Filozoficzne podstawy ochrony zwierząt 2500-PL-PS-FO-24

Celem kursu jest prezentacja filozoficznych podstaw powstawania i rozwoju prawnej ochrony zwierząt w Polsce w świetle prac badawczych i literackich dotyczących szeroko rozumianej problematyki relacji człowieka ze zwierzętami oraz aktów prawnych z zakresu prawa ochrony środowiska. Kształtowanie się prawa zależy w dużej mierze od przekonań dominujących w danym czasie. Prawo należy do szczególnie znaczących składników kultury. Jest wytworem kultury i jednocześnie potężnym czynnikiem kulturotwórczym. Szczególne znaczenie prawa w kulturze i dla kultury przejawia się w jego wielostronnych powiązaniach, zarówno z kulturą duchową, jak i kulturą materialną. Rozważanie relacji prawa do kultury, czy też kultury do prawa, wskazuje jednoznacznie na wpływ prawa na kulturę i tym samym kultury na prawo. Na zajęciach podjęta będzie problematyka relacji człowieka do zwierząt w kontekście zmian kulturowym na przestrzeni wieków, a więc w przeszłości, teraźniejszości oraz z myślą o przyszłości.
Z drugiej strony, kurs ten będzie okazją do zapoznania się również z poglądami czołowych filozofów różnych epok podejmujących tematykę relacji człowieka do świata przyrody, mających niewątpliwie duży wpływ na kształtowanie się kultury polskiej.

Celem kursu jest prezentacja filozoficznych podstaw powstawania i rozwoju prawnej ochrony zwierząt w Polsce w świetle prac badawczych i literackich dotyczących szeroko rozumianej problematyki relacji człowieka ze zwierzętami oraz aktów prawnych z zakresu prawa ochrony środowiska. Kształtowanie się prawa zależy w dużej mierze od przekonań dominujących w danym czasie. Prawo należy do szczególnie znaczących składników kultury. Jest wytworem kultury i jednocześnie potężnym czynnikiem kulturotwórczym. Szczególne znaczenie prawa w kulturze i dla kultury przejawia się w jego wielostronnych powiązaniach, zarówno z kulturą duchową, jak i kulturą materialną. Rozważanie relacji prawa do kultury, czy też kultury do prawa, wskazuje jednoznacznie na wpływ prawa na kulturę i tym samym kultury na prawo. Na zajęciach podjęta będzie problematyka relacji człowieka do zwierząt w kontekście zmian kulturowym na przestrzeni wieków, a więc w przeszłości, teraźniejszości oraz z myślą o przyszłości.
Z drugiej strony, kurs ten będzie okazją do zapoznania się również z poglądami czołowych filozofów różnych epok podejmujących tematykę relacji człowieka do świata przyrody, mających niewątpliwie duży wpływ na kształtowanie się kultury polskiej.

Celem kursu jest prezentacja filozoficznych podstaw powstawania i rozwoju prawnej ochrony zwierząt w Polsce w świetle prac badawczych i literackich dotyczących szeroko rozumianej problematyki relacji człowieka ze zwierzętami oraz aktów prawnych z zakresu prawa ochrony środowiska. Kształtowanie się prawa zależy w dużej mierze od przekonań dominujących w danym czasie. Prawo należy do szczególnie znaczących składników kultury. Jest wytworem kultury i jednocześnie potężnym czynnikiem kulturotwórczym. Szczególne znaczenie prawa w kulturze i dla kultury przejawia się w jego wielostronnych powiązaniach, zarówno z kulturą duchową, jak i kulturą materialną. Rozważanie relacji prawa do kultury, czy też kultury do prawa, wskazuje jednoznacznie na wpływ prawa na kulturę i tym samym kultury na prawo. Na zajęciach podjęta będzie problematyka relacji człowieka do zwierząt w kontekście zmian kulturowym na przestrzeni wieków, a więc w przeszłości, teraźniejszości oraz z myślą o przyszłości.
Z drugiej strony, kurs ten będzie okazją do zapoznania się również z poglądami czołowych filozofów różnych epok podejmujących tematykę relacji człowieka do świata przyrody, mających niewątpliwie duży wpływ na kształtowanie się kultury polskiej.

1. Literatura podstawowa:
Łepko Z. (2006), Problem opozycji człowieka wobec przyrody, „Seminare” nr 2, 137-148
Literatura uzupełniająca:
Ślipko T., Zwoliński A. (1999), Rozdroża ekologii, WAM, Kraków.
Andrzejewski B. (2001), Przyczynek do teorii homo universus, w: Korpikiewicz H. (red.), Człowiek – zwierzę - cywilizacja. Aspekt humanistyczny, PRODRUK, Poznań, 262-266.
Tatarkiewicz W. (2002), Historia filozofii, t. 1, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

2. Literatura podstawowa:
Pobojewska A. (1998), Istota żywa jako podmiot. Wybór pism Jakoba Johannesa von Uexkülla, Studio Wydawnicze KARTA, Łódź.
Literatura uzupełniająca:
Arystoteles (1964), Polityka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Św. Tomasz z Akwinu (1999), Dysputy problemowe o prawdzie, Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin.
Descartes R. (1958), Medytacje o pierwszej filozofii wraz z zarzutami uczonych mężów i odpowiedziami autora oraz rozmowa z Burmanem, t. 1, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
d’Holbach P. H. (1957), System przyrody czyli prawa świata fizycznego i moralnego, t. 1, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

3. Literatura podstawowa:
Piątek Z. (1998), Etyka środowiskowa. Nowe spojrzenie na miejsce człowieka w przyrodzie, Księgarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
Literatura uzupełniająca:
Rousseau J. J. (1956), Trzy rozprawy z filozofii społecznej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Schopenhauer A. (1994), Świat jako wola i przedstawienie, t.1, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
de Montaigne M. (1985), Próby, Księga druga, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.

4. Literatura podstawowa:
Piątek Z. (1998), Etyka środowiskowa. Nowe spojrzenie na miejsce człowieka w przyrodzie, Księgarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
Selmaj-Pomaska P. (2010), Problem praw moralnych bytów pozaludzkich, “Seminare” t. 28, 87-98.
Literatura uzupełniająca:
Kiełczewski D. (1993), Główne nurty ekologiczne we współczesnej filozofii., w: Prandecka B. (red.), Interdyscyplinarne podstawy ochrony środowiska przyrodniczego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1993, s. 47.
Lazari – Pawłowska I. (1976), Schweitzer, Wiedza Powszechna, Warszawa.
Selmaj-Pomaska P. (2013), Klausa Michaela Meyer-Abicha teoria odpowiedzialności, Studia Ecologiae et Bioethicae, Tom 11 , Numer 3, 29-49.
Selmaj-Pomaska P. (2015), Klaus Michael Meyer-Abich on ecological revolution, Seminare. Poszukiwania naukowe, Tom 36 , Numer 2, 73-79.
Selmaj-Pomaska P. (2011), Klausa Michaela Meyera-Abicha idea pokoju człowieka z przyrodą, Zeszyty Naukowe Towarzystwa Doktorantów UJ Nauki Humanistyczne, Nr specjalny 3 (2/2011) Kierunki badawcze w filozofii II, 345-356.

5. Literatura podstawowa:
Singer P. (2004), Wyzwolenie zwierząt, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
Singer P. (2003), Etyka praktyczna, Książka i Wiedza, Warszawa.

6. Literatura podstawowa:
Ślipko T., Zwoliński A. (1999), Rozdroża ekologii, WAM, Kraków.
Literatura uzupełniająca:
Tyburski W. (1997), Etyczny wymiar ochrony środowiska naturalnego, w: Dołęga J.M., J. Kuczyński, Woźnicki A. (red.), Szkoła przeżycia cywilizacyjnego, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa, 274-287.

7. Literatura podstawowa:
Łapiński J. (2002), Etyczne podstawy ochrony zwierząt, Oficyna Wydawnicza Verba, Lublin, 64-82.
Literatura uzupełniająca:
Ślipko T. (1996), Świat zwierząt w świetle etyki, cz.2, „Życie Weterynaryjne” nr 9, 288-289.

8. Literatura podstawowa:
Szafer W. (1976), Dzieje ochrony przyrody w Polsce i innych krajach, w: Szafer W., Ochrona przyrodniczego środowiska człowieka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
Przyborowska- Klimczak A. (2002), Ochrona zwierząt w świetle dokumentów międzynarodowych, w: Mozgawa M. (red.), Prawna ochrona zwierząt, Oficyna Wydawnicza Verba, Lublin, 93-116.

9. Literatura podstawowa:
Majewski A. (2000), Aksjologiczne podstawy prawnej ochrony zwierząt w aspekcie humanitarnym, „Gdańskie Studia Prawnicze” tom 7, 365-380.
Literatura uzupełniająca:
Owczarz W., Paczkowski D. (1996), Zwierzę nie jest rzeczą, „Zielone Brygady” nr 7, s. 40-43.
Szkudlarek P. (1996), Ochrona zwierząt – a może inaczej?, „Zielone Brygady” nr 10, s. 8.

10. Literatura podstawowa:
Białocerkiewicz J. (2005), Status prawny zwierząt. Prawa zwierząt czy prawna ochrona zwierząt, Dom Organizatora, Toruń.
Literatura uzupełniająca:
Nazar M.(2002), Normatywna dereifikacja zwierząt – aspekty cywilnoprawne, w: Mozgawa M. (red.), Prawna ochrona zwierząt, Oficyna Wydawnicza Verba, Lublin,. 129-153.

11. Literatura podstawowa:
Białocerkiewicz J. (2005), Status prawny zwierząt. Prawa zwierząt czy prawna ochrona zwierząt, Dom Organizatora, Toruń.
Literatura uzupełniająca:
Łętowska E. (1997), Dwa cywilnoprawne aspekty praw zwierząt. Dereifikacja i personalizacja, w: Szpunar A. (red.), Studia z prawa prywatnego. Księga pamiątkowa ku czci Profesor Biruty Lewaszkiewicz – Petrykowskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, 71-92.
Feinberg J. (1980), Obowiązki człowieka i prawa zwierząt, „Etyka” nr 18.

12.Literatura podstawowa:
Tokarczyk R. (2006), Prawa narodzin, życia i śmierci. Podstawy biojurysprudencji, Kantor Wydawniczy ZAKAMYCZE, Kraków 2006
Literatura uzupełniająca:
Tokarczyk R. (1997), Biojurysprudencja. Nowy nurt jurysprudencji, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin.

1. Literatura podstawowa:
Łepko Z. (2006), Problem opozycji człowieka wobec przyrody, „Seminare” nr 2, 137-148
Literatura uzupełniająca:
Ślipko T., Zwoliński A. (1999), Rozdroża ekologii, WAM, Kraków.
Andrzejewski B. (2001), Przyczynek do teorii homo universus, w: Korpikiewicz H. (red.), Człowiek – zwierzę - cywilizacja. Aspekt humanistyczny, PRODRUK, Poznań, 262-266.
Tatarkiewicz W. (2002), Historia filozofii, t. 1, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

2. Literatura podstawowa:
Pobojewska A. (1998), Istota żywa jako podmiot. Wybór pism Jakoba Johannesa von Uexkülla, Studio Wydawnicze KARTA, Łódź.
Literatura uzupełniająca:
Arystoteles (1964), Polityka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Św. Tomasz z Akwinu (1999), Dysputy problemowe o prawdzie, Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin.
Descartes R. (1958), Medytacje o pierwszej filozofii wraz z zarzutami uczonych mężów i odpowiedziami autora oraz rozmowa z Burmanem, t. 1, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
d’Holbach P. H. (1957), System przyrody czyli prawa świata fizycznego i moralnego, t. 1, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

3. Literatura podstawowa:
Piątek Z. (1998), Etyka środowiskowa. Nowe spojrzenie na miejsce człowieka w przyrodzie, Księgarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
Literatura uzupełniająca:
Rousseau J. J. (1956), Trzy rozprawy z filozofii społecznej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Schopenhauer A. (1994), Świat jako wola i przedstawienie, t.1, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
de Montaigne M. (1985), Próby, Księga druga, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.

4. Literatura podstawowa:
Piątek Z. (1998), Etyka środowiskowa. Nowe spojrzenie na miejsce człowieka w przyrodzie, Księgarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
Selmaj-Pomaska P. (2010), Problem praw moralnych bytów pozaludzkich, “Seminare” t. 28, 87-98.
Literatura uzupełniająca:
Kiełczewski D. (1993), Główne nurty ekologiczne we współczesnej filozofii., w: Prandecka B. (red.), Interdyscyplinarne podstawy ochrony środowiska przyrodniczego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1993, s. 47.
Lazari – Pawłowska I. (1976), Schweitzer, Wiedza Powszechna, Warszawa.
Selmaj-Pomaska P. (2013), Klausa Michaela Meyer-Abicha teoria odpowiedzialności, Studia Ecologiae et Bioethicae, Tom 11 , Numer 3, 29-49.
Selmaj-Pomaska P. (2015), Klaus Michael Meyer-Abich on ecological revolution, Seminare. Poszukiwania naukowe, Tom 36 , Numer 2, 73-79.
Selmaj-Pomaska P. (2011), Klausa Michaela Meyera-Abicha idea pokoju człowieka z przyrodą, Zeszyty Naukowe Towarzystwa Doktorantów UJ Nauki Humanistyczne, Nr specjalny 3 (2/2011) Kierunki badawcze w filozofii II, 345-356.

5. Literatura podstawowa:
Singer P. (2004), Wyzwolenie zwierząt, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
Singer P. (2003), Etyka praktyczna, Książka i Wiedza, Warszawa.

6. Literatura podstawowa:
Ślipko T., Zwoliński A. (1999), Rozdroża ekologii, WAM, Kraków.
Literatura uzupełniająca:
Tyburski W. (1997), Etyczny wymiar ochrony środowiska naturalnego, w: Dołęga J.M., J. Kuczyński, Woźnicki A. (red.), Szkoła przeżycia cywilizacyjnego, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa, 274-287.

7. Literatura podstawowa:
Łapiński J. (2002), Etyczne podstawy ochrony zwierząt, Oficyna Wydawnicza Verba, Lublin, 64-82.
Literatura uzupełniająca:
Ślipko T. (1996), Świat zwierząt w świetle etyki, cz.2, „Życie Weterynaryjne” nr 9, 288-289.

8. Literatura podstawowa:
Szafer W. (1976), Dzieje ochrony przyrody w Polsce i innych krajach, w: Szafer W., Ochrona przyrodniczego środowiska człowieka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
Przyborowska- Klimczak A. (2002), Ochrona zwierząt w świetle dokumentów międzynarodowych, w: Mozgawa M. (red.), Prawna ochrona zwierząt, Oficyna Wydawnicza Verba, Lublin, 93-116.

9. Literatura podstawowa:
Majewski A. (2000), Aksjologiczne podstawy prawnej ochrony zwierząt w aspekcie humanitarnym, „Gdańskie Studia Prawnicze” tom 7, 365-380.
Literatura uzupełniająca:
Owczarz W., Paczkowski D. (1996), Zwierzę nie jest rzeczą, „Zielone Brygady” nr 7, s. 40-43.
Szkudlarek P. (1996), Ochrona zwierząt – a może inaczej?, „Zielone Brygady” nr 10, s. 8.

10. Literatura podstawowa:
Białocerkiewicz J. (2005), Status prawny zwierząt. Prawa zwierząt czy prawna ochrona zwierząt, Dom Organizatora, Toruń.
Literatura uzupełniająca:
Nazar M.(2002), Normatywna dereifikacja zwierząt – aspekty cywilnoprawne, w: Mozgawa M. (red.), Prawna ochrona zwierząt, Oficyna Wydawnicza Verba, Lublin,. 129-153.

11. Literatura podstawowa:
Białocerkiewicz J. (2005), Status prawny zwierząt. Prawa zwierząt czy prawna ochrona zwierząt, Dom Organizatora, Toruń.
Literatura uzupełniająca:
Łętowska E. (1997), Dwa cywilnoprawne aspekty praw zwierząt. Dereifikacja i personalizacja, w: Szpunar A. (red.), Studia z prawa prywatnego. Księga pamiątkowa ku czci Profesor Biruty Lewaszkiewicz – Petrykowskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, 71-92.
Feinberg J. (1980), Obowiązki człowieka i prawa zwierząt, „Etyka” nr 18.

12.Literatura podstawowa:
Tokarczyk R. (2006), Prawa narodzin, życia i śmierci. Podstawy biojurysprudencji, Kantor Wydawniczy ZAKAMYCZE, Kraków 2006
Literatura uzupełniająca:
Tokarczyk R. (1997), Biojurysprudencja. Nowy nurt jurysprudencji, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin.

1. Literatura podstawowa:
Łepko Z. (2006), Problem opozycji człowieka wobec przyrody, „Seminare” nr 2, 137-148
Literatura uzupełniająca:
Ślipko T., Zwoliński A. (1999), Rozdroża ekologii, WAM, Kraków.
Andrzejewski B. (2001), Przyczynek do teorii homo universus, w: Korpikiewicz H. (red.), Człowiek – zwierzę - cywilizacja. Aspekt humanistyczny, PRODRUK, Poznań, 262-266.
Tatarkiewicz W. (2002), Historia filozofii, t. 1, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

2. Literatura podstawowa:
Pobojewska A. (1998), Istota żywa jako podmiot. Wybór pism Jakoba Johannesa von Uexkülla, Studio Wydawnicze KARTA, Łódź.
Literatura uzupełniająca:
Arystoteles (1964), Polityka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Św. Tomasz z Akwinu (1999), Dysputy problemowe o prawdzie, Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin.
Descartes R. (1958), Medytacje o pierwszej filozofii wraz z zarzutami uczonych mężów i odpowiedziami autora oraz rozmowa z Burmanem, t. 1, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
d’Holbach P. H. (1957), System przyrody czyli prawa świata fizycznego i moralnego, t. 1, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

3. Literatura podstawowa:
Piątek Z. (1998), Etyka środowiskowa. Nowe spojrzenie na miejsce człowieka w przyrodzie, Księgarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
Literatura uzupełniająca:
Rousseau J. J. (1956), Trzy rozprawy z filozofii społecznej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Schopenhauer A. (1994), Świat jako wola i przedstawienie, t.1, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
de Montaigne M. (1985), Próby, Księga druga, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.

4. Literatura podstawowa:
Piątek Z. (1998), Etyka środowiskowa. Nowe spojrzenie na miejsce człowieka w przyrodzie, Księgarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
Selmaj-Pomaska P. (2010), Problem praw moralnych bytów pozaludzkich, “Seminare” t. 28, 87-98.
Literatura uzupełniająca:
Kiełczewski D. (1993), Główne nurty ekologiczne we współczesnej filozofii., w: Prandecka B. (red.), Interdyscyplinarne podstawy ochrony środowiska przyrodniczego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1993, s. 47.
Lazari – Pawłowska I. (1976), Schweitzer, Wiedza Powszechna, Warszawa.
Selmaj-Pomaska P. (2013), Klausa Michaela Meyer-Abicha teoria odpowiedzialności, Studia Ecologiae et Bioethicae, Tom 11 , Numer 3, 29-49.
Selmaj-Pomaska P. (2015), Klaus Michael Meyer-Abich on ecological revolution, Seminare. Poszukiwania naukowe, Tom 36 , Numer 2, 73-79.
Selmaj-Pomaska P. (2011), Klausa Michaela Meyera-Abicha idea pokoju człowieka z przyrodą, Zeszyty Naukowe Towarzystwa Doktorantów UJ Nauki Humanistyczne, Nr specjalny 3 (2/2011) Kierunki badawcze w filozofii II, 345-356.

5. Literatura podstawowa:
Singer P. (2004), Wyzwolenie zwierząt, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
Singer P. (2003), Etyka praktyczna, Książka i Wiedza, Warszawa.

6. Literatura podstawowa:
Ślipko T., Zwoliński A. (1999), Rozdroża ekologii, WAM, Kraków.
Literatura uzupełniająca:
Tyburski W. (1997), Etyczny wymiar ochrony środowiska naturalnego, w: Dołęga J.M., J. Kuczyński, Woźnicki A. (red.), Szkoła przeżycia cywilizacyjnego, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa, 274-287.

7. Literatura podstawowa:
Łapiński J. (2002), Etyczne podstawy ochrony zwierząt, Oficyna Wydawnicza Verba, Lublin, 64-82.
Literatura uzupełniająca:
Ślipko T. (1996), Świat zwierząt w świetle etyki, cz.2, „Życie Weterynaryjne” nr 9, 288-289.

8. Literatura podstawowa:
Szafer W. (1976), Dzieje ochrony przyrody w Polsce i innych krajach, w: Szafer W., Ochrona przyrodniczego środowiska człowieka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
Przyborowska- Klimczak A. (2002), Ochrona zwierząt w świetle dokumentów międzynarodowych, w: Mozgawa M. (red.), Prawna ochrona zwierząt, Oficyna Wydawnicza Verba, Lublin, 93-116.

9. Literatura podstawowa:
Majewski A. (2000), Aksjologiczne podstawy prawnej ochrony zwierząt w aspekcie humanitarnym, „Gdańskie Studia Prawnicze” tom 7, 365-380.
Literatura uzupełniająca:
Owczarz W., Paczkowski D. (1996), Zwierzę nie jest rzeczą, „Zielone Brygady” nr 7, s. 40-43.
Szkudlarek P. (1996), Ochrona zwierząt – a może inaczej?, „Zielone Brygady” nr 10, s. 8.

10. Literatura podstawowa:
Białocerkiewicz J. (2005), Status prawny zwierząt. Prawa zwierząt czy prawna ochrona zwierząt, Dom Organizatora, Toruń.
Literatura uzupełniająca:
Nazar M.(2002), Normatywna dereifikacja zwierząt – aspekty cywilnoprawne, w: Mozgawa M. (red.), Prawna ochrona zwierząt, Oficyna Wydawnicza Verba, Lublin,. 129-153.

11. Literatura podstawowa:
Białocerkiewicz J. (2005), Status prawny zwierząt. Prawa zwierząt czy prawna ochrona zwierząt, Dom Organizatora, Toruń.
Literatura uzupełniająca:
Łętowska E. (1997), Dwa cywilnoprawne aspekty praw zwierząt. Dereifikacja i personalizacja, w: Szpunar A. (red.), Studia z prawa prywatnego. Księga pamiątkowa ku czci Profesor Biruty Lewaszkiewicz – Petrykowskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, 71-92.
Feinberg J. (1980), Obowiązki człowieka i prawa zwierząt, „Etyka” nr 18.

12.Literatura podstawowa:
Tokarczyk R. (2006), Prawa narodzin, życia i śmierci. Podstawy biojurysprudencji, Kantor Wydawniczy ZAKAMYCZE, Kraków 2006
Literatura uzupełniająca:
Tokarczyk R. (1997), Biojurysprudencja. Nowy nurt jurysprudencji, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin.