Kierunki i metody rehabilitacji neuropsychologicznej, cz. II 2500-PL-PS-SP301-11
Zajęcia poświęcone będą przede wszystkim różnym metodom i technikom terapeutycznym w rehabilitacji osób z najczęstszymi, nabytymi uszkodzeniami mózgu (w szczególności niepostępującymi). Omówione zostaną również praktyczne aspekty pracy neuropsychologa klinicznego w oddziale szpitalnym. Istotnym tematem będą kwestie związane z oceną efektów interwencji neuropsychologicznych zarówno w przypadku pojedynczych pacjentów, jak też w kontekście badań grupowych. Szczególna uwaga zostanie skierowana na aktualne rekomendacje i wskazania terapeutyczne sformułowane na podstawie praktyki opartej na dowodach naukowych. Zostaną też przedstawione eksperymentalne, m.in. neurofizjologiczne strategie wspierania treningu poznawczego.
Tematy:
1. Pomiar efektów rehabilitacji neuropsychologicznej
2. Skuteczność rehabilitacji neuropsychologicznej
3. Stany ograniczonej świadomości – rola neuropsychologa
4. Terapia zaburzeń uwagi
5. Terapia zespołu zaniedbywania
6. Terapia zaburzeń spostrzegania wzrokowego
7. Terapia zaburzeń pamięci
8. Terapia afazji
9. Terapia zaburzeń wyższej organizacji ruchu i apraksji
10. Wsparcie psychologiczne i psychoterapia
11. Zastosowanie nieinwazyjnej stymulacji mózgu w rehabilitacji neuropsychologicznej
12. Interfejsy mózg-komputer (BCI) jako technologia wspomagająca neurorehabilitację
|
W cyklu 2024Z:
Zajęcia poświęcone będą przede wszystkim różnym metodom i technikom terapeutycznym w rehabilitacji osób z najczęstszymi, nabytymi uszkodzeniami mózgu (w szczególności niepostępującymi). Omówione zostaną również praktyczne aspekty pracy neuropsychologa klinicznego w oddziale szpitalnym. Istotnym tematem będą kwestie związane z oceną efektów interwencji neuropsychologicznych zarówno w przypadku pojedynczych pacjentów, jak też w kontekście badań grupowych. Szczególna uwaga zostanie skierowana na aktualne rekomendacje i wskazania terapeutyczne sformułowane na podstawie praktyki opartej na dowodach naukowych. Zostaną też przedstawione eksperymentalne, m.in. neurofizjologiczne strategie wspierania treningu poznawczego. |
Kierunek podstawowy MISMaP
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Wymagania (lista przedmiotów)
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Zna podstawowe założenia terapii neuropsychologicznej, różne szkoły terapii. Zna metody terapii zaburzeń różnych funkcji poznawczych.
Student potrafi zaprojektować terapie osoby z zaburzeniami funkcji poznawczych po uszkodzeniu mózgu,
Zna relacje funkcjonalne zachodzące między aktywnością ośrodkowego układu nerwowego a czynnościami ruchowymi, poznawczymi i emocjonalnymi człowieka.
Rozumie relacje między teorią a praktyką rehabilitacji neuropsychologicznej
Zna i rozumie zasady etyki wykonywania zawodu.
Kryteria oceniania
Kolokwium zaliczeniowe (100%) Na koniec zajęć studenci będą musieli zaliczyć test podsumowujący składający się z ok. 30 pytań różnego formatu (jednokrotny i wielokrotny wybór, pytania otwarte).
Studenci zachęcani są do aktywnego uczestnictwa w zajęciach. Znaczący wkład merytoryczny w dyskusję i wyjątkowo dobrze wykonane zadania domowe, będą nagradzane dodatkową oceną.
Dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze. Dalsze nieusprawiedliwione nieobecności mogą skutkować obniżeniem oceny.
Literatura
Literatura obowiązkowa:
- Leśniak M. (2019). Jak rozumieć i badać skuteczność rehabilitacji neuropsychologicznej? Uwagi metodologiczne. W: J. Seniów (red.) Terapia neuropsychologiczna dorosłych chorych z ogniskowym uszkodzeniem mózgu. Warszawa: Wyd. IPiN
- Malec, J. F. (2009). Ethical and evidence-based practice in brain injury rehabilitation. Neuropsychological rehabilitation, 19(6), 790-806.
- Leśniak, M., Roessler-Górecka, M. (2019). Stany ograniczonej świadomości u dorosłych pacjentów po niepostępującym uszkodzeniu mózgu. W: Seniów J. (red.). Terapia neuropsychologiczna dorosłych chorych z uszkodzeniem mózgu. Warszawa: Wyd. IPiN
- Iwański, Sz. (2019). Terapia chorych z zaburzeniami uwagi. W: Seniów J. (red.). Terapia neuropsychologiczna dorosłych chorych z uszkodzeniem mózgu. Warszawa: Wyd. IPiN
- Polanowska, K. (2019). Terapia chorych z zespołem zaniedbywania. W: Seniów J. (red.). Terapia neuropsychologiczna dorosłych chorych z uszkodzeniem mózgu. Warszawa: Wyd. IPiN
- Velikonja, D., i in. (2023). INCOG 2.0 Guidelines for Cognitive Rehabilitation Following Traumatic Brain Injury, Part V: Memory. The Journal of head trauma rehabilitation, 38(1), 83–102.
- Polanowska, K. (2019). Terapia chorych z afazją. W: Seniów J. (red.). Terapia neuropsychologiczna dorosłych chorych z uszkodzeniem mózgu. Warszawa: Wyd. IPiN
- Seniów, J., Leśniak, M. (2019). Zaburzenia tak zwanej wyższej organizacji ruchu. Problemy rehabilitacji. W: Seniów J. (red.). Terapia neuropsychologiczna dorosłych chorych z uszkodzeniem mózgu. Warszawa: Wyd.IPiN
- Szczukiewicz P., Zawadzka E. (2017). Wsparcie psychiczne a pomaganie osobie z dysfunkcją mózgu W: E. Zawadzka, Ł. Domańska (red.). Diagnoza neuropsychologiczna – współczesne wyzwania i perspektywy rozwoju (s. 122-137). Warszawa: Wyd. Difin
- Szepietowska-Ilach, A. (2018). Paradygmat psychoterapii poznawczo-behawioralnej w diagnozie i rehabilitacji neuropsychologicznej. W: Szepietowska E. i Daniluk B. (red.). Rehabilitacja neuropsychologiczna - ujęcie holistyczne. Lublin: Wyd. UMCS
|
W cyklu 2024Z:
Literatura obowiązkowa: |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: