Podstawy komunikowania się w języku migowym 2500-PL-SP-06-06
Blok I – Głuchota - patologia czy kultura? – kultura versus patologia; Głuchota jako zjawisko medyczne czy jako czynnik integracji kulturowej; psychospołeczne konsekwencje głuchoty; różnice jako wskaźniki odrębności, a nie podrzędności (różnice versus deficyty); głusi jako kategoria ludzi niepełnosprawnych czy jako mniejszość językowa i kulturowa? Czy głusi mają świadomość własnej kultury? Deafhood – pojęcie określające możliwości, a nie braki; Trochę historii na temat edukacji głuchych w Polsce i na świecie.
Blok II – Polski Język Migowy - mity i fakty – przedstawienie najbardziej popularnych mitów dotyczących struktury PJM i ich weryfikacja; omówienie badań nad PJM; bardzo ogólna prezentacja struktury PJM na poziomie fonologicznym, morfologicznym i składniowym. omówienie społecznych i kulturowych warunków użycia PJM: (1) warianty językowe, (2) zmiany historyczne znaków migowych i (3) relacje między PJM a innym językami.
Blok III – Wprowadzenie do wizualnej komunikacji – wprowadzenie przydomków imiennych związanych z kulturą wizualną; rozwijanie umiejętności użycia specyficznych regulatorów niezbędnych do komunikacji wizualnej (np. nawiązywanie i podtrzymywanie kontaktu wzrokowego, zwracanie na siebie uwagi, naprzemienność ról); rozwijanie umiejętności podtrzymywania kontaktu wzrokowego; uwrażliwianie percepcji wzrokowej (wykształcenie sprawności w przestawianiu się z percepcji słuchowej na wzrokową); wprowadzenie alfabetu palcowego.
Blok IV – Gramatyka twarzy – przedstawianie zasad prowadzenia dialogu (np. zadawanie pytań, udzielanie odpowiedzi, potwierdzenie/zaprzeczenie informacji itp.); prowadzenie prostych dialogów w PJM; wprowadzenie elementów pantomimy; objaśnianie reguł użycia ekspresji twarzy na poziomie prozodyczno-gramatycznym; tworzenie różnego rodzaju prostych zdań w PJM: twierdzących, pytających, przeczących, rozkazujących; objaśnianie reguł obligatoryjnego użycia gestów wargowych i oralnych przy wykonywaniu znaków
migowych; wprowadzenie znaków niemanualnych (odróżnianie znaków manualnych od znaków niemanualnych) pełniących rolę regulatorów.
Blok V – Przestrzeń wizualna – rozszerzanie słownictwa (np. liczby, nazwy kolorów, rzeczy, czynności); kształtowanie umiejętności tworzenia podstawowych wypowiedzi w przestrzeni migowej; wprowadzanie słów migowych o charakterze przestrzennym; objaśnianie sposobów przestrzennego użycia słów migowych; kształtowanie umiejętności organizacji przestrzennej w tworzeniu wypowiedzi migowych.
Blok VI – Wizualny świat narracji - rozwijanie umiejętności tworzenia prostych narracji (tworzenie opowiadania na temat siebie samego, studiów itp.); opisywanie różnic między głuchymi a słyszącymi pod kątem kultury; wprowadzenie do humoru głuchych; objaśnianie psychologicznych aspektów humoru głuchych.
Blok VII – Powtórzenie materiału – utrwalanie słów migowych i elementów gramatycznych PJM; wykonywanie ćwiczeń konwersacyjnych, narracyjnych i translatorskich; sprawdzian umiejętności komunikacyjnych; zaliczenie przedmiotu.
Efekty kształcenia
Sformułowany jako efekty uczenia:
Wiedza
Studenci:
mają świadomość, że głuchota stanowi czynnik integracji kulturowej;
rozumieją podstawowe różnice kulturowe między słyszącymi a głuchymi;
posiadają podstawową wiedzę o mitach i faktach dotyczących PJM;
znają różnicę między PJM a innymi formami systemu migowego;
posiadają wiedzę o normach zachowania w komunikacji głuchych.
Umiejętności
Studenci:
posiadają bardzo podstawowy zakres słownictwa i podstawy gramatyczne PJM oraz alfabet palcowy;
znają reguły inicjowania, podtrzymywania i kończenia konwersacji migowej;
właściwie używają regulatorów podczas rozmów w PJM;
wyrażają proste zdania twierdzące, przeczące, pytania ogólne i szczegółowe z użyciem odpowiedniej ekspresji twarzy;
prowadzą bardzo proste dialogi w PJM.
Postawy:
Studenci:
rozumieją niemedyczny sposób funkcjonowania osób g/Głuchych i niedosłyszących, postrzegają je w kontekście kulturowym i społecznym;
mają świadomość, że Głusi stanowią mniejszość językową;
Kryteria oceniania
- zaliczenie końcowe (w formie "ustnej" w polskim języku migowym) - 91% oceny końcowej
- kontrola obecności (obecność na wszystkich zajęciach + 4 %; nieobecność na jednym wykładzie + 2%)
- poziom aktywności na zajęciach (prowadzenie dialogów i opowiadań w polskim języku migowym + 5%)
Kryteria oceny końcowej:
51-60%: dst,
61-70% dst+
71-80% db,
81-90% db+
91-99% bdb,
100% celujący
Literatura
1. Ladd, P. (2005). Deafhood: A concept stressing possibilities, not deficits. Scandinavian Journal of Public Health, 33, 12-17.
2. Lane, H. (2008). Do Deaf people have a disability? W: H-Dirksen L. Bauman (red.), Open your eyes. Deaf studies talking. University Of Minnesota Press.
3. Padden C. (1980). The deaf community and the culture of deaf people W: Baker C., Battison R. (red.) Sign language and the deaf community. National Association of the Deaf.
4. Sacks, O. (2011). Zobaczyć głos. Podróż do świata ciszy. Poznań: Wyd. Zysk i S-ka.
5. Tomaszewski, P.(2004). Polski Język Migowy - mity i fakty. Poradnik Językowy, 6, 59
6. Tomaszewski P., Gałkowski T., Rosik P. (2002). Nauczanie polskiego języka migowego jako obcego języka: Czy osoby słyszące mogą przyswoić język wizualny? Czasopismo Psychologiczne, 8, 1, 7-20.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: