Teoria i historia sztuk pięknych w kontekście porównawczym 3001-P1A3BL-B1
Badania porównawcze literatury i sztuk pięknych jawią się jako odłam obszernego dyskursu interdyscyplinarnego, obejmującego wiedzę na temat zależności między słowem i obrazem od starożytności (Simonides, Platon, Arystoteles, Horacy) aż po współczesność (tzw. nauka o motywach – Stefania Skwarczyńska, Elizabeth Frenzel; ikonologia – Ernst Casirer, Ervin Panofsky; semiologia – Roland Barthes itd.). Biorą one pod uwagę różne typy oraz przypadki relacji między piśmiennictwem a przedstawieniami wizualnymi (malowidła, ikony, które obrazują lub interpretują teksty, utwory literackie [dyskurs biblijny, mistyczny, historyczny, fantastyczny, fantasmagoryczny etc.] stanowiące bądź dokładnie odtwarzające dzieła plastyczne; teksty literackie odzwierciedlające techniki, kolorystykę, układy przestrzenne charakterystyczne dla sztuk wizualnych; utwory literackie podejmujące wspólne tematy lub motywy z dziełami plastycznymi itp.). Poszczególne rodzaje związków słowa z obrazem, obrazu ze słowem (synteza, korespondencja sztuk etc.), zostaną zilustrowane konkretnymi przykładami.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Zajęcia mają na celu kształtowanie wrażliwości estetycznej studentów.
Po ukończeniu zajęć student:
1) zna i rozumie:
- zjawiska estetyczne charakterystycznych dla pogranicza sztuk;
2) potrafi:
- dostrzegać w literaturze symbolikę, topikę, struktury przestrzenne i inne środki wyrazu możliwe do rozpoznania również w malarstwie, grafice, rzeźbie oraz architekturze;
3) jest gotów do:
- samodzielnej analizy porównawczej utworu literackiego i dzieła plastycznego
- rozwijania umiejętności dostrzegania, analizowania i precyzyjnego określania różnych rodzajów relacji zachodzących między sztukami.
Kryteria oceniania
Zaliczenie na podstawie pisemnego testu kontrolnego.
Dozwolone są dwie nieobecności na wykładzie oraz dwie nieobecności na ćwiczeniach. Nadprogramowe nieobecności muszą zostać odpracowane w sposób ustalony z prowadzącym zajęcia.
Szacowany nakład pracy studenta:
- udział w wykładzie: 30 godzin (1 ECTS)
- przygotowanie do testu zaliczeniowego: 15 godzin (0,5 ECTS)
Jeśli student chce (na potrzeby pracy zaliczeniowej lub prac cząstkowych) skorzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, musi:
a. uzyskać na to zgodę osoby prowadzącej zajęcia,
b. uzgodnić z osobą prowadzącą zajęcia cele i zakres wykorzystania narzędzi
sztucznej inteligencji.
2. Student nie może korzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, aby redagować prace w języku polskim, chyba że osoba prowadząca zajęcia się na to zgodzi.
3. Jeśli student wykorzysta narzędzia sztucznej inteligencji:
a. bez zgody osoby prowadzącej zajęcia lub
b. w sposób z nią nieuzgodniony,
osoba prowadząca zajęcia stosuje procedury analogiczne do tych stosowanych w procedurze antyplagiatowej. Procedury te opisała Uniwersytecka Rada ds. Kształcenia w uchwale nr 14.
Literatura
W cyklu 2023Z:
Baudelaire Charles, O sztuce, przeł. J. Guze, wstęp J. Starzyński, Wrocław 1961. |
W cyklu 2024Z:
Baudelaire Charles, O sztuce, przeł. J. Guze, wstęp J. Starzyński, Wrocław 1961. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: