Gry strategiczne 2600-SDzGS-f

Analiza sytuacji na świecie wykazuje, że jednym z największych zagrożeń dla bezpieczeństwa międzynarodowego są państwa, na terenie których toczą się konflikty zbrojne, zdestabilizowane politycznie lub wkraczające w kategorię „ungoverned spaces” (obszary charakteryzujące się brakiem kontroli politycznej). Destabilizacja polityczna ogranicza bezpieczeństwo wewnętrzne państwa i stosowanie prawa, co hamuje rozwój gospodarczy i społeczny. Sytuacje konfliktowe mają także łatwość rozprzestrzeniania się ponad granicami. Dodatkowo brak kontroli terytorium pozostawia przestrzeń, w której rozwijają się kolejne czynniki destabilizacyjne, takie jak np. szkolenie terrorystów, rozwój prac nad bronią masowego rażenia czy wymuszanie produkcji i kontrola handlu produktami przynoszącymi zyski, z których można finansować działalność terrorystyczną (np. makiem).

Niebezpieczeństwa powstające w takich przestrzeniach zagrażają nie tylko stabilności politycznej, rozwojowi gospodarczemu i społecznemu w państwie, na terenie którego zachodzą, ale i bezpieczeństwu międzynarodowemu poprzez możliwość łatwego rozprzestrzeniania do państw Zachodu. Oprócz łatwości przenikania przez granice, istotnym czynnikiem są też kwestie doktrynalne, które dyktują, że Zachód jest obecnie najchętniej wybieranym terenem zamachów terrorystycznych. Stabilizacja pokonfliktowa czyli odbudowa polityczna, gospodarcza, społeczna państwa po zatrzymaniu konfliktu zbrojnego - nawet odległego geograficznie - staje się wobec tego koniecznością dla państw Zachodu.

Ze względu na ograniczone czasowo doświadczenie związane z taką stabilizacją oraz brak synergii pomiędzy nauką a polityką i działaniami wojskowymi, wiedza na temat stabilizacji pokonfliktowej i jej implementacji jest ograniczona i sfragmentaryzowana. Jej szybki przyrost oraz opracowanie metod jej zastosowania w rzeczywistości pokonfliktowej staje się priorytetem dla organizacji zaangażowanych w działania stabilizacyjne i odpowiedzialnych za ich przebieg. Najdynamiczniejszym sposobem na zbudowanie pomostu pomiędzy wiedzą, doświadczeniem, potencjałem i możliwościami jest gra strategiczna pozwalająca na przeprowadzenie symulacji procesów stabilizacyjnych i pokojowych. Podobne rozwiązanie jest przygotowywane we wspólnym projekcie Centrum Europejskiego Uniwersytetu Warszawskiego i NATO.

Podczas kursu uczestnicy zapoznają się z koncepcją budowy gry strategicznej opartej na znalezieniu punktów wspólnych pomiędzy dorobkiem teoretycznym i metodą opracowania gier w NATO. Poznają analizę PMESII (Political, military, economic, social, infrastructure, information) stosowaną przez NATO w przygotowywaniu strategii stabilizacyjnej i wybraną jako podstawę do budowy modułu stabilizacyjnego. Zapoznają się także z wybranymi pozycjami teoretycznymi dotyczącymi post-conflict peace-building, przez co możliwa jest wizualizacja problemów państwa pokonfliktowego, realizują zadania interaktywne służące naszkicowaniu relacji pomiędzy grupowymi podmiotami uczestniczącymi w odbudownie pokonfliktowej, znajdują powiązania pomiędzy poszczególnymi czynnikami PMESII oraz ustanawiają priorytety działań w sytuacji pokonfliktowej.