Poetyka filmów Andrzeja Wajdy w perspektywie komparatystycznej i antropologicznej 3001-C4K-LK4
Celem konwersatorium jest analiza poetyki kina Andrzeja Wajdy w kontekście komparatystycznym, antropologicznym i historycznym. Przedmiotem badań będą sposoby artystycznego przedstawienia najważniejszych doświadczeń egzystencjalnych, historycznych i kulturowych w twórczości reżysera. Duży nacisk położony zostanie na analizę audiowizualnej formy dzieł, która w kinie Wajdy jest wyjątkowo złożona. Kino reżysera będzie jednak rozpatrywane w szerszej - nie tylko czysto filmoznawczej - perspektywie.
Filmy twórcy "Popiołu i diamentu" staną się punktem wyjścia do refleksji nad przekładem intersemiotycznym, strukturami inicjacyjnymi w sztuce, autotematyzmem i dyskursami historycznymi. Proponowane obszary zagadnień to:
- poetyka historyczna kina Andrzeja Wajdy;
- adaptacje Wajdy jako twórcza zdrada;
- struktury inicjacyjne w opowieściach filmowych;
- historia wizualna;
- autotematyzm (kino Andrzeja Wajdy jako kino modernistyczne).
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Studenci potrafią łączyć kategorie filmoznawcze z literaturoznawczymi i antropologicznymi. Uczestnicy konwersatorium doskonale znają najważniejsze motywy w twórczości Andrzeja Wajdy i mają dogłębną wiedzę na temat struktur inicjacyjnych w dziełach reżysera; umieją także dokonywać analiz filmowych, uwzględniających różnorododne elementy, które składają się na przekaz audiowizualny.
Kryteria oceniania
-obecność na zajęciach;
-aktywność;
-analizy przygotowywane w ramach zajęć;
-esej zaliczeniowy.
Dopuszczalne są dwie nieobecności w semestrze. Powyżej tej liczby (z
wyłączeniem przypadków bezzwłocznie udokumentowanych) nie ma
możliwości zaliczenia zajęć.
Literatura
D. Bordwell, K. Thompson, Sztuka filmowa, tłum. B. Rosińska, Warszawa 2010.
K. Kornacki, Popiół i diament Andrzeja Wajdy, Gdańsk 2011.
S. Kuśmierczyk, Wyprawa bohatera w polskim filmie fabularnym, Warszawa 2014.
S. Kuśmierczyk, Zagubieni w drodze. Film fabularny jako obraz doświadczenia wewnętrznego, Warszawa 1999 (tu: "A śmierć odmiga się w stawie..." "Panny z Wilka Andrzeja Wajdy).
T. Lubelski, „Mówi do nas”. Wyobrażenie autora w filmach Andrzeja Wajdy, [w:] Filmowy świat Andrzeja Wajdy, red. E. Nurczyńska-Fidelska, P. Sitarski, Kraków
2003.
T. Miczka, Inspiracje plastyczne w twórczości filmowej i telewizyjnej Andrzeja Wajdy,
Katowice 1987.
E. Nurczyńska-Fidelska, Polska klasyka literacka według Andrzeja Wajdy, wyd. 2.
poszerz., Łódź 2010.
M. Przylipiak, Refleksja nad dokumentalizmem w filmach fabularnych Andrzeja
Wajdy, [w:] Kino polskie: reinterpretacje. Historia – ideologia – polityka, red.
K. Klejsa, E. Nurczyńska-Fidelska, Kraków 2008.
Ch. Vogler, Podróż autora. Struktury mityczne dla scenarzystów i pisarzy, przeł. K. Kosińska, Warszawa 2010.
A. Wajda, Kino i reszta świata, Kraków 2000.
P. Witek, Andrzej Wajda jako historyk. Metodologiczne studium z historii wizualnej, Lublin 2016.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: