Historia kultury islandzkiej 3002-HKOIS2CE

obowiązkowe

w sali

Zajęcia mają na celu wprowadzenie do kultury islandzkiej. Nie jest wymagana zastana wiedza profesjonalna o Islandii ani znajomość języka islandzkiego. Od osób uczestniczących w zajęciach nie oczekuje się również doświadczenia terenowego. Mile widziane - ale nie obligatoryjne! - będzie doświadczenie wyniesione z zajęć "Historia kultur nordyckich" z semestru zimowego.

I. Osoby studiujące po ukończeniu kursu posiadają podstawową wiedzę z zakresu historii kultury islandzkiej. Znają znaczenie dziedzictwa okresu przedpaństwowego (wikińskiego) ze szczególnym uwzględnieniem mitologii, religijności i literatury o rodowodzie oralnym. Przyswoiły kluczowe terminy skandynawistyczne (filologiczne), a także z zakresu nauk o kulturze i społecznych nauk sąsiednich (socjologia, politologia) niezbędne w badaniach regionu skandynawskiego.

II. Osoby studiujące po ukończeniu kursu potrafią identyfikować podstawowe zjawiska i procesy z dziedziny historii kultury islandzkiej, jednocześnie sytuując je na tle współczesności. Po zapoznaniu się z literaturą przedmiotu (lekturą obowiązkową) nabyły narzędzia umożliwiające zrozumienie, analizę oraz kulturoznawczą interpretację tekstów islandzkich i polskich, w takim stopniu, by w interpretacjach tych uwzględniać jak najszersze konteksty społeczne, polityczne, symboliczne i artystyczne. Nadto, zdają sobie sprawę z uwarunkowań recepcji treści kultury islandzkiej w kulturze polskiej, zarówno w przeszłości, jak i w czasach współczesnych.

III. Osoby będące absolwentami kursu są przygotowane do łączenia kompetencji kulturoznawczych ze skandynawistycznymi, a także dalszego, indywidualnego poszerzania wiedzy o kulturze Islandii; umiejętności te zaprezentują w przygotowywanych przez siebie prezentacjach oraz podczas egzaminu.

Podstawowym warunkiem zaliczenia semestru jest uczestniczenie w zajęciach. Nieobecności należy usprawiedliwiać u prowadzących zajęcia. Osoba studiująca ma prawo do dwóch usprawiedliwionych lub nieusprawiedliwionych nieobecności w semestrze. Osoba mająca od trzech do pięciu nieobecności w semestrze musi
nadrobić je w sposób określony przez osoby prowadzące zajęcia. Nieobecności (nawet usprawiedliwione!) na więcej niż pięciu zajęciach skutkują niedopuszczeniem do zaliczenia zajęć (jedynie osoby z przyznaną Indywidualną Organizacją Studiów w oparciu o opinię BON mogą mieć zwiększony limit nieobecności, jednak nie więcej niż do 50 proc).

Weryfikacja efektów uczenia się jest dwojaka. Na ocenę końcową składa się:

- aktywność na zajęciach (egzekwowana będzie znajomość lektury obowiązkowej) i wygłoszenie ok. 10-minutowej prezentacji - 40%,

- egzamin ustny w formie rozmowy na podstawie listy zagadnień i lektur - 60%.

Podczas przygotowywania prezentacji zabrania się wykorzystywania systemów sztucznej inteligencji do generowania, korekty i redakcji tekstu. Na Uniwersytecie Warszawskim sposób wykorzystania narzędzi sztucznej inteligencji w pracach zaliczeniowych określają zapisy § 3 i 4 uchwały nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 roku.

Szacunkowy nakład pracy osób uczestniczących w zajęciach określa się następująco: udział w zajęciach trwających jeden semestr (30 godzin) - 1 ECTS, regularne przygotowanie do zajęć - 1 ECTS, przygotowanie i udział w zaliczeniu - 1 ECTS. Łącznie 3 ECTS, co stanowi ekwiwalent 90 godz. pracy w skali semestru.

Lektura podstawowa:
1. Egill Bjarnason, "Wielka historia małej wyspy. Jak Islandia zmieniła świat", przeł. Agnieszka Nowakowska, Kraków 2022 (fragmenty).
2. "Islandia. Wprowadzenie do wiedzy o społeczeństwie i kulturze", red. Roman Chymkowski, Włodzimierz Karol Pessel, Warszawa 2009 (wybrane rozdziały).
3. "Islandia: język, naród, natura. Antologia naukowa", red. Roman Chymkowski, Emiliana Konopka, Warszawa 2017 (wybrane rozdziały).
4. Jakub Sebastian Konefał, "Kino Islandii. Tradycja i ponowoczesność", Gdańsk 2016 (fragmenty).
5. Emiliana Konopka, "Centrum świata Ultima Thule. Jak we wczesnej sztuce islandzkiej wyrażano tożsamość narodową", [w:] "Schronienia. Eseje na czas kryzysu" | "Shelters. Essays for a Time of Crisis", red. Jakub Sebastian Konefał, Anna Ratajczak-Krajka, Paweł Sitkiewicz, Gdańsk 2023, s. 44–55.
6. Emiliana Konopka, "Landscape Painting and the Construction of “Icelandicness”: Icelandic Modern National Art vis-à-vis its Danish Origins", „Biuletyn Historii Sztuki” 2023, nr 85(1), s. 95–116.
7. "Sagi islandzkie. Zarys dziejów literatury staronordyckiej", red. Jakub Morawiec, Warszawa 2015 (wybór).

Literatura pomocnicza:
1. Guðmundur Hálfdanarson, Ólafur Rastrick, "Culture and the Construction of the Icelander in the 20th Century", [w:] "Power and Culture: Hegemony, Interaction and Dissent", red. Jonathan Osmond, Ausma Cimdiņa, Pisa 2006, s. 101–117.
2. Kirsten Hastrup, "Icelandic topography and the sense of identity", [w:] "Nordic Landscapes. Region and Belonging on the Northern Edge of Europe", red. Michael Jones, Kenneth R. Olwig, Minneapolis, London 2008, s. 53-76.
3. Sumarliði R. Ísleifsson, "Imaginations of National Identity and the North", [w:] tegoż, "Iceland and Images of the North", Québec - Reykjavík 2011, s. 3-22.
4. Katla Kjartansdóttir, "Remote, Rough and Romantic: Contemporary Images of Iceland in Visual, Oral and Textual Narrations", [w:] "Images of the North. Histories – Identities – Ideas", red. Sverrir Jakobsson, "Studia Imagologica", t. 14, 2009, s. 271–280.
5. Kristín Loftsdóttir, "The Exotic North: Gender, Nation Branding and Post-colonialism in Iceland". "NORA - Nordic Journal of Feminist and Gender Research" 2015, nr 23 (4), s. 246-260.
6. Karen Oslund, "Imagining Iceland: Narratives of Nature and History in the North Atlantic", "The British Journal for the History of Science" 2002, vol. 35, no. 3, s. 313–334.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 3002-HKOIS2CE w USOSweb