Metodologia badań historycznoliterackich 3001-1144TL1

Celem wykładu jest przedstawienie relacji pomiędzy metodologią badań historycznoliterackich a problemami historii i teorii literatury.
Wykład wprowadzi studentów w problematykę metodologiczną historii literatury w kontekście problemów współczesnego literaturoznawstwa i humanistyki. Studenci przygotowujący prace magisterskie z zakresu historii literatury zetkną się z zagadnieniami, które są ich problemami warsztatowymi. Wykład pomoże magistrantom w doborze narzędzi literaturoznawczych niezbędnych do przygotowania przyszłych prac dyplomowych.
Poprzez odwołania do głównych nurtów metodologicznych w badaniach literackich, określenie w nich miejsca zagadnień historii literatury, wykład pomoże zrozumieć historyczne uwikłania teorii literaturoznawczych. W trakcie wykładu studenci zetkną się z przykładami takich działaniami metodologicznych, jak: krytyczna lektura rozpraw historycznoliterackich, odróżnianie dyskursów historycznoliterackich od krytycznoliterackich oraz od innych dyskursów humanistycznych, formułowanie problemów historycznoliterackich, etc.
Podczas wykładu zostaną omówione i pokazane na przykładach takie zagadnienia jak m.in: przedmiot, terminologia, główne metody i kierunki współczesnych badań historycznoliterackich, historia, teoria literatury a krytyka literacka, tekst w historii literatury, jego edycje, dyskurs, kategorie autora, podmiotu, tożsamości, kontekstów literackich, recepcja krytycznoliteracka jako przedmiot historii literatury, interpretacja historycznoliteracka, historia literatury a historyczność w badaniach literackich, kategorie tekstu literackiego, terminologia historii literatury.
Wykład będzie też wprowadzeniem w metahistoryczne problemy literaturoznawstwa, takie jak np. epoki, nurty, periodyzacja, ewolucja literatury, proces historycznoliteracki. Wszystkie te zagadnienia pomogą studentom zrozumieć problemy współczesnego literaturoznawstwa (np. takie kategorie jak realizm, Młoda Polska, modernizm, postmodernizm) jako zagadnienia sporne, bezpośrednio związane z praktyką historycznoliteracką, a zarazem istotne dla współczesnej humanistyki.