Trening rozwiązywania konfliktów i mediacje rówieśnicze 2500-K305N13
Zajęcia teoretyczne:
1. Rozwojowy charakter umiejętności nabywania umiejętności emocjonalno-społecznych niezbędnych dla konstruktywnego radzenia sobie z konfliktami – od dzieciństwa po dorastanie
• fazy moralne wg Kohlberga, sprawiedliwy podział zasobów wg Damona, zdolność do przyjmowania róznych punków widzenia Piaget, Selman, psychospołeczne etapy Ericksona
• rola konfliktu i sposobów radzenia sobie z nim w różnych fazach rozwojowych
2. Specyfika programów szkolących dzieci i młodzież w konstruktywnym rozwiązywaniu konfliktów. Przykładowe programy prowadzone w Polsce i na świecie:
• we wczesnym dzieciństwie – program Peace Full Kids, STAR;
• okres środkowego dzieciństwa – Community Board Program,
• dorastanie – nauczanie negocjacji problemowych.
3. Dzieci w roli mediatorów – mediacje rówieśnicze w środowisku szkoły.
Konsultacje zakończone zatwierdzeniem scenariusza do realizacji. Studenci przygotowują indywidualne programy zajęć z uczniami, które są oceniane zgodnie z założeniami prezentowanymi w części teoretycznej.
Realizacja 3 * 5 godzin dydaktycznych we wskazanych, przez prowadzącego, szkołach.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Po ukończeniu zajęć student:
Ma wiedzę w zakresie rozwojowego charakteru nabywania kompetencji konstruktywnego radzenia sobie z konfliktami od dzieciństwa po dorastanie.
- uświadomienia sobie, że struktura i układ treści programów edukacyjnych powinny bazować na możliwościach dziecka wynikających z prawidłowości rozwojowych i potrzeb środowiska szkolnego.
- rozumie, jak ważne jest, by program rozwiązywania konfliktów wymagał aktywnego uczestnictwa uczniów, a więc zastosowania metod aktywizujących (uczenia się w działaniu).
- potrafi przeprowadzić zajęcia warsztatowe, lub cykl lekcji z grupą uczniów na wybranym poziomie wieku z problematyki konfliktu.
- potrafi w prowadzonych zajęciach ćwiczyć z uczniami podstawowe umiejętności komunikowania się jako narzędzia rozwiązywania konfliktów, uwrażliwiać ich na emocje pojawiające się w konfliktach, poprowadzić trening umiejętności negocjacji problemowych, przekazać uczniom wiedzę i umiejętności potrzebne dla przyjmowania trzeciej strony w konflikcie – mediatora.
Kryteria oceniania
Warunkiem zaliczenia jest:
1. uczestnictwo w zajęciach teoretycznych i w konsultacjach
2. Przygotowanie scenariusza zajęć ocenionego i zaakceptowanego do realizacji.
3. Przeprowadzenie zajęć w szkole (3*5 godzin)
4. Złożenie sprawozdania z ich realizacji, zawierające refleksje o sobie w roli trenera, ocenę adekwatności przeprowadzonych zajęć, opracowanie informacji zwrotnej od uczniów o zajęciach
Literatura
Czwartosz, E. (2003). Negocjacje i mediacje konfliktów w edukacji: Psychologiczna analiza rozwiązywania konfliktów. W: A. Jurkowski (red.) Z zagadnień współczesnej psychologii wychowawczej. W-wa. Instytut Psychologii PAN.
Czwartosz, E. (2010) Rola psychologa szkolnego wobec konfliktów. Działania profilaktyczne i interwencyjne. W: G. Katra; G. Sokołowska (red). Rola i zadania psychologa we współczesnej szkole. W-wa. Wolters Kluwer.
Czwartosz, E. (2011). Konflikt jako szansa dla edukacji obywatelskiej dzieci i młodzieży. W: A. Rękas (red). Mediacja - nowa droga rozwiązywania sporów. Wolters Kluwer
Sandy, S. Cochran, K. (2005). Rozwój umiejętności rozwiązywania konfliktów u dzieci: w okresie od wieku przedszkolnego po dorastanie. W: M. Deutsch, P. Coleman (red). Rozwiązywanie konfliktów. Teoria i praktyka. Wyd. U.J>
Brzeska, A. (2009). Dziecko w roli mediatora. Zagadnienia mediacji rówieśniczych. Niepublikowana praca magisterska napisana pod kierunkiem E. Czwartosz. Wydział Psychologii UW.
Vopel, K. (2004). Kreatywne rozwiązywanie konfliktów. Zabawy i ćwiczenia dla grup. Kielce. Wyd: Jedność.
Raider, E. Coleman, S. Gerson, J. (2005). Uczenie umiejętności rozwiązywania konfliktów podczas szkoleń.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: