Public relations 2700-L-LM-D5PURE-LMM
W ramach przedmiotu będą poruszane zagadnienia związane z teorią i historią public relations, kwestie definicyjne i terminologiczne, miejsce public relations w strategii i w strukturze organizacyjnej, związki z pokrewnymi dyscyplinami, rozpoznawanie i badania otoczenia, identyfikacja interesariuszy, mierzenie skuteczności public relations, wykorzystanie mediów własnych, masowych, w tym internetu, mediów pozyskanych, opłaconych, a także główne działy PR: relacje z mediami, komunikacja wewnętrzna, dialog z klientami, partnerami, relacje z inwestorami i społecznością finansową, kontakty z decydentami, politykami, urzędnikami różnych szczebli, liderami opinii, aktywistami, prowadzone przy pomocy zróżnicowanych metod, od bezpośrednich spotkań do użycia internetu, mediów społecznościowych i nowych mediów w public relations.
Zostaną też omówione podstawowe techniki i narzędzia public relations, zarówno tradycyjne, stosowane od początków tej dyscypliny (materiały dla mediów, ulotki, broszury, publikacje, wydarzenia, przemówienia, komunikaty etc.), jak i najnowsze rozwiązania z obszaru nowych mediów (serwisy internetowe, blogi, internetowe biura prasowe, serwisy typu Facebook, Twitter, Instagram, Pinterest, Vine, YouTube etc.).
Zajęcia będą miały formę konwersatorium, z aktywnym udziałem studentów, a elementy wykładowe będą połączone z dyskusją, wymianą opinii i interakcją prowadzącego z uczestnikami. Podczas każdych zajęć – oprócz prezentacji koncepcji i modeli teoretycznych – będą przywoływane przykłady ilustrujące omawiane zagadnienie lub obszar komunikowania. Z tego powodu przydatna będzie bieżąca obserwacja wskazanych przez prowadzącego mediów fachowych, serwisów branżowych, stron internetowych i publikacji związanych z komunikowaniem. Materiały dla studentów (opisy, studia przypadków, artykuły etc.) będą przekazywane ze stosownym wyprzedzeniem. W trakcie zajęć są przewidziane krótkie sprawdziany i testy (co najmniej trzykrotnie w semestrze), dotyczące prezentowanej wiedzy, lektur, artykułów i opracowań.
Uzyskaniu praktycznych kompetencji przez studentów posłuży też analiza otoczenia i interesariuszy wybranej organizacji (firmy, instytucji, stowarzyszenia), określenie jej celów i strategii komunikowania, a również proponowanych technik public relations i sposobów mierzenia efektywności działań. Choć zajęcia mają charakter propedeutyczny, to powinny się przyczynić do poprawienia kompetencji komunikacyjnych uczestników i przygotowania ich do wejścia na rynek pracy.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu kursu student jest gotowy do dalszych, bardziej zaawansowanych zajęć z public relations, posiada wiedzę teoretyczną, warsztatową i praktyczną, która pomoże w rozwoju akademickim i profesjonalnym w obszarze komunikowania w różnych sektorach:
(WIEDZA)
1. Potrafi zdefiniować, czym jest public relations, jak powstało i jakie są jego związki z zarządzaniem i z innymi dziedzinami komunikowania.
2. Wie, jak wygląda zarządzanie komunikowaniem, jakie sposoby prowadzenia public relations występują w praktyce w sektorze publicznym, komercyjnym i pozarządowym.
3. Wie, z jakich elementów składa się proces budowania strategii komunikowania i jakimi narzędziami i technikami komunikowania należy się posługiwać dla osiągnięcia założonych celów strategicznych.
4. Jest w stanie przeprowadzić analizę sytuacji komunikacyjnej danej organizacji, wskazać jej interesariuszy i najskuteczniejsze sposoby trafienia do nich.
5. Wie, jakie cele można osiągnąć przy pomocy działań komunikacyjnych, a które pozostają poza zasięgiem public relations.
6. Potrafi definiować pojęcie public relations i pojęcia pokrewne.
(UMIEJĘTNOŚCI)
1. Umie przeprowadzić analizę branży i sytuacji komunikacyjnej wybranej instytucji jako podstawę do opracowania planu public relations.
2. Umie skorzystać ze wskazanych lektur, serwisów, raportów i innych źródeł informacji do poszerzenia swoich kompetencji w zakresie komunikowania i public relations.
