Nauki pomocnicze historii XIX w. 2900-L-NPH19
Podczas ćwiczeń studenci poznają rodzaje, metody, i narzędzia nauk pomocniczych historii XIX w. oraz ich praktyczne zastosowanie w krytyce zewnętrznej i wewnętrznej różnych typów źródeł, rozumieją znaczenie zastosowania narzędzi pochodzących z innych nauk w procesie analizy źródła z XIX w., analizują cechy charakterystyczne gatunków źródeł właściwych dla tej epoki oraz ich zmienność w czasie i jej przyczyny, a także problemy interpretacyjne związane z ich badaniem, poznają wybrane instytucje kultury i ochrony dziedzictwa gromadzące i udostępniające zasoby źródłowe właściwe dla XIX w. oraz wybrane kolekcje i zbiory źródeł z XIX w.
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zaliczeniu zajęć studenci znają nauki pomocnicze historii XIX w. i ich narzędzia oraz potrafią je zastosować w praktyce badawczej do przeprowadzenia krytyki zewnętrznej i wewnętrznej źródeł, znają typologię źródeł do dziejów Polski i powszechnych w XIX w. i potrafią samodzielnie rozpoznawać przynależność gatunkową źródeł; znają geografię źródeł do dziejów XIX w., w tym wybrane instytucje zajmujące się ich zabezpieczaniem i udostępnianiem oraz wybrane zasoby źródeł z XIX w., w tym udostępnianych w formie cyfrowej, znają i posługują się terminologią specjalistyczną właściwą dla nauk pomocniczych historii XIX w.
Kryteria oceniania
Ocena ciągła aktywności, kolokwium.
Literatura
Literatura znajduje się w sylabusach poszczególnych zajęć prowadzonych w ramach przedmiotu.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: