Etnologia mediów 2700-L-LM-D5ETME-LMM

WIEDZA: ABSOLWENT ZNA I ROZUMIE
istotę i specyfikę etnologii mediów
mechanizmy społeczne, etyczne i kulturalne funkcjonujące w środowisku medialnym
fundamentalne dylematy współczesnej cywilizacji wynikające z rozwoju technologicznego
podstawowe zasady dotyczące realizacji zadań związanych z korzystaniem z mediów
powiązania i zależności między teoretycznymi i praktycznymi wykładnikami etnologii mediów a elementami własnego wykształcenia

UMIEJĘTNOŚCI: ABSOLWENT POTRAFI
wykorzystywać posiadaną wiedzę do identyfikacji i rozwiązywania problemów i zadań wynikających z dynamiki i zmienności środowiska medialnego
dokonać właściwego doboru źródeł oraz informacji z nich pochodzących do oceny, krytycznej analizy i syntezy tych informacji
używać zaawansowanych technik informacyjno-komunikacyjnych do pozyskiwania, przetwarzania informacji oraz do prezentowania wyników własnych zadań planować i organizować pracę indywidualną oraz w zespole w celu rozwiązywania problemów i wykonywania zadań praktycznych w zakresie etnologii mediów, współdziałać z innymi osobami w ramach prac zespołowych
komunikować się z otoczeniem z użyciem specjalistycznej terminologii i technologii z zakresu etnologii mediów
prezentować w debacie własne stanowisko odnośnie do problemów środowiska medialnego (w tym do kwestii bezpieczeństwa i etyki) oraz krytycznie odnosić się do opinii innych
tworzyć i realizować własne koncepcje w obszarze etnologii mediów oraz dysponować umiejętnościami potrzebnymi do ich wyrażenia
korzystać z umiejętności warsztatowych umożliwiających realizację własnych koncepcji w zakresie etnologii mediów oraz stosować efektywne techniki ćwiczenia tych umiejętności, umożliwiające ciągły ich rozwój przez samodzielną pracę
samodzielnie planować i realizować własne uczenie się przez całe życie

KOMPETENCJE SPOŁECZNE: ABSOLWENT JEST GOTÓW DO
krytycznego podejścia do posiadanej wiedzy i odbieranych treści w procesie kształcenia i w debatach publicznych
uznania znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych, w tym do korzystania z opinii ekspertów w razie niemożności samodzielnego rozwiązania problemu
uznania i odpowiedzialnego wypełniania zobowiązań społecznych poprzez udział w działalności na rzecz środowiska społecznego
myślenia i działania w sposób przedsiębiorczy w pracy zawodowej i działalności społecznej
odpowiedzialnego pełnienia ról zawodowych poprzez osobiste przestrzeganie etyki zawodowej oraz promowanie jej wśród współpracowników, a także poprzez dbanie o dorobek i tradycje zawodowe
twórczego myślenia, analizowania i interpretowania informacji oraz formułowania krytycznej argumentacji

• Do zaliczenia przedmiotu konieczna jest aktywna obecność na wszystkich zajęciach lub wywiązanie się z uzupełnienia wiadomości z zajęć, na których się nie było. Każde nieuzupełnienie wiadomości z zajęć będzie skutkowało obniżeniem oceny o pół stopnia przy wyjściowej ocenie: 5,0
• Ocena z przedmiotu będzie opierała się na aktywnym wykonaniu zadań cząstkowych, z których część zostanie sprowadzona do postaci prezentacji końcowej według podanego wzoru٭.
• Brak wykonania jednego z punktów prezentacji będzie skutkowało obniżeniem oceny o pół, przy wyjściowej: 5,0
• 5! otrzymają te osoby oceny, które zawrą w prezentacji treści ponad to, co mieści się we wzorze.
• W przypadku oceny negatywnej, będzie można ją poprawić:
• A) na ocenę dostateczną, poprawiając prezentację
• B) na ocenę wyższą niż dostateczna, robiąc zupełnie nową, dodatkową prezentację na inny temat

٭WYKONANIE PROJEKTU – PREZENTACJI WYBRANEJ SPOŁECZNOŚCI MEDIALNEJ WEDUG PONIŻSZEGO WZORU:

I SPOŁECZNOŚĆ MEDIALNA
1. Społeczność medialna do badania metodą autoetnograficzną.
2. Wstępnie jej określenie: nazwa i co za nią się kryje.
3. Określenie czasu uczestnictwa badacza w społeczności lub jej obserwacji.

II EWOLUCJA SPOŁECZNOŚCI MEDIALNEJ
1. Pochodzenie (skąd się wywodzi z nazwami i datami powstania protoplastów)
2. Data powstania (założyciel/ założyciele);
3. Zmiany, przekształcenia, rozwarstwienia
4. Drzewo genealogiczne społeczności (?) – z pozycji badacza

III ŚRODOWISKO MEDIALNE
1. Przestrzeń i jej organizacja :
 typografia (układ na stronie poszczególnych elementów składowych: tekst, grafika, kolorystyka, oświetlenie, światłocienie, tekstury, itp., fotografia)
 multimedia
 zmienność lub stałość, statyka, dynamika
 ocena przestrzeni przez badacza

2. Użytkownicy (demografia):
 liczba członków w dniu badania
 płeć
 wiek
 środowisko zewnętrzne (pochodzenie geograficzne, środowisko społeczne, np. studenci, grupa zawodowa lub inna)
 informacje o badaczu

3. Czas:
 Dostępność do grupy (stała, okresowa)
 Średnia częstość i długość obecności członków społeczności w środowisku
Średnia częstość i długość obecności badacza w środowisku

IV STOSUNKI SPOŁECZNE W GRUPIE MEDIALNEJ
1. Charakterystyka stosunków społecznych w grupie według ośmiu kryteriów:
• stosunki przypisane lub osiągane
• stosunki instrumentalne (stanowiące środki do celu lub traktowane w ten sposób) lub autoteliczne (będące celem same w sobie)
• stosunki formalne lub nieformalne (według przepisów lub nie)
• stosunki rozproszone lub zogniskowane
• stosunki ciągłe lub terminowe
• stosunki egalitarne (egalitarność stosunku społecznego – równość lub podobieństwo miejsca partnerów w hierarchii bogactwa, władzy, prestiżu, wykształcenia i podobne) lub nieegalitarne (hierarchia)
• stosunki homogamiczne lub heterogamiczne (jednorodne, różnorodne)
• stosunki intymne lub oficjalne (inaczej: gorące lub zimne).
2. Relacja badacza wobec pozostałych osób w społeczności (rola społeczna, status społeczny w grupie).

V KOMUNIKACJA W SPOŁECZNOŚCI MEDIALNEJ
1. Komunikacja zewnętrzna
Odnośniki, odsyłacze, hiperlinki itp. (dokąd? i skąd?) – cele, przyczyny
2. Komunikacja wewnętrzna (cechy charakterystyczne)
3. Indywidualne sposoby komunikowania się w społeczności przez badacza

VI IDEE, MITY, LEGENDY, RYTUAŁY SPOŁECZNOŚCI MEDIALNEJ
1. Dokładne opisanie idei, tematu łączącego daną społeczność, np. gra, określone zainteresowania itp. (bardzo konkretnie).
2. Przyjęte w społeczności wyjaśnienia odwiecznych zagadnień bytu, świata, życia i śmierci, dobra i zła oraz przeznaczenia człowieka, celów, losów, zachowań człowieka, zagadnienia legendarne w grupie.
3. Rytuały, czyli powtarzalne i przyjęte zachowania członków społeczności (netykieta) i przykłady takich zachowań, w tym przykłady zachowań badacza.

VII OSOBOWOŚĆ SPOŁECZNOŚCI MEDIALNEJ
1. Osobowość badacza w społeczności medialnej (typ) – opis
2. Podobieństwa i różnice między osobowością fizyczną badacza a jej awatarem
3. Osobowość całej społeczności medialnej

VIII WYTWORY SPOŁECZNOŚCI MEDIALNEJ
I Wytwory:
1. Myśli, przesłania, pomysły, koncepty, opinie itp.
2. Teksty
3. Obrazy
4. Nagrania audiofoniczne
5. Nagrania wideofoniczne
6. Przedmioty rzeczywiste
7. Itp.
II. Konkretne wytwory badacza w społeczności medialnej

Burszta W. J., Damrosz J. (red.), Pożegnanie paradygmatu. Etnologia wobec współczesności, Warszawa 1994;
Clifford J., Kłopoty z kulturą. Dwudziestowieczna etnografia, literatura i sztuka, Warszawa 2000.
Encyklopedia PWN, https://encyklopedia.pwn.pl
Kowalski P., Refleksje o antropologii mediów, „Dziennikarstwo i media” 2010, 1, s. 15–43.
Kuligowski W., Antropologia współczesności. Wiele światów, jedno miejsce, Kraków 2007.
Lemański A., Co po McLuhanie? Krytyczne teorie kultury mediów później nowoczesności, [w:] K. J. Stryjski
(red.), Dyskursy o kulturze, Łódź 2011, s. 35–54.
Mularz K., Media społecznościowe a budowanie wizerunku i relacji międzyludzkich, [w:] A. Kotowska
(red.), Świat (po)cyfrowej rewolucji. W kręgu analiz socjologicznych, Rzeszów 2019, s. 93–113.
Nowicka E., Świat człowieka — świat kultury, Warszawa 1991;
Olszewska-Dyoniziak B., Człowiek — kultura — osobowość, Kraków 1991.
Paluch A. K., Mistrzowie antropologii społecznej, Warszawa 1990.
Posern-Zieliński A. (red.), Etnologia polska między ludoznawstwem a antropologią, Poznań 1995.
Robotycki, Cz. Etnografia wobec kultury współczesnej, Kraków 1992;
Sokolewicz Z. (red.), Etnologia. Wybór tekstów, Warszawa 1969, s. 6.
Staszczak Z. (red.), Słownik etnologiczny. Terminy ogólne, Warszawa 1987.
Terlecka M. (red.), Historia etnologii polskiej, Wrocław 1973;
Tylor E. B., Cywilizacja pierwotna, Warszawa 1896.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 2700-L-LM-D5ETME-LMM w USOSweb