Między nudą a nihilizmem 3001-C5TN-LP1
Konwersatorium służy poszerzeniu wiedzy z zakresu literatury i kultury drugiej połowy XIX i XX wieku oraz doskonaleniu sprawności interpretacyjnych prozatorskich tekstów literackich. Dyskusje nad tekstami literackimi i filozoficznymi mają za zadanie przybliżyć uczestnikom zajęć bardzo istotne dla nowoczesnej kultury europejskiej zjawiska nudy i nihilizmu.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu konwersatorium student:
1) wiedza:
- zna i rozumie problematykę modernizmu europejskiego (w szerokim znaczeniu tego słowa), ze szczególnym uwzględnieniem takich zjawisk kulturowych, jak nihilizm, nuda i melancholia;
- zna i rozumie mechanizmy przenikania się idei filozoficznych i literackich w kulturze modernizmu;
- zna i rozumie wpływ różnych konceptualizacji doświadczenia nowoczesności na zmiany w zakresie sposobu definiowania literatury, określania jej cech swoistych oraz rozmienia tekstu literackiego;
2) umiejętności:
- potrafi sprawnie i samodzielnie zgłębiać problematykę historycznoliteracką drugiej połowy XIX i XX wieku, w zakresie wyznaczonym przez temat konwersatorium;
- potrafi konstruować dłuższą wypowiedź ustną w formie głosu w dyskusji, uwzględniając sytuację społeczno-polityczną, środowiskową i kulturową, w której to dzieło powstało;
- potrafi wykorzystać zdobyta wiedzę do napisania eseju, którego temat oscyluje wokół zagadnień poruszanych na zajęciach;
- potrafi weryfikować poprawność własnych wypowiedzi poświęconych zagadnieniom historycznoliterackim i filozoficznym;
3) kompetencje społeczne:
- jest gotowy do gromadzenia i wykorzystania we własnych projektach badawczych informacji naukowej zdobytej podczas zajęć;
- po skończonym konwersatorium jest gotowy do oceniania poziomu swej wiedzy;
- jest gotowy do uznania etycznego wymiaru badań naukowych oraz znaczenia refleksji humanistycznej dla kształtowania się więzi społecznych;
- jest gotowy do zaangażowanego uczestnictwa w życiu naukowym i kulturalnym.
Kryteria oceniania
- ocena ciągła (ocena bieżącego przygotowania do zajęć, ocena ciągła umiejętności studenta, ocena merytorycznego wkładu w dyskusję, analiza przypadku, rozwiązywanie zadań problemowych, ocena pracy w grupie, ocena czytania ze zrozumieniem tekstów naukowych, ocena umiejętności argumentacji);
- projekt studencki: esej dotyczący zagadnień poruszanych na konwersatorium.
Zaliczenie na ocenę.
Dopuszczalne są dwie nieobecności w semestrze. Powyżej tej liczby (z wyłączeniem przypadków bezzwłocznie udokumentowanych, np. zwolnieniem lekarskim) – nie ma możliwości zaliczenia zajęć. Usprawiedliwione nadprogramowe nieobecności muszą zostać odrobione w sposób wskazany przez osobę prowadzącą zajęcia.
Nakład pracy: 7 ECTS = 175-210 godz., w tym 30 godz. uczestnictwa w zajęciach i 145-180 godz. pracy własnej studenta, w tym przygotowanie eseju.
Dopuszcza się możliwość ograniczonego wykorzystywania przez osoby studiujące narzędzi sztucznej inteligencji (SI), pod warunkiem przestrzeganiu zasad etyki akademickiej.
Studenci mogą posługiwać się narzędziami SI na wstępnym etapie pisania eseju, tj. wykorzystywać je do zbierania materiałów, opracowania stanu badań oraz tworzenia bibliografii.
Wykluczone jest stosowanie narzędzi SI w celach interpretacyjnych, do tworzenia wypowiedzi pisemnej czy do opracowywania, w tym opracowania stylistycznego, fragmentów tekstu.
Zalecane praktyki posługiwania się narzędziami SI obejmują:
• Rzetelne wykorzystanie narzędzi SI: Studenci powinni korzystać z narzędzi SI zgodnie z ich przeznaczeniem, unikając nadużyć, manipulacji lub fałszerstw.
• Transparentność i odpowiedzialność: Wszelkie wykorzystanie narzędzi SI w procesie tworzenia pracy pisemnej powinno być przejrzyste i odpowiedzialne. Studenci powinni być w stanie wyjaśnić, w jaki sposób korzystali z tych narzędzi oraz jakie były ich wpływ na rezultaty pracy.
• Cytowanie źródeł: W przypadku korzystania z wygenerowanych przez narzędzia SI tekstów lub danych, studenci powinni dokładnie zidentyfikować źródła i odpowiednio je zacytować w pracy pisemnej, zgodnie z zasadami akademickiej uczciwości i poszanowania praw autorskich.
• Analiza krytyczna: Studenci powinni zachować zdrowy sceptycyzm i analizować krytycznie rezultaty generowane przez narzędzia SI, biorąc pod uwagę ich ograniczenia i możliwe błędy. Badanie i weryfikacja uzyskanych danych oraz tekstów są kluczowe dla jakości pracy pisemnej.
• Konsultacja z prowadzącym zajęcia: W razie wątpliwości co do etycznego wykorzystania narzędzi SI, studenci powinni konsultować się z prowadzącym zajęcia, który może udzielić wskazówek i wsparcia w prawidłowym korzystaniu z tych narzędzi.
Podstawa prawna:
1. Uchwała nr 170 Rady Dydaktycznej dla kierunków studiów: filologia bałtycka, filologia klasyczna i studia śródziemnomorskie, filologia polska, filologia polskiego języka migowego, kulturoznawstwo – wiedza o kulturze, logopedia ogólna i kliniczna, slawistyka, sztuka pisania, sztuki społeczne z dnia 27 lutego 2024 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia na Wydziale Polonistyki
2. Uchwała nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia
3. Uchwała nr 14 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 13 lipca 2020 r. w sprawie wytycznych dotyczących standardów i procedur postępowania w przypadku przygotowywania prac zaliczeniowych i dyplomowych z naruszeniem prawa na Uniwersytecie Warszawskim.
Literatura
Przykładowa literatura podmiotu:
I. Turgieniew, „Ojcowie i dzieci”, wyd. dowolne.
F. Dostojewski, „Notatki z podziemia", wyd. dowolne.
F. Dostojewski, „Biesy”, wyd. dowolne.
I. Gonczarow, „Obłomow” wyd. dowolne.
F. Nietzsche, „Z genealogii moralności: pismo polemiczne”, Kraków 2003.
F. Nietzsche, „Antychrześcijanin”, Kraków 1999.
A. Camus, „Obcy”, wyd. dowolne.
A. Camus, „Mit Syzyfa”, wyd. dowolne.
A. Camus, „Człowiek zbuntowany”, wyd. dowolne.
K. Daoud, „Sprawa Meursaulta", Kraków 2015.
A. Sartre, „Mdłości”, wyd. dowolne.
A. Moravia, „Nuda”, Warszawa 2010.
H. Melville, „Kopista Bartleby. Historia z Wall Street", Warszawa 2009.
M. Houellebecq, „Cząstki elementarne", wyd. dowolne.
S. Plath, „Szklany klosz", wyd. dowolne.
J. Barth,„ Koniec drogi", wyd. dowolne.
J. Barnes, „Poczucie kresu", wyd. dowolne.
J. Barnes, „Nie ma się czego bać", wyd. dowolne.
W.G. Sebald, „Pierścienie Saturna", Warszawa 1999.
J.M. Coetzee, „Hańba", wyd. dowolne.
Przykładowa literatura przedmiotu:
„Wokół nihilizmu”, pod red. G. Sowinskiego, Kraków 2001.
T. Gadacz, „Myślenie z wnętrza nihilizmu”, „Znak”, 469, 1994.
J. Kłoczkowski, „"Wypite morze". Esej o nihilizmie”, „Znak”, 469, 1994.
W. Bałus, „Melancholia a nihilizm”, „Znak”, 469, 1994.
W. Bałus, „O istocie nihilizmu – raz jeszcze”, w: „Znak”, 481, 1995.
W. Bałus, „Mundus melancholicus”, Kraków 1996.
M. Bieńczyk, „Melancholia: o tych, co nigdy nie odnajdą straty", Warszawa 1997 i nast.
L. Szestow, „Filozofia tragedii. Dostojewski i Nietzsche”, Warszawa 2000.
M. Bierdiajew, „Światopogląd Dostojewskiego”, Kęty 2004.
J. Brodski, „Pochwała nudy”, Kraków 1996.
M. Werner, „Wobec nihilizmu. Gombrowicz, Witkacy”, Warszawa 2009.
Ł. Książyk, „Nihilizm gnostycki w kulturze przełomu XIX i XX wieku. Rekonesans, Warszawa 2010.
„Nihilizm i historia. Studia z literatury XIX i XX wieku”, pod red. M. Sokołowskiego, J. Ławskiego, Białystok 2009.
„Nuda w kulturze”, pod red. P. Czaplińskiego, P. Śliwińskiego, Poznań 1999.
P. Toohey, „Historia nudy”, Warszawa 2012.
A. Glucksmann, „Dostojewski na Manhattanie”, Warszawa 2003.
J. Wasiewicz, „Oblicza nihilizmu. Z dziejów nihilizmu europejskiego w XIX wieku", Wrocław 2010.
„Nihilizm i nowoczesność", red. E. Partyga, M. Januszkiewicz, Toruń 2012.
Al Alvarez, „Bóg bestia. Studium samobójstwa", Warszawa 2011.
J. Amery, „O starzeniu się. Podnieść na siebie rękę", Warszawa 2007.
E. Durkheim, „Samobójstwo", Warszawa 2011.
Podana powyżej lista może być rozszerzona o wybrane wspólnie ze studentami dzieła z literatury polskiej i europejskiej, a także – jeśli zajdzie potrzeba – o inne teksty historyków literatury, idei i filozofii.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: