Psychoterapia dzieci i młodzieży - podstawowe zjawiska 2500-PL-PS-SP302-17

1. Wprowadzenie. Szkolenie w psychoterapii dzieci i młodzieży. Problemy etyczne
2. Specyfika terapii dzieci w ujęciu psychodynamicznym – perspektywa historyczna i współczesna. Istota terapii dzieci w nurcie behawioralno-poznawczym.
3. Diagnoza w terapii dzieci i młodzieży. Czy diagnoza poprzez terapię jest zjawiskiem uzasadnionym teoretycznie i klinicznie?
4. Diagnoza poziomu rozwoju Ja cielesnego. Miejsce ciała i cielesności w psychoterapii dzieci Różne podejścia teoretyczne.
5. Diagnoza problemów dziecka i sposobu funkcjonowania jego rodziców. Formułowanie prognozy procesu psychoterapii
6. Wprowadzenie do problematyki przeniesienia. Diagnoza przeniesienia
7. Opór w terapii dzieci i młodzieży – opór dzieci czy opór rodziców?
8. Praca z rodzicami w terapii dzieci i młodzieży
9. Przeciwprzeniesienie psychoterapeuty
10. Specyfika psychoterapii młodzieży
11. Elementy twórcze w psychoterapii; zjawisko korektywnego doświadczenia emocjonalnego
12. Kończenie terapii. Kiedy wiadomo, że można kończyć terapię dziecka i jego rodziny? Co to znaczy „udana" terapia?

W cyklu 2024L:

Kurs poświęcony jest przedstawieniu podstawowych zjawisk w psychoterapii dzieci i młodzieży. Przedstawione będą różne nurty stosowane w pracy terapeutycznej z dziećmi i młodzieżą w tym psychodynamiczny, poznawczo-behawioralny, humanistyczny (niedyrektywna terapia oparta o zabawę, podejście Gestalt). Omawiane będą też metody terapii oparte o mentalizację czy uważność. Szczególna uwaga będzie skoncentrowana na pracy z rodzicami i ich roli w procesie leczenia dzieci. Dokonamy krytycznej oceny wybranych elementów teorii w aspekcie ich użyteczności w pracy klinicznej i psychoterapii dzieci i młodzieży. Tezy teoretyczne będą ilustrowane przy pomocy materiału klinicznego pochodzącego z praktyki klinicznej osób prowadzących oraz wzbogacone ćwiczeniami praktycznymi.

Tryb prowadzenia

w sali

Założenia (opisowo)

Kurs jest obowiązkowy dla studentów Specjalizacji Psychologia Kliniczna Dziecka i Rodziny

Koordynatorzy przedmiotu

Małgorzata Gambin
Małgorzata Woźniak-Prus

Efekty kształcenia

Wiedza. Studenci:
– Poznają podstawowe zjawiska w psychoterapii dzieci i młodzieży
– Rozumieją specyfikę diagnozy funkcjonowania psychicznego w podejściu psychodynamicznym
Postawy. Studenci:
– Potrafią poddać refleksji istotę trudności w pracy psychoterapeutycznej z dziećmi i młodzieżą
– Mogą dostrzec związek między zachowaniem pacjenta dziecięcego w procesie psychoterapii i przeciwprzeniesieniem terapeuty
Umiejętności. Studenci:
– Zdobędą umiejętności dotyczące stosowania wiedzy psychologicznej w kontakcie z dzieckiem i jego rodziną
– Będą w stanie rozpoznać zasady wyboru najlepszych metod pomocy psychologicznej dla dziecka, pacjenta młodzieżowego lub rodziny

Kryteria oceniania

Obecność na zajęciach (możliwe są dwie nieobecności)

Kolokwium zaliczeniowe – 100%

Praktyki zawodowe

Brak

Literatura

Kendall, Ph. C. (2010). (red.), Terapia dzieci i młodzieży. Procedury poznawczo-behawioralne. Kraków: Wydawnictwo UJ. (Wybrane rozdziały)
McWilliams, N. (2009). Diagnoza psychoanalityczna. Gdańsk: GWP (rozdz. 2, s. 64-87).
Schier, K. (2000). Terapia psychoanalityczna dzieci i młodzieży: przeniesienie. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.
Schier, K. (2007). Problemy etyczne w psychoterapii dzieci. W: A. I. Brzezińska, Z. Toeplitz (red.). Problemy etyczne w badaniach i interwencji psychologicznej wobec dzieci i młodzieży. (s. 223-236). Warszawa: Wydawnictwo SWPS Academica.
Schier, K. (2006). Faeton – dramat dorastania dziecka adoptowanego (s. 66-77) oraz Chiron – trauma utraty i proces żałoby psychicznej w procesie psychoanalizy adolescenta (s. 91-108). W: K. Schier, M. Zalewska (2006). Krewni i znajomi Edypa. Kliniczne studia dzieci i ich rodziców. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe Scholar.
Schier, K. (2012). Psychoterapia psychoanalityczna dzieci i młodzieży. W. I. Namysłowska (red.). Psychiatria dzieci i młodzieży. Wydanie II rozszerzone i uaktualnione. (489-513). Wydawnictwo Lekarskie PZWL: Warszawa.
Summers, R. F., Barber, J. P. (2014). Terapia psychodynamiczna. Praktyka oparta na dowodach. Kraków. Wydawnictwo UJ. (rozdział 4, 10 i 14).
Totton, N. (2011). Body psychotherapy. An introduction. Maidenhead, Philadelphia: Open University Press (wybrane rozdziały).

W cyklu 2024L:

Literatura obowiązkowa:
Biała, M. (1994). Teoria zabawy według koncepcji D. W. Winnicotta, Nowiny Psychologiczne, 4, 25-28.
Grzesiuk, L., Suszek, H. (2011). Psychoterapia. Praktyka. (wybrane rozdziały )
Grzesiuk, L., Suszek, H. (2011). Psychoterapia. Problemy pacjentów (wybrane rozdziały)
Kendall, P., Hedtke, K. A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u dzieci. Podręcznik terapeuty, Gdańsk: GWP.
Kołakowski, A., Pisula, A. (2014). Sposób na trudne dziecko. Przyjazna terapia behawioralna. Sopot: GWP (wybrane rozdziały)
Landreth, G. ( 2016). Terapia zabawą. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego (wybrane fragmenty).
Oaklander, V. (2006). Hidden treasure. (wybrane fragment)
Stallard, P. (2006). Czujesz tak, jak myślisz. Praktyczne zastosowanie terapii poznawczo-behawioralnej w pracy z dziećmi. Poznań:Zysk i S-ka
Toeplitz, Z. (2019). Niepełnoletni jako klient psychologa w: J. Brzeziński, B. Chyrowicz, Z. Toeplitz, M. Toeplitz-Winiewska (red.), Etyka zawodu psychologa (s. 427-447). Warszawa: PWN
Woźniak-Prus, M., Gambin, M. (2016). Niedyrektywna terapia zabawą skoncentrowana na dziecku w pracy z dziećmi chorymi somatycznie. W: L. Zabłocka-Żytka, E. Sokołowska (Red). Pomoc psychologiczna chorym somatycznie. Warszawa: Diffin

Literatura uzupełniająca:

Axline, V. (1986). Dibs in Search Of Self . Nowy Jork: The Random House Publishing Group
Oaklander, V. (2021). Okna do naszych dzieci. Terapia dzieci i młodzieży w podejściu Gestalt. Oficyna Związek Otwarty

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 2500-PL-PS-SP302-17 w USOSweb