Psychologia w prawie karnym (dla studiów dziennych i wieczorowych) 2500-PL-PS-SP304-04
Jeszcze nie wprowadzono opisu dla tego przedmiotu...
W cyklu 2024Z:
Seminarium ma na celu zapoznanie studentów z rolą i zadaniami biegłego psychologa w sprawach karnych. Zajęcia zostaną podzielone na 5 bloków tematycznych. BLOK I – Prawo karne materialne i procesowe – podstawowe zagadnienia Nakład pracy studenta: |
W cyklu 2025Z:
Seminarium ma na celu zapoznanie studentów z rolą i zadaniami biegłego psychologa w sprawach karnych. Zajęcia zostaną podzielone na 5 bloków tematycznych. BLOK I – Prawo karne materialne i procesowe – podstawowe zagadnienia Nakład pracy studenta: |
Tryb prowadzenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza. Student:
- posiada podstawową wiedzę z zakresu psychologii zeznań świadków (dorosłych i dzieci), wyjaśnień oskarżonego, psychologicznej ekspertyzy sprawcy czynu zabronionego;
W tym w szczególności:
- zna podstawowe czynniki wpływające na kształt zeznań naocznych świadków;
- zna różne formy oceny wiarygodności świadka;
-zna zasady prowadzenia wywiadu z dzieckiem pokrzywdzonym;
- zna podstawowe czynniki wpływające na treść wyjaśnień oskrażonych/podejrzanych;
- ma podstawowe informacje dotyczące czynników psychologicznych w opiniowaniu sprawców przestępstw;
- zna zasady etyczne dotyczące opiniowania w sprawach karnych;
- posiada podstawową wiedzę z zakresu prawa karnego i postępowania karnego;
Postawy. Student:
- stosuje zasady etyczne opiniowania psychologicznego na potrzeby sądu
Umiejętności. Student:
- potrafi znaleźć literaturę psychologiczną i prawniczą dotyczącą roli psychologa w sprawach karnych
- sprawnie posługuje się podstawową terminologią psychologiczną i prawniczą dotyczącą spraw karnych;
Praktyki zawodowe
brak
Literatura
W cyklu 2024Z:
Ackerman, M. (2005) Podstawy psychologii sądowej. Gdańsk: GWP Augustynek, A.( 2008) Sugestia, manipulacja, hipnoza. Warszawa. Difin. Ciosek M. (2001) Psychologia sądowa i penitencjarna. Warszawa: Wydawnictwo prawnicze LexisNexis Gierowski J.K (1992). Stan silnego wzburzenia jak przedmiot sądowej ekspertyzy psychologicznej. Palestra 3-4 s. 108-116. Gierowski J. K., Szymusik A. (1996), Postępowanie karne i cywilne wobec osób zaburzonych psychicznie, Kraków: Collegium Medicum UJ. Gierowski J.K., Jaśkiewicz-Obydzińska T., Najda M.(2008) Psychologia w postepowaniu karnym. Warszawa LexisNexis. Gruza E. (2003) Ocena wiarygodności świadków w procesie karnym. Kraków Zakamycze MacFarlane K. Feldmeth J. R.(2002) Przesłuchanie i diagnoza małego dziecka . Fundacja dzieci niczyje. Memon A, Vrij A., Bull R. (2003) Prawo i psychologia .GWP Polczyk, R.( 2007) Mechanizmy efektu dezinformacji w kontekście zeznań świadka naocznego. Kraków: Wyd. UJ Poznaniak, W. (2005). Psychologia sądowa – wybrane zagadnienia W: H. Sęk(red.): Psychologia kliniczna. Gdańsk: GWP Rode, D., Dukała, K., Kabzińska, J., & Zalewska-Łunkiewicz, K. (2020). Kliniczna psychologia sądowa. PWN. (Rozdział 2, 3, 4, 5) Stanik, J. (1997) Psychologiczne opiniodawstwo sądowe w sprawach o zabójstwo z afektu, w: J. M. Stanik red. Wybrane obszary praktyki biegłego sądowego psychologa, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego Vrij A.(2009) Wykrywanie kłamstw i oszukiwania. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagielońskiego Wojciechowski, B. W. (2016). Analiza i ocena zeznań świadków. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Wojciechowski, J., & Stala, K. (2021). Udział psychologa w przesłuchaniu małoletniego świadka–wyzwania i pułapki. Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka, 20(1), 14-46. Wójcikiewicz J. (2002). Ekspertyza sądowa, Kraków: Zakamycze Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 1997 r. Nr 88, poz. 553) Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r. Nr 89, poz. 555) |
W cyklu 2025Z:
Ackerman, M. (2005) Podstawy psychologii sądowej. Gdańsk: GWP Augustynek, A.( 2008) Sugestia, manipulacja, hipnoza. Warszawa. Difin. Ciosek M. (2001) Psychologia sądowa i penitencjarna. Warszawa: Wydawnictwo prawnicze LexisNexis Gierowski J.K (1992). Stan silnego wzburzenia jak przedmiot sądowej ekspertyzy psychologicznej. Palestra 3-4 s. 108-116. Gierowski J. K., Szymusik A. (1996), Postępowanie karne i cywilne wobec osób zaburzonych psychicznie, Kraków: Collegium Medicum UJ. Gierowski J.K., Jaśkiewicz-Obydzińska T., Najda M.(2008) Psychologia w postepowaniu karnym. Warszawa LexisNexis. Gruza E. (2003) Ocena wiarygodności świadków w procesie karnym. Kraków Zakamycze MacFarlane K. Feldmeth J. R.(2002) Przesłuchanie i diagnoza małego dziecka . Fundacja dzieci niczyje. Memon A, Vrij A., Bull R. (2003) Prawo i psychologia .GWP Polczyk, R.( 2007) Mechanizmy efektu dezinformacji w kontekście zeznań świadka naocznego. Kraków: Wyd. UJ Poznaniak, W. (2005). Psychologia sądowa – wybrane zagadnienia W: H. Sęk(red.): Psychologia kliniczna. Gdańsk: GWP Rode, D., Dukała, K., Kabzińska, J., & Zalewska-Łunkiewicz, K. (2020). Kliniczna psychologia sądowa. PWN. (Rozdział 2, 3, 4, 5) Stanik, J. (1997) Psychologiczne opiniodawstwo sądowe w sprawach o zabójstwo z afektu, w: J. M. Stanik red. Wybrane obszary praktyki biegłego sądowego psychologa, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego Vrij A.(2009) Wykrywanie kłamstw i oszukiwania. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagielońskiego Wojciechowski, B. W. (2016). Analiza i ocena zeznań świadków. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Wojciechowski, J., & Stala, K. (2021). Udział psychologa w przesłuchaniu małoletniego świadka–wyzwania i pułapki. Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka, 20(1), 14-46. Wójcikiewicz J. (2002). Ekspertyza sądowa, Kraków: Zakamycze Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 1997 r. Nr 88, poz. 553) Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r. Nr 89, poz. 555) |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: