Dydaktyka ewaluacji efektów kształcenia w szkole podstawowej 2900-L-SN-DEK-POD
Zajęcia poświęcone ewaluacji procesu kształcenia na lekcjach historii w szkole podstawowej. Ich tematyka obejmować będzie nie tylko umiejętność konstruowania sprawdzianów, prac i zadań (sprawdzających przede wszystkim umiejętności złożone i łączących je z wiadomościami poznanymi w czasie zajęć i na lekcjach wcześniejszych), ale także ewaluacji, na podstawie której przyszli nauczyciele będą mogli dowiedzieć się o postępach ucznia oraz wdrożyć zmiany w pracy z uczniami i udoskonalić dotychczas stosowane rozwiązania dydaktyczne. Studenci będą się uczyć jak wykorzystać ewaluację w procesie diagnozowania mocnych i słabych stron uczniów, oraz stopnia osiągania założonych celów.
Elementem zajęć będzie rozwijanie umiejętności dawania informacji zwrotnej uczniom wynikającej z przeprowadzonej ewaluacji, bowiem ocenianie jest jednym z elementów procesu kształcenia i jako takie nie powinno zamykać się na enigmatycznym podaniu oceny.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
po zakończeniu zajęć student zna i rozumie:
– rolę diagnozy, kontroli i oceniania w pracy dydaktycznej;
– ocenianie i jego rodzaje: ocenianie bieżące, semestralne i roczne, ocenianie wewnętrzne i zewnętrzne; funkcje oceny;
– egzaminy kończące etap edukacyjny;
– sposoby konstruowania testów i sprawdzianów oraz innych narzędzi przydatnych w procesie oceniania uczniów w ramach przedmiotu historia;
– diagnozę wstępną grupy uczniowskiej i każdego ucznia w kontekście przedmiotu historia;
– potrzebę i metody strukturyzacji wiedzy;
– konieczność powtarzania i utrwalania wiedzy i umiejętności;
– zagadnienia związane ze sprawdzaniem i ocenianiem jakości kształcenia oraz jej ewaluacją;
– konieczność analizy i oceny własnej pracy dydaktyczno-wychowawczej;
– potrzebę kształtowania nawyków systematycznego uczenia się.
Umiejętności
po zakończeniu zajęć student potrafi:
– przeprowadzić wstępną diagnozę umiejętności ucznia;
– fachowo i rzetelnie oceniać pracę uczniów wykonywaną w klasie i w domu;
– samodzielnie konstruować różne typy zadań;
– skonstruować sprawdzian służący ocenie danych umiejętności uczniów;
– analizować i oceniać przydatność publikowanych arkuszy testowych i sprawdzianów.
Kompetencje społeczne
po zakończeniu zajęć student gotów jest do:
– kształtowania umiejętności współpracy uczniów, w tym grupowego rozwiązywania problemów;
– budowania systemu wartości i rozwijania postaw etycznych uczniów;
– stymulowania uczniów do uczenia się przez całe życie przez samodzielną pracę.
– umacniania u uczniów zrozumienia dla konieczności ewaluacji ich osiągnięć.
Literatura
- Arends R.I., Uczymy się nauczać, Warszawa 2000
- Bieniek M., Dydaktyka historii.Wybrane zagadnienia, Olsztyn 2007
- Chorąży E., Konieczka-Śliwińska D., Roszak S., Edukacja historyczna w szkole. Teoria i praktyka, Warszawa 2008
- Petty G., Nowoczesne nauczanie. Praktyczne wskazówki i techniki dla nauczycieli, wykładowców i szkoleniowców, Sopot 2010
- Ripp P., Uczyć (się) z pasją. Jak sprawić, aby uczenie (się) było fascynującą podróżą, Warszawa 2017
- Sawiński J.P., Sposoby aktywizowania uczniów w szkole XXI wieku. Pytania, refleksje, dobre rady. Poradnik dla nauczyciela, Warszawa 2014
- Sterna D., Uczę (się) w szkole, Warszawa 2014
- Taraszkiewicz M., Jak uczyć lepiej? Czyli refleksyjny praktyk w działaniu, Warszawa 2000
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: