Narzędzia pomiaru w psychologii zdrowia 2500-SP306-15
Jeszcze nie wprowadzono opisu dla tego przedmiotu...
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Wiedza
Student:
• zna psychologiczne czynniki indywidualne mające znaczenie w powstawaniu i przebiegu chorób somatycznych i metody służące do ich pomiaru;
• rozumie złożoność reakcji pacjentów na chorobę i ból, zna sposoby ich mierzenia.
• definiuje pojęcia jakości życia, adaptacji do choroby i odpowiadające im sposoby operacjonalizacji;
• zna zasady nawiązywania kontaktu oraz prowadzenia wywiadu psychomedycznego z chorym somatycznie
• rozumie problemy psychospołeczne wynikające z hospitalizacji pacjenta, zna metody pomocne w ich pomiarze.
Umiejętności
Student:
• potrafi zaplanować oraz przeprowadzić wywiad psychomedyczny z pacjentem somatycznym oraz przygotować na jego podstawie diagnozę.
• potrafi dobrać sposób pomiaru do analizowanego problemu z zakresu psychologii zdrowia
• potrafi wyszukać w literaturze oraz krytycznie ocenić metody pomocne w zakresie badań z psychologii zdrowia
Postawy
Student:
• Jest wrażliwy na problemy psychologiczne pacjentów chorych somatycznie
• Uwzględnia złożoność problemów badawczych w obszarze psychologii zdrowia
Kryteria oceniania
Zaliczenie zajęć odbywa się w oparciu o:
• obecność i aktywność na zajęciach,
• przygotowanie krótkiej prezentacji dotyczącej wybranego narzędzia pomiarowego,
• udział w scence przygotowanej na podstawie otrzymanego scenariusza, a także opracowanie diagnozy psychomedycznej na bazie tego doświadczenia
• wynik pisemnego kolokwium zaliczeniowego
UWAGA: zajęcia specjalizacyjne z Zadania 1 "Nowa specjalizacja - psychologia zdrowia" w ramach projektu „Zawód psycholog: dostosowanie programów specjalizacji i staży dla studentów psychologii UW do wymagań rynku pracy” współfinansowanym ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
Na zajęciach sprawdzana jest obecność.
Literatura
Literatura obowiązkowa:
1. Dudek, B., Koniarek, J. (1987). Adaptacja testu DM McNaira, M Lorra, LF Dropplemana: Profile of Mood States (POMS). Przegląd Psychologiczny, 30, 753-761.
2. Engel-Bernatowicz, A. (2005). Specyfika kontaktu w wywiadzie psychologicznym. W: K.Stemplewska-Żakowicz i K.Krejtz, Wywiad psychologiczny 2, ss.54-79.
3. Heszen – Niejodek, I. (red.) Rola psychologa w diagnostyce i leczeniu chorób somatycznych. PZWL Warszawa, 1990
4. Jakubowska-Winiecka, A. (2003). Miejsce psychologa w zespole medycznym i jego rola w procesie leczenia chorych somatycznie. Na przykładzie doświadczeń w pracy z pacjentami ze schyłkową niewydolnością nerek. Lęk i Depresja, 8, 45-53.
5. Juczyński, Z. (2001). Narzędzia pomiaru w promocji i psychologii zdrowia. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.
6. Kulczycki, M. (1971). Psychologiczne problemy człowieka chorego. Warszawa: Ossolineum.
7. Romanowska, K. (2005). Opór. Praca z oporem. W: K.Stemplewska-Żakowicz i K.Krejtz, Wywiad psychologiczny 2, ss 188-213.
8. Strelau, J., Jaworowska, A., Wrześniewski, K., Szczepaniak, P. (2005). Kwestionariusz radzenia sobie w sytuacjach stresowych CISS. Podręcznik. Pracownia Testów Psychologicznych PTP.
9. Śniegulska, M. (2005). Jakość życia z chorobą serca – wywiad z pacjentem leczonym kardiologicznie. W: K. Stemplewska-Żakowicz, K. Krejtz. Wywiad psychologiczny, Tom III, Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.
10. Wrześniewski, K. (1975). Skala do badania Postaw Wobec Choroby pacjentów po zawale serca. Studia Psychologiczne, 14, 99.
Literatura uzupełniająca:
1. Dolińska-Zygmunt (red.) (1996). Elementy psychologii zdrowia. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
2. Oniszczenko, W. (1998). Stres to brzmi groźnie. Warszawa: Wydawnictwo „Żak”.
3. Szustrowa, T. (red.). (1987). Swobodne techniki diagnostyczne. Warszawa: Wydawnictwo UW.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: