Psychopatologia 2500-OB-16-OG

PSYCHOPATOLOGIA CZŁOWIEKA DOROSŁEGO
Tematy wykładów
1. Wprowadzenie: pojęcie norma i patologia; rodzaje norm - teoretyczna , statystyczna, społeczno-kulturowa, wskaźniki zaburzeń psychicznych . Diagnoza nozologiczna, systemy klasyfikacji zaburzęń psychicznych i chorób ICD-10 i DSM-IV. Diagnoza psychologiczna - testy psychologiczne. Cele i kierunki diagnozy psychiatryczno-psychologicznej (kliniczna, orzecznicza, sądowa). Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego.
2. Modele wyjaśniania powstawania zaburzeń i chorób psychicznych: biologiczny (genetyczny i biochemiczny); (2) psychologiczny; (3) społeczny ; (4) biopsychospołeczny. Modele leczenia: psychoterapia , rehabilitacja społeczna, farmakoterapia, elektrowstrząsy.
3. Psychopatologia ogólna i szczegółowa. Pojęcia symptom i syndrom. Psychopatologia ogólna cz. I: objawy zaburzeń w zakresie funkcji poznawczych, (zaburzenia uwagi, pamięci, spostrzegania, myślenia, świadomości.
4. Psychopatologia ogólna cz. II: objawy zaburzeń funkcji procesów emocjonalnych i motywacji do działania oraz objawy zaburzeń zachowania.
5. Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną: Diagnoza, etiologia i terapia.
6. Zaburzenia nastroju (afektywne): Diagnoza, etiologia i terapia.
7. Schizofrenia i inne zaburzenia urojeniowe: Diagnoza, etiologia i terapia.
8 Zespoły otępienne i inne zaburzenia związane z organicznym uszkodzeniem OUN: Diagnoza, etiologia i terapia.
9. Zaburzenia związane z nadużywaniem/uzależnieniem od środków psychoaktywnych: Diagnoza, etiologia i terapia.
10. Zaburzenia osobowości zaburzenia odżywiania się, zaburzenia snu,: Diagnoza, etiologia i terapia.

PSYCHOPATOLOGIA DZIECI
11. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych u dzieci
12. Relacja psychika - ciało u dzieci i rodziców: rozwój i zaburzenia.
13. Powstawanie zaburzeń psychosomatycznych - zjawisko aleksytymii i wczesne doświadczenia relacyjne.
14. Zjawisko rezyliencji (mechanizmy ochronne). Rola więzi z podstawowym opiekunem.

Rodzaj przedmiotu

ogólnouniwersyteckie

Efekty kształcenia

Wiedza: Student zna systemy klasyfikacji zaburzeń i chorób psychicznych.
Podstawy diagnostyczne. Rozróżnia objawy i jednostki chorobowe.
Zna przyczyny powstawania zaburzeń psychicznych.
Wie, jakie są obecnie zalecane metody terapii tych zaburzeń.
Postawy: Student zachowuje krytycyzm wobec klasyfikowania zaburzeń psychicznych. Ma świadomość względności pojęć norma i patologia, na których opiera się klasyfikowanie.
Umiejętności: Umie diagnozować główne specyficzne zaburzenia psychiczne w oparciu o przejawiane symptomy, które potrafi odnieść i pogrupować w jednostki chorobowe stosując kryteria diagnostyczne systemów klasyfikacji zaburzeń i chorób psychicznych.
Podstawowa wiedza w zakresie etiologii zaburzeń psychicznych, przebiegu oraz prognoz terapeutycznych
Umiejętność dopasowania terapii do typu zaburzenia psychicznego.

Kryteria oceniania

Egzamin pisemny test wielokrotnego wyboru.Egzamin pisemny test wielokrotnego wyboru.

Praktyki zawodowe

Nie dotyczy.

Literatura

PSYCHOPATOLOGIA CZŁOWIEKA DOROSŁEGO
Literatura obowiązkowa
1.Carson, R., Butcher, J., Mineka, S. (2003). Psychologia zaburzeń. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
2. Seligman, M.,Walker, E., Rosenhan, D. (2003). Psychopatologia. Poznań: Zysk i S-ka.

PSYCHOPATOLOGIA DZIECI
Literatura obowiązkowa
1. Klasyfikacja Diagnostyczna DC:0-3R. Wydanie poprawione. Oficyna Wydawnicza Fundament, Warszawa 2007
2. Schier, K. (2009). Piękne brzydactwo. Psychologiczna problematyka obrazu ciała i jego zaburzeń. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar (s. 10-49).
3. Schier, K (2005). Bez tchu i bez słowa . Więź psychiczna i regulacja emocji u osób chorych na astmę oskrzelową. Gdańsk : Gdanskie Wydawnictwo Psychologiczne . (s. 15-50).
4. Schaffer H.R. (2006). Rozwój społeczny. Dzieciństwo i młodość. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego (s. 421-448).

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

PSYCHOPATOLGIA CZŁOWIEKA DOROSŁEGO
1. Kaplan, B.J., Sadok, B.J., Sadock, V.A. (2001). Psychiatria kliniczna. Wrocław: Wydawnictwo Medyczne Urban i Partner.
2. Stirling, J.D., Hellewell, J.S. (2005). Psychopatologia. Gdańsk: GWP
3. Sęk, H. (red.) (2005) Psychologia kliniczna. Tom 1-2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
4. Jakubik, A. (1999) Zaburzenia osobowości. Warszawa: PZWL
5. Jacek Wciórka (red.). (2000). Kryteria Diagnostyczne według DSM-IV-TR. Warszawa: Uraban i Partner.
6. Pużyński, S., Wciórka, J. (red.). (1997). Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeńzachowania w ICD-10: Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. Kraków: UniwersyteckieWydawnictwo Medyczne „Vesalius” .
7. Pużyński, S., Wciórka, J. (red.). (2000). Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10: Badawcze kryteria diagnostyczne. Kraków: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”

PSYCHOPATOLOGIA DZIECI
Rutter M. (2000). Resilience reconsidered. Conceptual considerations, empirical findings and policy implications. W: J Shonkoff, S. Meisels (ed). (2000). Handbook of Early Childhood Intervention. (651-682). Cambridge: Cambridge University Press.
Sroufe L.A., Duggal S., Weinfield N., Carlson E. (2000). Relationships, development and psychopathology. przedruk z:. Arnold J. Sameroff, Michael Lewis i Suzanne M. Miller (red). Handbook of Developmental Psychopathology (2 wyd.) Kluwer Academic/ Plenum Publishers, New York www.psychology.sunysb.edu/attachment/online/sroufe_rel_pathology.pdf
Schier, K. (2005). Bez tchu I bez słowa. Więź psychiczna i regulacja emocji u osób chorych na astmę oskrzelową. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne (s. 15-50).

Więcej informacji

Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 2500-OB-16-OG w USOSweb