX wieku, [w:] tegoż Szkice z dziejów języka polskiego, Warszawa 1968, s. 370-412.
Walczak B., Badania w zakresie historii języka (próba syntezy), [w:] Językoznawstwo w Polsce. Kierunki badań i perspektywy rozwoju, red. nauk. M. Grochowski, Warszawa 2012, s. 99-112.
Walczak B., Dialektologia a językoznawstwo historyczne, [w:] Gwary dziś. 1. Metodologia badań, pod red. J. Sierociuka, Poznań 2001, s. 17-23.
Wilkoń., Trwanie i jego rodzaje w języku, [w:] Badania historycznojęzykowe. Stan, metodologia, perspektywy. Materiały konferencji naukowej, Kraków 21-22 września 2010 r., pod red. B. Dunaja i M. Raka, Kraków 2011, s. 65-70.
Witaszek-Samborska M., Studia nad słownictwem kulinarnym we współczesnej polszczyźnie, Poznań 2005.
Wyderka B., Problemy metodologiczne współczesnej dialektologii, „Biuletyn PTJ” LXVII, 2011, s. 71-85.
Zajda A., Historia języka polskiego dzisiaj. Możliwości, zadania i postulaty w zakresie badań nad historią słownictwa polskiego, „LingVaria” nr 2 (10), 2010, s. 37–46.
Zarębski R., Polszczyzna we francuskich listach królowej Marysieńki – charakterystyka funkcjonalna i genologiczna, „Świat i słowo” 2022, z. 2, s. 155-170.
Zieliński J., Metodologia pracy naukowej, Warszawa 2012.
W cyklu 2023Z:
Wybrana bibliografia: |
W cyklu 2024Z:
Wybrana bibliografia: |
Uwagi
W cyklu 2023Z:
Metody nauczania: wykład, praca z tekstem. Kryteria oceniania: zaliczenie na ocenę, które student otrzymuje za obecność na zajęciach (możliwe 2 nieobecności) oraz zaliczenie na ocenę sprawdzianu końcowego. |
W cyklu 2024Z:
Metody nauczania: wykład, praca z tekstem. Kryteria oceniania: zaliczenie na ocenę, które student otrzymuje za obecność na zajęciach (możliwe 2 nieobecności) oraz zaliczenie na ocenę sprawdzianu końcowego. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: