Edytorstwo naukowe 2700-M-PW-D4EN
Przedmiotem zajęć jest edytorstwo naukowe (inaczej filologiczne lub tekstologiczne), zajmujące się opracowaniem i przystosowaniem do druku utworów np. literackich. Głównym celem przedmiotu jest wprowadzenie studentów w podstawowe pojęcia edytorstwa naukowego (przypomnienie jego historii, wskazanie przemian i przeobrażeń metodologicznych oraz ukazanie jego aktualnej kondycji), a także praktyczne ćwiczenia w sporządzaniu edycji naukowych i popularnonaukowych.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza. Student: zna terminologię specjalistyczną dla nauk humanistycznych podstawowych dla bibliologii i informatologii. Ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do specjalizacji wiedzę z zakresu dyscyplin naukowych właściwych dla bibliotekoznawstwa i informacji naukowej innych niż kierunkowe. Ma pogłębioną wiedzę o powiązaniach bibliologii i informatologii z innymi dziedzinami nauki i dyscyplinami naukowymi obszaru albo obszarów, z których została wyodrębniona informacja naukowa i bibliotekoznawstwo, pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych dla kilku dyscyplin naukowych. Ma szczegółową wiedzę o wybranych współczesnych dokonaniach z zakresu tych dyscyplin naukowych, które mogą stanowić punkt odniesienia/obszar współpracy w praktyce bibliotecznej i informacyjnej. Ma podstawową wiedzę o bibliotekach i innych instytucjach kultury oraz orientację we współczesnym życiu kulturalnym, w zakresie niezbędnym dla prowadzenia współpracy bibliotek i wymiany informacji z tymi instytucjami. Zna techniki twórczego myślenia i umie je stosować w praktyce.
Umiejętności. Student: posiada pogłębione umiejętności badawcze, obejmujące analizę prac innych autorów, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowywanie i prezentację wyników, pozwalające na oryginalne rozwiązywanie złożonych problemów w zakresie bibliologii i informatologii oraz dyscyplin naukowych, właściwych dla informacji naukowej i bibliotekoznawstwa. Umie samodzielnie zdobywać wiedzę i poszerzać umiejętności badawcze w zakresie bibliologii i informatologii, a także rozwijać i kształtować własną karierę zawodową. Posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnych dyscyplin w zakresie nauk humanistycznych oraz jej zastosowania w nietypowych sytuacjach profesjonalnych związanych z wykonywaniem zawodu bibliotekarza albo pracownika informacji. Potrafi porozumiewać się z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami w zakresie bibliologii i informatologii oraz z dziedzin nauki i dyscyplin naukowych pokrewnych, w języku polskim i obcym. Potrafi porozumiewać się z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych z niespecjalistami (użytkownikami faktycznymi i potencjalnymi), w języku polskim i języku obcym. Posiada pogłębioną umiejętność przygotowania wypowiedzi pisemnych niezbędnych w praktyce bibliotecznej i informacyjnej, w języku polskim i języku obcym, uznawanym za podstawowy dla bibliologii i informatologii. Posiada pogłębioną umiejętność przygotowania wystąpień ustnych w języku polskim i obcym, w zakresie bibliologii i informatologii lub w obszarze leżącym na ich pograniczu z innymi dyscyplinami naukowymi.
Kompetencje społeczne. Student: potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób w zakresie kompetencji informacyjnych. Potrafi współdziałać i pracować w grupie, pełniąc w niej różne role. Posiada zdolność do odpowiedzialnego wykonywania powierzonych zadań oraz sprawność komunikowania się.
Kryteria oceniania
Aktywny udział w zajęciach, zadawalająca znajomości materiału omawianego podczas zajęć oraz podanej literatury przedmiotu, pozytywny wynik z kolokwiów (np. cząstkowych i końcowego) oraz terminowe i poprane wykonanie zadanych zadań.
Dopuszczalna jedna nieobecność.
Praktyki zawodowe
brak
Literatura
Dunin J. Wstęp do edytorstwa, cz. 1, Łódź 2005.
Goliński Z., Edytorstwo naukowe tekstów literackich. Stan obecny i potrzeby, [w:] Wiedza o literaturze i edukacja. Księga referatów Zjazdu Polonistów, Warszawa 1995, pod red. T. Michalowskiej, Z.
Maas P., Krytyka tekstu, „Pamiętnik Literacki" 1994: 85, z. 2, s. 188–206.
Maślanka J., Niektóre problemy polonistycznego edytorstwa naukowego, „Ruch Literacki" 1992: 32, s. 485–498.
Pelc J., Teoria edytorstwa w konfrontacji z praktyką, „Przegląd Humanistyczny" 1990:34, nr 12, s. 23–33.
Starnawski J., Praca wydawcy naukowego, Wrocław 1992.
Lista lektur może ulec rozszerzeniu.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: