Dyskursy o Europie Srodkowej w literaturze XX w. 3001-B530LW1
Konwersatorium poświęcone jest refleksji nad Europą Środkową rozumianą jako region geopolityczny i kulturowy z jednej strony, z drugiej zaś jako projekt polityczno-kulturowy.
Środkowoeuropejskość zostanie na zajęciach poddana analizie zarówno jako dziedzictwo historyczne, jak i jako postulat upowszechniania i utrwalania nowoczesnej, ponadnarodowej tożsamości zbiorowej w wymiarze kulturowym, politycznym i gospodarczym.
Będą nas interesować takie pytania, jak:
Gdzie należy szukać granic terytorium środkowoeuropejskiego i na czym polegają trudności w podejmowaniu tego typu inicjatyw?
Czym w praktyce, kulturze materialnej i duchowej wyraża się odrębność Europy Środkowej na przestrzeni historii?
Jaka relacja zachodzi między Europą Środkową jako historycznie ukształtowanym regionem a jego politycznymi koncepcjami i konstrukcjami?
W jakim stopniu granice regionu i polityczne linie graniczne pokrywają się ze sobą?
W jakiej mierze historia i kultura wpływa na plany politycznej integracji i odwrotnie?
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Wiedza
Student ma orientację w sposobach budowania różnych dyskursów o Europie Środkowej w XX-wiecznej literaturze oraz ideologicznym wymiarze tych dyskursów.
Umiejętności
Student problematyzuje zagadnienie terytorialności Europy Środkowej; omawia relację między Europą Środkową jako historycznie ukształtowanym regionem a jego politycznymi koncepcjami i konstrukcjami; potrafi krytycznie odnieść się do idei differentia specifica Europy Środkowej.
Kompetencje społeczne
Student umie analizować teksty tworzące dyskurs środkowoeuropejski oraz oceniać ich wartość; jest świadomy ich ideologicznego i etycznego wymiaru.
Kryteria oceniania
Student oceniany jest na bieżąco na podstawie przygotowania do zajęć oraz aktywności.
Literatura
1. Michał Buchowski, Izabela Kołbon, Od „Mitteleuropy” do Europy Środkowej: zarys dziejów idei, „Sprawy Narodowościowe” 2001 z. 19;
Andrzej Czarnocki, Europa Środkowa. Europa Środkowowschodnia. Geopolityczne a historyczno-kulturowe rozumienie pojęć, „Annales UMCS, Sectio K” 1994 nr 1;
Aleksander Fiut, Być (albo nie być) Środkowoeuropejczykiem, w: tegoż, Być (albo nie być) Środkowoeuropejczykiem.
2. Robert Musil, Człowiek bez właściwości [wybrane części].
3. Gregor von Rezzori, Gronostaj z Czernopola.
4. Czesław Miłosz, Rodzinna Europa.
5. Milan Kundera, Zachód porwany albo tragedia Europy Środkowej, „Zeszyty Literackie” 1984 nr 5;
Timothy Garton Ash, Czy Europa Środkowa istnieje?, „Zeszyty Literackie” 1987 nr 17.
6. Claudio Magris, Dunaj; Itaka i dalej [wybrane eseje].
7. Jurij Andruchowycz, Erc-herc-perc; Rewizje środkowoeuropejskie, w: Moja Europa;
Tegoż, Ostatnie terytorium, w: Ostatnie terytorium.
8. Andrzej Stasiuk, Dziennik okrętowy, w: Moja Europa;
Tegoż, Jadąc do Babadag.
9. Ivan Čolivić: Bałkany – terror kultury;
Maria Todorova, Bałkany wyobrażone [wybrane fragmenty].
10. Emil Brix, Pochwała miast Europy Środkowej, „Krasnogruda” 1998 nr 9;
Tomas Venclova, Opisać Wilno [wybrane eseje];
Alfred Döblin, Wilno, w: tegoż Podróż po Polsce.
11. Jan Parandowski, Niebo w płomieniach;
Alfred Döblin, Lwów, w: tegoż, Podróż po Polsce;
Józef Wittlin, Mój Lwów, w: tegoż, Orfeusz w piekle XX wieku.
12. Josif Burg, Okruchy [wybrane fragmenty];
Helmut Böttiger, Paul Celan. Miasta i miejsca;
Krzysztof Czyżewski, Czerniowce – zapomniana metropolia na rubieżach monarchii habsburskiej, „Krasnogruda” 1998 nr 9.
13. Martin Pollack, Skażone krajobrazy;
Christoh Ransmayr, Martin Pollack, Pogromca wilków. Trzy duety literackie;
Znikająca Europa [wybrane eseje].
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: