Historia i środowisko - relacje, praktyki, perspektywy 3002-2S2M2025F3

Efekty uczenia się:
WIEDZA
Osoba biorąca udział w seminarium zna i rozumie:
- w stopniu pogłębionym teorie badań z zakresu historii kultury;
- w stopniu pogłębionym współczesne teorie badań w zakresie historii środowiskowej i ekokrytyki;
- w stopniu pogłębionym metodologie badań kulturoznawczych nad historią i środowiskiem;
- w stopniu pogłębionym historyczny kontekst teorii omawianych i aplikowanych w czasie zajęć;
- metody pracy z materiałami źródłowymi, zarówno współczesnymi, jak i archiwalnymi.
UMIEJĘTNOŚCI
Osoba studiująca potrafi:
- wykorzystać zdobytą w czasie zajęć wiedzę i umiejętności, by w pracy samodzielnej i grupowej analizować zjawiska kulturowe,
szczególnie w zakresie relacji między historią a środowiskiem;
- sformułować najważniejsze dla projektu magisterskiego pytanie/pytania badawcze oraz zgromadzić odpowiedni dla wybranego przez
siebie tematu materiał źródłowy i podjąć jego analizę;
- opracować strukturę tekstu, zaplanować w sposób spójny i logiczny jego poszczególne części
- skonstruować wstępną bibliografię tekstów teoretycznych odpowiednich dla wybranego tematu;
- uważnie i ze zrozumieniem przeczytać tekst naukowy i zastosować do swoich badań omawiane w nim propozycje teoretyczne czy też
metodologiczne;
- w sposób merytoryczny zabierać głos w dyskusji na temat własnego projektu oraz projektów innych osób uczestniczących w zajęciach;
- samodzielnie prowadzić pracę badawczą pod kierunkiem opiekuna naukowego.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE:
Osoba studiująca jest gotowa do:
- samodzielnego czytania tekstów naukowych pod kątem planowanego tematu magisterskiego oraz w szerszym kontekście
humanistycznym;
- dyskusji zarówno o teorii, jak i metodologii badań z zakresu badań nad historią kultury i perspektywą środowiskową w tym nurcie;
- pracy z grupie nad wybranym zagadnieniem z omawianego tekstu;
- pracy nad projektem własnej rozprawy magisterskiej z zachowaniem standardów pracy naukowej.

Metody i kryteria oceniania:
Podstawowym warunkiem zaliczenia semestru jest uczestniczenie w zajęciach. Nieobecności należy usprawiedliwiać u prowadzącej
zajęcia. Osoba studiująca ma prawo do dwóch usprawiedliwionych lub nieusprawiedliwionych nieobecności w semestrze. Osoba mająca
od trzech do pięciu nieobecności w semestrze musi nadrobić je w ramach dyżuru prowadzącej. Nieobecności (nawet usprawiedliwione!)
na więcej niż pięciu zajęciach skutkują niedopuszczeniem do zaliczenia zajęć. Jedynie osoby z przyznaną Indywidualną Organizacją
Studiów w oparciu o opinię BON mogą mieć zwiększony limit nieobecności, jednak nie więcej niż do 50%.
Seminarium magisterskie kończy się zaliczeniem bez oceny, Podstawą wpisu zaliczającego zajęcia są: a) obecność (zgodnie ze
wskazanymi wyżej warunkami), aktywność na zajęciach (przygotowanie wprowadzenia do jednych zajęć, prezentacja własnego projektu
magisterskiego na jednych zajęciach) c) wykonywanie drobnych zadań pisemnych w formie krótkich komentarzy na platofomie Google
Classroom. Komentarze (7-10 zdań, co najmniej trzy zadania w trakcie semestru) dotyczyć będą czytanych wspólnie i indywidualnie
tekstów, materiałów wizualnych bądź zagadnień żródłowych i bibliograficznych.
Sposób wykorzystania narzędzi sztucznej inteligencji w prezentacjach określają zapisy § 3 i 4 uchwały nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds.
Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 roku. W związku z tym, że jedną z podstawowych umiejętności zdobywanych na kierunkach studiów
organizowanych na Wydziale Polonistyki jest sprawne i profesjonalne posługiwanie się polszczyzną pisaną, a w szczególności stylem
naukowym, zabrania się wykorzystywania systemów sztucznej inteligencji do korekty i redakcji tekstów a także generowania tekstu czy
bibliografii.
Ogółem nakład pracy: 180h = 6ETCS. W tym: właściwe uczestnictwo w zajęciach (30h),, bieżące przygotowanie do zajęć (60h),
przygotowanie jednego wprowadzenia do zajęć wi wykonywanie drobnych zadań pisemnych (30h), przygotowanie konspektu własnej
pracy magisterskiej (60h)

Nie dotyczy.

Aleksandra Ubertowska, Historie biotyczne. Pomiędzy estetyką a geotraumą, Warszawa 2022.
Ecocriticism. The Essential Reader. ed. Ken Hiltner, Routlege 2015.
Vaclav Smil, Energy and Civilisation. A History, MIT 2018.
Marcus Rosenlund, Gdy pogoda zmienia bieg historii, przeł. Agata Teperek, Kraków 2022.
Phil Macnaghten, John Urry, Alternatywne przyrody. Nowe myślenie o przyrodzie i społeczeństwie, przeł. Bogdan Baran, Warszawa 2005.
Krajobrazy. Antologia tekstów, red. Beata Frydryczak i Dorota Angutek, Poznań 2014.
Freeman Tilden, Interpretacja dziedzictwa, przeł. Agnieszka Wilga, Poznań 2019.
Tim Ingold, Splatać otwarty świat, przeł. Ewa Klekot, Kraków 2018.
Beata Frydryczak, Krajobraz. Od estetyki the picturesque do doświadczenia topograficznego, Poznań 2013.
Antropocen czy kapitałocen. Natura, historia i kryzys kapitalizmu, red. Jason W. Moore, przeł. Krzysztof Hoffmann, Patryk Szaj, Weronika
Szwebs, Poznań 2021.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 3002-2S2M2025F3 w USOSweb