3. Potrafi wykorzystać studia przypadków i dobre praktyki public relations w pracy na rzecz swoich zleceniodawców, klientów i pracodawców.
4. Umie wskazać priorytetowe publiczności i hierarchię potrzeb komunikacyjnych zleceniodawców i klientów na podstawie dostępnych narzędzi analitycznych, sondaży, wywiadów i innych metod.
(INNE KOMPETENCJE)
1. Rozumie rolę komunikowania i public relations w organizacji, ich wpływ na osiąganie celów strategicznych i na powodzenie organizacji.
2. Jest w stanie przedstawić szefom i menedżerom organizacji potrzebę prowadzenia świadomych i zaplanowanych działań public relations, a także aktywnie włączyć się w planowanie i wdrażanie programu komunikowania.
3. Posługuje się standardami profesjonalnego public relations i przestrzega zasad etyki PR sformułowanych w kodeksach tej dyscypliny.
4. Przyczynia się do podniesienia poziomu fachowego branży public relations, a dzięki zajęciom uniwersyteckim rozpowszechnia wiedzę, umiejętności i metody badań wypracowane przez teoretyków w Polsce i na świecie.
Kryteria oceniania
Zajęcia kończą się zaliczeniem na ocenę. Z uwagi na kompleksowy charakter kursu i wagę omawianych zagadnień uczestnictwo w zajęciach jest zalecane, a ich częste opuszczanie może skutkować niezaliczeniem przedmiotu. Studenci będą oceniani na podstawie obecności podczas zajęć, aktywności w dyskusjach, wyników zadań do wykonania zleconych w trakcie semestru, a także końcowego projektu grupowego.
Prowadzący weźmie pod uwagę: przygotowanie do zajęć i znajomość podanej literatury, obecność na zajęciach i aktywność w dyskusjach, rejestrowana na bieżąco przez prowadzącego, prezentacja grupowa na wybrany temat uzgodniony z prowadzącym. Zagadnienia do końcowego projektu będą przekazane z odpowiednim wyprzedzeniem. Projekt ma sprawdzić, czy uczestnicy opanowali przedstawiony materiał i zdobyli podstawy do dalszych studiów w dziedzinie public relations.
Zaliczenie poprawkowe odbywa się w formie ustnej i dotyczy całego materiału poruszonego podczas zajęć.
Waga poszczególnych elementów będzie następująca:
- udział w zajęciach i aktywność w dyskusjach – 10%,
- przygotowanie do zajęć - 20%,
- wynik projektu końcowego – 60%.
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy
Literatura
1. J. Doorley, H. F. Garcia (2007). Reputation Management. The Key to Successful Public Relations and Corporate Communication. Routledge Taylor & Francis Group, New York, London.
2. D. Dozier, L. Grunig, J. Grunig (1995). Manager’s Guide to Excellence in Public Relations and Communication Management. LEA Publishers, Mahwah, NJ; Hove, UK.
3. R. L. Heath; W. T. Coombs (2006). Today’s Public Relations. An Introduction. Sage Publications, Thousand Oaks, London, New Delhi.
4. J. Olędzki; D. Tworzydło (red.) (2006). Public relations. Znaczenie społeczne i kierunki rozwoju. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
5. J. Olędzki (red.) (2011). Public relations we współczesnym świecie: między służbą organizacji i społeczeństwu. Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Warszawa.
6. F. Seitel (2003). Public relations w praktyce. Felberg SJA, Warszawa
7. K. Wojcik (2013). Public relations. Wiarygodny dialog z otoczeniem. Wolters Kluwer, Warszawa.
Zagadnienia omówione w podręczniku K. Wojcik, wyd. 2013
(według kolejności zajęć)
2. Rozdz. 1, p. 1.
3. Rozdz. 2, p. 1.
4. Cz. IV, p. 3.
5. Cz. IV, p. 3; rozdz. 3.
6. Rozdz. 5, p. 1-5.
7. Rozdz. 8 (przegląd); rozdz. 1, p. 5.
8. Rozdz. 5, p. 3.
9. Rozdz. 8, p. 1.
10. Rozdz. 7, p. 3.
11. Rozdz. 4, rozdz. 10.
12. Rozdz. 1, p. 3; rozdz. 3, p. 4; cz. IV, p. 3.5.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: