Zastosowanie genogramu w terapii rodzin 2500-SP310-03
1. Genogram na tle innych technik w terapii rodzin:
- omówienie trzech kolejnych faz rozwoju terapii rodzin
- wykorzystanie genogramu na kolejnych etapach rozwoju terapii.
Dallos, R., Draper, R. (2006). An introduction to family therapy. Systemic theory and practice. Midenhead: Open University Press. (lektura nie jest obowiązkowa)
de Barbaro B. (1997). Dzieje terapeuty rodzinnego. Znak, 10: 28–37.
2. Zapoznanie z techniką genogramu. Podstawowe zastosowania genogramu. Główne założenia w pracy z użyciem genogramu. Wprowadzenie symboli graficznych.
de Barbaro, B. (red.) (1999). Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. (rozdział Ilony Kołbik)
Namysłowska, I. (2000). Terapia rodzin (s. 173-181). Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii.
3. i 4. Interpretacja genogramu: 1) fuzja i emocjonalne odcięcie, 2) delegacje rodzinne, 3) triangulacja, 4) lojalność 5) struktura rodziny, 6) mitologia rodzinna, 7) zasoby rodziny.
Proszę o przeczytanie książki pod red. de Barbaro (patrz literatura)
oraz
Siewierska, A., Słiwczyńska, J. Misiec, M., Namysłowska, I. (2010). Więzi czy wiązania - przebieg separacji międzypokoleniowej w rodzinach dorastającej młodzieży (s. 81-96) W: B. Tryjarska (red.). Bliskość w rodzinie. Więzi w dzieciństwie a zaburzenia w dorosłości. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Na zajęcia 3 proszę o przyniesienie stworzonego przez siebie genogramu, który opisywałby zasoby rodzinne.
Lebert, N., Lebert S. (2004). Noszę jego nazwisko. Warszawa: Świat książki. (s.36-97)
5. Wykorzystanie genogramów w terapii narracyjnej.
(uwaga można się spodziewać wstępniaka z literatury)
Senator, D. (2010). Główne tezy teorii przywiązania (s. 17-37). W: B. Tryjarska (red.). Bliskość w rodzinie. Więzi w dzieciństwie a zaburzenia w dorosłości. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Vetere, A. (2008). Terapia systemowa i narracje przywiązania. Zastosowanie w terapii par. (s. 91-112) W: B. Józefik & G. Iniewicz (red.) Koncepcje przywiązania. od teorii do praktyki klinicznej. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
6. Genogram jako sposób prowadzenia wywiadu z rodziną.
Zajęcia poświęcone będą praktycznym aspektom wprowadzenia genogramu w trakcie spotkania z rodziną i jego przeprowadzania.
7. Genogram kulturowy i poczucie zakorzenienia
Uczestnicy poproszeni zostaną o narysowanie własnego genogramu kulturowego. Zajmować będziemy się również poczuciem zakorzenienia i badaniami nad nim.
Chrząstowski, S. (2009). Wykorzystanie genogramu we współczesnych nurtach terapii rodzin. Psychoterpia, 1, 65-76.
Nowaczyk, M. (2005) Poszukiwanie przodków. Genealogia dla każdego. Warszawa: PIW.
http://www.genpol.com (użyteczna strona)
8. Kolokwium
Zadanie podczas kolokwium będzie polegało na zinterpretowaniu genogramu.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Po ukończeniu przedmiotu student:
1) identyfikuje symbole genogramu i rysuje genogram klienta / pacjenta,
2) interpretuje genogram zgodnie z założeniami terapii systemowej,
3) interpretuje genogram odwołując się do terapii narracyjnej,
4) wykorzystuje genogram jako metodę diagnozy,
5) wykorzystuje genogram jako technikę terapeutyczną,
6) tworzy genogram kulturowy.
Kryteria oceniania
Kolokwium polegające na interpretacji wybranego genogramu oraz kolokwium dotyczącego przeczytanej literatury.
Literatura
(podana w opisie zajęć)
Proszę szczególną uwagę zwrócić na:
de Barbaro, B. (red.) (1999). Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. oraz wiadomości prezentowane na zajęciach
McGoldrick, Gerson, R., Shellenberg, S. (2007). Genogramy. Rozpoznanie i interwencja. Poznań: Zysk i s-ka.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: