Narzędzia cyfrowe dla humanistów I 2900-JSM-NCJ
Zajęcia umożliwią poznanie różnorodnych narzędzi cyfrowych, które mogą być użyteczne w pracy historyka (np. narzędzi pomagających w odczytywaniu rękopisów, indeksowaniu treści źródeł i zarządzaniu bibliografią). Uczestnicy zajęć poznają też podstawy cyfrowego edytorstwa źródeł historycznych, wykorzystując materiały źródłowe dotyczące historii Żydów w Polsce do samodzielnego przygotowania fragmentu edycji cyfrowej. Podczas zajęć omawiane będą również zagadnienia otwartej nauki (np. dane badawcze w humanistyce, licencje Creative Commons) i tzw. sztucznej inteligencji (AI). Celem kursu jest doskonalenie umiejętności samodzielnego wyszukiwania, oceny i krytycznego wykorzystania narzędzi cyfrowych w warsztacie badawczym studentów. Zarazem zajęcia stanowić będą teoretyczne i praktyczne wprowadzenie do wybranych problemów humanistyki cyfrowej. Zajęcia pokażą, jakie możliwości badawcze stwarza łączenie tradycyjnego warsztatu historycznego i judaistycznego z nowoczesnymi rozwiązaniami technicznymi.
Zajęcia realizowane w ramach projektu „Zintegrowany Program Rozwoju Dydaktyki – ZIP 2.0”, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego – Program Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego 2021-2027 (FERS) (nr umowy: FERS.01.05-IP.08-0365/23-00).
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Pod względem wiedzy:
– student wie, jaki zakres zagadnień wchodzi w skład humanistyki cyfrowej,
– student zna wybrane narzędzia cyfrowe pomocne podczas studiowania historii i prowadzenia badań historycznych (Zotero, Obsidian, Tropy, korpus językowy jako typ narzędzia, INDXR, Tesseract, Transkribus, Oxygen, EVT Viewer),
– student wie, czym jest domena publiczna, licencje Creative Commons, pryncypia FAIR, dane badawcze i pojęcie otwartej nauki,
– student zna podstawowe pojęcia i zagadnienia dotyczące tworzenia edycji cyfrowej oraz potrafi porównać warsztat pracy nad tradycyjną edycją źródłową z warsztatem pracy „edytora cyfrowego”,
– student zna różnorodne uwarunkowania wykorzystania AI oraz zasady korzystania z AI podczas studiowania na Uniwersytecie Warszawskim.
Pod względem umiejętności:
– student potrafi przedstawić własną definicję humanistyki cyfrowej,
– student umie wykorzystać wybrane narzędzia cyfrowe podczas studiowania i we własnej pracy badawczej (Zotero, Obsidian, Tropy, korpus językowy, INDXR, Tesseract, Transkribus, Oxygen, EVT Viewer),
– student umie znaleźć informację o możliwości wykorzystania cudzej twórczości we własnej pracy badawczej i popularnonaukowej,
– student umie samodzielnie stworzyć edycję cyfrową (na poziomie podstawowym) z wykorzystaniem narzędzia wizualizacyjnego EVT Viewer,
– student umie zdefiniować własny stosunek do AI.
Pod względem postaw:
– student wykazuje postawę otwartości wobec łączenia tradycyjnego warsztatu historycznego z wykorzystaniem narzędzi cyfrowych,
– student dostrzega znaczenie uprawiania nauki w sposób otwarty, a jednocześnie z poszanowaniem praw autorskich wyrażanych za pośrednictwem licencji Creative Commons,
– jeśli student korzysta z AI, robi to na podstawie wiedzy o sposobie i uwarunkowaniach jej funkcjonowania oraz z poszanowaniem zasad wykorzystania AI obowiązujących na Uniwersytecie Warszawskim,
– student docenia wartość podnoszenia swoich kompetencji cyfrowych i postrzega je jako element składowy warsztatu badacza.
Kryteria oceniania
– obecność na zajęciach (w ciągu semestru możliwe są maksymalnie trzy nieobecności: pierwsza jest bez konsekwencji, drugą i trzecią należy zaliczyć),
– bieżące przygotowanie (zapoznanie się ze wskazanymi materiałami i przemyślenie ich) oraz merytoryczna i konstruktywna aktywność podczas zajęć,
– zaliczenie ćwiczeń zadawanych podczas zajęć i w formie prac domowych.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: