Nurty humanistyczne w kulturze polskiej renesansu i epok porenesansowych 3001-A865LS1

Seminarium jest poświęcone humanizmowi renesansowemu jako idei europejskiej, zyskującej w kulturze polskiej cechy swoiste i konstytuujące tożsamość narodową. W zakresie rozważań sytuuje się humanizm świecki, zakorzeniony w tradycji grecko-rzymskiej oraz humanizm chrześcijański.
Seminarium jest kontynuacją ubiegłorocznego, poświęconego w przeważnej mierze humanizmowi europejskiemu. W drugim roku seminarium wiedza ta zostanie przeniesiona na grunt polski. Przedmiotem obserwacji będą związki kultury polskiej z Italią, Niderlandami, Anglią i Europą Środkową, a następnie kształtowanie się cech humanizmu.
Obok tematu głównego poruszane będą także inne zagadnienia z zakresu literatury i kultury dawnej, łączące się z przygotowywanymi rozprawami.

Zagadnienia szczegółowe (mozliwy wybór)
1. Twórcy polscy XV-XVI-XVII wieku we wspólnocie Europa litterarum. Edukacja, kariery, dzieła o randze europejskiej, listowanie humanistów.
2. Łacinnicy polscy XV-XVII wieku. Principia klasycystyczne, poetyka, wybory tematyczne i ideowe.
3. Horacjanizm polski.
4. Cyceronianizm polski.
5. Hermeneutyka mitów w poezji humanistycznej.
6. Erudycja humanistyczna: filologia, retoryka, historia, filozofia moralna, pedagogika.
7. Koncepcje antropologiczne humanizmu świeckiego. Homo politicus, homo rusticus, homo militans.
8. Humanizm a reformacja w XVI i XVII wieku. Obszar wspólny i kontrowersje.
9. Humanizm chrześcijański w Polsce - od Erazma do Ignacego z Loyoli.

Wymagania:
- obecność na zajęciach (dopuszczalna ilość nieobecności: dwie w semestrze; trzy do pięciu nieobecności wymaga zaliczenia ustnego zajęć);
- przygotowywanie się do zajęć i aktywność;
- konsultacje indywidualne;
- praca nad rozprawa magisterską
- wygłoszenie w ciągu roku minimum jednego referatu, opartego na bibliografii. Pożądane jest udostępnienie grupie seminaryjnej na tydzień przed wystąpieniem konspektu zawierającego tezy referatu oraz wskazanie tekstów literackich i opracowań.

Referat oceniany jest w aspektach:
- samodzielnego zebrania bibliografii;
- właściwego, aktywnego jej wykorzystania;
- dojrzałości intelektualnej i erudycji;
- wartości konspektu;
- komunikatywności wystąpienia;
- dyscypliny i estetyki słowa.

Wymogi stawiane pracy magisterskiej:
- samodzielne ujęcie tematu;
- świadomość i konsekwencja metodologiczna;
- zebranie, przedstawienie i właściwe wykorzystanie stanu badań;
- studium źródłowe;
- sformułowanie tezy i przekonujące jej dowodzenie;
- poprawny styl i adekwatna do tematu struktura wypowiedzi;
- poprawnie sporządzone przypisy i bibliografia.